ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
(୧୦)



ବିଦ୍ୟା ପଢ଼ିବାକୁ ଚାଟ ନବଳାଇ ୫୨ ମନ;
ନିରେଖି ଚାହୁଂଛୁ ୟେକା କୁମାରୀ ବଦନ ଯେ । ୮୦ ।
ଓଝାଙ୍କ ଛାମୁରେ ଇଚ୍ଛା ବୋଲଇ ଗୋସାଇଁ ।
କାହାର ନନ୍ଦନ ୟେ ଅଇଲେ କାହିଁପାଇଁ ଯେ । ୮୧ ।
ଓଝାୟୋ ବୋଇଲେ ତୁମେ ଶୁଣ ଜେମାଦେଈ ।
ଆମ୍ଭର ସେ ଧର୍ମ ପୁତ୍ର ତୁମ୍ଭ ଗୁରୁ ଭାଇ ଗୋ | ୮୨ ।
ୟେହା ଶୁଣି ଇଚ୍ଛାବତୀ ସନ୍ତୋଷ ହୋଇଲା ।
କୁମର ସଗତେ ବିଦ୍ୟା ପରୀକ୍ଷ ସେ କଲା ଯେ । ୮୩ ।
ସାହିତ୍ୟ ୫୩ ସଂଙ୍ଗୀତ ବିଦ୍ୟା ବାକ୍ୟ ପଚାରନ୍ତି ।
ଦୁହେଁ ଦୁହିଂକି ବିଦ୍ୟାରେ ସମାନ ୫୪ ଅଟନ୍ତି ଯେ । ୮୪ ।
ୟେହିମତି ନିତିଦିନ ବିଦ୍ୟା ପଢ଼ୁଥାନ୍ତି ।
ଦଇବ ପୁରୁଷ ଯାହା ଭେଟାଇ ଅଛନ୍ତି ହେ । ୮୫ ।
କୁମାରୀ କୁମର ମନେ ଅଭେଦ ପୀରତି ।
ଦଣ୍ଡେ ନ ଦେଖିଲେ ଦୁହେ° କ୍ଷଣେ ନିବ୍ରତନ୍ତି ୫୫ ହେ । ୮୬ ।
କରୁଣା ସାଗର ପ୍ରଭୁ କମଳଲୋଚନ ।
କହେ ବନମାଳୀ ମୋର ଦୋଷ ଯେ ନ‌ଘେନ ହେ ।


୫୨। ନବଳଇ (ପୋଥିପାଠ) ।
୫୩। ଶାକ୍ଷିତ (ପୋଥିପାଠ) । ୫୪। ଶମାନ୍ୟ (ପୋଥିପାଠ) ।
୫୫। ନିବ୍ରତନ୍ତି = ବ୍ୟାକୁଳ ହୁଅନ୍ତି ।