ପୃଷ୍ଠା:Bichitra Ramayana or Bisi Ramalila (Biswanath Khuntia).pdf/୮

ପାଞ୍ଚ ବିବେ ତ ହୁଏ । ଦୋଧର୍ମ ଜନ୍ମା,ରରେ ମନୁ, ଶୁ ଓ ପକ୍ଷୀ ଅଦ ନରେ ଗ୍ରହଣ କରିବାର ବୃଦ୍ଧି , କକ କଥାରୁ ନି»ଥାଏ । ତେଣୁ କାକର୍ଗୁଡ଼ିକ ବୌଦ୍ଧ ଜନତାର ଅଦରଣୀୟ ଧର୍ମଗ୍ର ରୁପେ ସ୍ୱୀକୃତ ହୁଏ । । ଆଲେଚନାରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ, ପ୍ରାଚୀନ ବୌଦ୍ଧସାହଜ୍ୟରେ ଟମାୟଣୀୟ ବିଷୟ ଦମ୍ଭ ଘନଖଣ, ଜାତକ ରେ ବଣତ ହୋଇଛି । < ଗମକଥା' ଶୀର୍ଷକ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ପୁସ୍ତକର ପ୍ରଣେତା ସ୍: ଫାଦର କାଲ ବୁଙ୍କ ମତ ଅନୁସାରେ, ସେହ ନଖ, ଜାତକ ମଧ୍ୟରେ ରଥ କକ’ ବ ଭବରେ ଅ:ଣ୍ଟିଶକମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିଥାଏ । ମାୟଣୀୟ କଥାବସ୍ତ ମାଧ୍ୟମରେ ବୋଧୂସହଁ, ଢିଙ୍କ ପିଭା, ମାତ!, ପଲ୍ଲୀ ପୁସି ଏବଂ ଦିଙ୍କର ଅନୁଯାୟୀ ଶି ଅନନ୍ଦ ପୂଜନ୍ହର ଚରିତ ବଣ୍ଡିତ ହୋଇଛି । । ସେହି ଜୀ କର କଥାବସ୍ତରୁ ଜଣାପୀ : ଯେ, ଦରିଥର ବଣୀ ଗର୍ଭରୁ ଦୁଇପୃ-- ଚୂମପ ତ, ଲଖନ ସୀତା, ସାନଙ୍କ ଗର୍ଭରୁ ଗୋଟିଏ ପୁ ଜାତ ହୋଇଥିଲେ । ସାନ ନିଜ ପୁକୁ ଜ କଇବା ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ଅନୁଗ୍‌ଧ କର ଫଳ ହୁଅନ୍ତେ ସେ ଭୀଷଣ ଚନ୍ତ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟ କରେ ଦଶରଥ ଦୂଇପୃଦ୍ଧ ପୁeଙ୍କୁ ବନ କୁ ଯାଇ ଆତ୍ମରକ୍ଷା କରିବା କି ପମର୍ଶ ଦେଲେ । ତେଣୁ ମପଣ୍ଡି ଭ, ଲଖନ ଓ ଭଗ୍ନ ସାଢା ହଇର ପଦଦେଶର ଅଗୋପନ କର ଋଲେ । ଏହ ଅବସରର’ ସୁଯୋଗ ନେଇ ସାନଣୀ ନିଜ ପୃସ ଉରତକୁ ଝଜଗାରେ ବସାଇବାର ସାଘାତକ ନୌନ୍ତ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ଜୀ ରଥ ସାନଙ୍କ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଓ ବନବାସୀ ପୃନପୁଙ୍କ ଚିନ୍ତାରେ ପ୍ରାଣଭ୍ୟାଗ କରନ୍ତେ, ସାନ ଭରତକୁ କେସିଂହାସନ ରେ ବସ୍‌ଇବାକୁ ଆୟୋଜନ କଲେ । କିନ୍ତୁ ସାନଙ୍କୁ ଚନ୍ତକୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ତଥା] ନିଜେ ଉରତ ମଧ୍ୟ ସମର୍ଥନ କଲେ ନାହଁ । Cସି ସୈନ୍ୟସେନାଙ୍କ ଗହଣରେ ଯାଇ ବଣରୁ ଝମପଣ୍ଡି ଭଙ୍କୁ ଫେଗୁଇ ଅଣିଡ଼ା ଲଗି ଚେଷ୍ଟା କଲେ । କିନ୍ତୁ ରାମପ, ଡ ନର୍ଭଗ୍ଧ ଦନ ପୃରୁ ରାଜପ୍ରାସାଦକୁ ଫେରିବେ ନାହଁ ବୋଲି ସ୍ପଷ୍ଟ ଜଣାଇଦେଇ ବାରବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାଜ୍ୟଶାସନ କରିବା ଲାଗି ଭରଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ ଦେଲେ । ଭରତ, ଲଖନ ଓ ସୀତାଙ୍କୁ ଘେନି ରାଜ୍ୟକୁ ଫେରି ଆସିଲେ । ରାମପଣ ତ ନର୍ଭଗ୍ଧ ଦିନ ପରେ ରାଜପ୍ରାସାଦଣ୍ଡୁ ଫେଅସି, ଧର୍ମକ ସୀତାଙ୍କୁ ବିବାହ କର ଖୋଲଜର ବର୍ଷ ରଜକ୍ଟ କିଥିଲେ ।