ଆମର ବଂଶ ରକ୍ଷାପାଉ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅନ୍ତଃପୁରକୁ ଏପରି ଭାବରେ ପଶି ଆସିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ ହେଲି ।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କର କଥାଶୁଣି ଯୁଧିଷ୍ଠିର ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ । ସାନ ଭାଇ ବାର ବର୍ଷ ବନବାସରେ ଯିବ, କୋଉ ବଡ଼ଭାଇ ବା ବ୍ୟସ୍ତ ନ ହେବ! ନିଜକୁ ଟିକିଏ ସମ୍ଭାଳି ନେଇ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ପଚାରିଲେ, ଦ୍ୱାର ମୁହଁରେ ତ ମୋର ପାଦୁକା ଥିଲା ! ତାହା କ'ଣ ତୁମେ ଦେଖିପାରିଲ ନାହିଁ?
ଅର୍ଜୁନ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ । ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କର ପାଦୁକା ତେବେ ଦ୍ୱାର ମୁହଁରୁ ନେଲା କିଏ?
ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଉଛି, ବୈଶ୍ୱାନର ଅଗ୍ନି ଗୋଟିଏ ଶ୍ୱାନ ବେଶରେ ଯୁଧିଷ୍ଠିରଙ୍କର ପାଦୁକାକୁ ଦ୍ୱାର ମୁହଁରୁ ନେଇଯାଇଥିଲେ । ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ମାୟା ବ୍ରାହ୍ମଣ ବେଶରେ ଆସିଥିଲେ । ତେଣୁ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଓ ଅର୍ଜୁନ ଯାଇ ଦେଖନ୍ତି ତ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜଣକ କୁଆଡେ଼ ଅନ୍ତର୍ଦ୍ଧାନ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି ।
ମାତ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣ ଜଣକ ସତ ହୁଅନ୍ତୁ କି ମିଛ, ଅର୍ଜୁନ ସର୍ତ୍ତ ଲଙ୍ଘନ କରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସେ ବାର ବର୍ଷ ବନବାସରେ ଯିବା କଥା । ତେଣୁ କାଳବିଳମ୍ବ ନ କରି ଅର୍ଜୁନ ବନବାସରେ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲେ । ଭାଇ ଯୁଧିଷ୍ଠିର, ପତ୍ନୀ ଦ୍ରୌପଦୀ, ମାଆ କୁନ୍ତୀ- ଯିଏ ଯେତେ ବୁଝାଇଲେ ମଧ୍ୟ କାହା କଥା ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ । ଅଗତ୍ୟା ଦ୍ରୌପଦୀ କହିଲେ, ତୁମେ ଯଦି ବାର ବର୍ଷ ବନବାସରେ ଯିବ, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ ସହିତ ଯିବି । ମାତ୍ର ଅର୍ଜୁନ ତାଙ୍କୁ ମନା କଲେ । କହିଲେ, ସତ୍ୟ ଯୁଗରେ ଯେତେବେଳେ ନଳ ବନବାସରେ ଗଲେ, ଦମୟନ୍ତୀ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗେ ବନକୁ ଯାଇଥିଲେ । ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଯେତେବେଳେ ବନକୁ ଗଲେ, ସୀତା ତାଙ୍କ ସହିତ ବନକୁ ଯାଇଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ସେ ଦୁହେଁ ବିପଦରେ ପଡ଼ିଥିଲେ । ତେଣୁ ତୁମେ ମୋ ସଙ୍ଗେ ବନକୁ ନଯାଇ ରାଜଅନ୍ତଃପୁରରେ ରୁହ ।
ତା’ପରେ ମାଆ କୁନ୍ତୀଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ଶୁଝାଇ, ଭୀଷ୍ମ, ଦ୍ରୋଣ, ବିଦୂର, କର୍ଣ୍ଣ, ଭୁରିଶ୍ରବା ପ୍ରମୁଖଙ୍କ ଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ଅର୍ଜୁନ ବନବାସରେ ଚାଲିଗଲେ ।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବନବାସର କାରଣ ଜାଣି ସମସ୍ତେ ମନ ଦୁଃଖ କଲେ । ସହଦେବଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ଏପରି କାହିଁକି ହେଲା? ସହଦେବ ତ ସର୍ବଦର୍ଶୀ । ସେ କହିଲେ- ଅଗ୍ନି ଦେବତା ଛଦ୍ମ ବେଶରେ ଆସି ଏହା କରିଛନ୍ତି । କାରଣ, ଅଗ୍ନିଦେବତା ଏବେ ଲୁଦୁବୁଦୁ ବ୍ୟାଧିରେ ପୀଡ଼ିତ । ସେଥିରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ପାଇଁ ଖାଣ୍ଡବ ବନ ଦହନ ହେବା ଦରକାର ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ଅର୍ଜୁନ ବନବାସରେ ଯିବା ଦରକାର । ସେଥିପାଇଁ ଗତ ତିନିଯୁଗ ଧରି ଅଗ୍ନିଦେବତା ଆଶାୟୀ ହୋଇ ରହିଛନ୍ତି ।
ଆମ ଦେବଦେବୀ . ୧୧୩