ଆତଙ୍ଗ ହୋଇ ସଖାଏ ଛନ୍ନେ ପଚାରନ୍ତି । ଆମ୍ଭ ହୃଦ କାହିଁ ପାଇଁ ଦେଉଛ କରତି । ୧୨ ଆନ କିଛି ବଞ୍ଚାଇ କହନ୍ତେ ରସେଶ୍ୱର । ଆଶବଶେ ବଳେ ବାହାରଇ ରାଧାସ୍ୱର । ୧୩