ପୃଷ୍ଠା:Aama Gangadhara.pdf/୧୧୦

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

ବେଦବ୍ୟାସ

କର୍କଶ ବିଗ୍ରହ ତିନ୍ଦୁକ ପାଦପ,
ଛାୟା ଦେଉଅଛି ଉଚ୍ଚେ କରି ଦର୍ପ ।
ବାହାରେ କର୍କଶ ଦିଶିଲେ କି ହେବ,
ଉଚ୍ଚେ ସେ ରହିବ ଯେହୁ ଶାନ୍ତି ଦେବ ।
ମଧ୍ୟେ ମଧ୍ୟେ କେଳି କଦମ୍ବ‌ନିଚୟ
ଉଠି ମଣ୍ଡିଛନ୍ତି ରମ୍ୟ ଶିଳୋଚ୍ଚୟ ।
ପ୍ରାବୃଟ ସମୟ ହେଲେ ସମାଗତ,
କୁସୁମାର୍ଘ ଧରି କରନ୍ତି ସ୍ୱାଗତ ।
ଗିରିପାଦେ ଗିରି ଗରବ ସମ୍ଭୂତ,
ଜଳେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବେଦବ୍ୟାସ ସ୍ନାନେ ପୂତ
ସରସ୍ୱତୀ କୁଣ୍ଡୁଁ ବହେ ସରସ୍ୱତୀ,
କ୍ଷୀଣାଙ୍ଗୀ ଉତ୍କଳେ ଯଥା ସରସ୍ୱତୀ,
ନିକଟରେ ଶଙ୍ଖ ସ୍ରୋତ ସଙ୍ଗ ପାଇ,
ଦେଉଅଛି ନିଜ ଜୀବନ ମିଶାଇ ।
ସଂସ୍କୃତ ଭାରତୀ ଉତ୍କଳେ ଯେସନ,
ମିଶ୍ରିତ କରିଛି ନିଜ ଅପଘନ ।
ଉତ୍ତର ଦିଗରୁ ବହିଆସି ଶଙ୍ଖ,
ଏଠାରେ ଲଭିଛି କୋଇଲିର ଅଙ୍କ ।
ଏକ ଅଙ୍ଗେ ଦୁହେଁ ଯାଉଛନ୍ତି ବହି,
ପବିତ୍ର 'ବ୍ରାହ୍ମଣୀ' ନାମଟିକୁ ବହି ।
ବିମିଶ୍ରିତ ହେଲେ ବିଭିନ୍ନ ବରଣ,
ଭିନ୍ନ ନାମ ସଦା କରନ୍ତି ଧାରଣ ।
ନଦୀରୁ ଦେଖିଲେ ବ୍ୟାସ ଜନ୍ମଦରୀ
ସାନୁଦୃଶ୍ୟ ନିଏ ମନୋଦୁଃଖ ହରି ।

ଚନ୍ଦ୍ର-ରଜନୀ


ବାଟରେ ଗଉଡ଼ ବେଣୁ ବଜାଇ ବଜାଇ,
ଧାଇଁ ଧାଇଁ ହମ୍ବାରବ କରି ଗୋରୁମାନେ,