ମାଳତୀ ମଧୁପ ମଧୁ ମାଳତୀ ଜାଣି ।
ମୋ ଛାର ପାମର ତୁ ଯେ ପୁଣ୍ୟ ତରୁଣୀ । ୨୪ ।
ଅମ୍ବୁଜ ବାସନା କି ମଣ୍ଡୁକ ଜାଣଈ ।
ବାସନା ନଜାଣି ତଥି ପାରୁଷେ ଥାଈ । ୨୫ ।
ଅନ୍ୟ କିଛି ନ ବୋଇଲି କମଳ ମୁଖି ।
କିଞ୍ଚିତ କଥାକୁ ମାନ କମ୍ପାଈଂ ଦୁଃଖୀ । ୨୬ ।
ଜଳରେ ଭାସିଲା ବୃକ୍ଷ ରୁପିଲୁ ୧୯ ଆଣି ।
ପ୍ରତିପାଳି ନ ପାରିଲୁ ୨୦ ଉପାଡ଼ୁ ପୁଣି । ୨୭ ।
ପ୍ରଭୁ ହେଲେ ଭୃତ୍ୟ ଦୋଷ କରଇ କ୍ଷେମା ।
ସୁକୁମାର ସୁନ୍ଦରୀ ତୁ ନୃପତି ଜେମା । ୨୮ ।
ଅନେକ ପ୍ରକାର ଚାଟ ବିନୋଇ କଲା ।
ତଥାପି କୁମାରୀ ମନୁ ତାପ ନଗଲା ୨୧ । ୨୯ ।
ଗୁଣ ସୁମରିଣ ଚାଟ ବିନୋଇ କଲା ।
ତଥାପି ପ୍ରିୟାର ମନୁ ତାପ ନାଗଲ । ୩୦ ।
ଗୁଣ ସୁମରିଣ ଚାଟ ବିନୋଈ କଲା ।
ତଥାପି କୁମାରୀ ମନୁ ତାପ ନଗଲ । ୩୧ ।
ଗୁଣ ସୁମରିଣ ତୋଳି ଧଈଲା ।
ନୟନର ଜଳେ ବେନିପାଦ ଧୋଇଲା । ୩୨ ।
ଅନୁମାନ ୨୨ ଘେନିଣ ଯେ ନୃପତି ବାଳୀ ।
ଚାଟର ଶିର କମଳ ଧଈଲା ତୋଳି । ୩୩ ।
୧୯ । ରୋପିଲୁ ଶୁଦ୍ଧ ପାଠ । ୨୦ । 'ପାରିଣ' ଅର୍ଥରେ ।
୨୧ । ୨୯, ୩୦, ୩୧ ପଦର ଅର୍ଥ ସମାନ । କିନ୍ତୁ ଦୁଇଟିଯାକ ପୋଥିରେ ଏ ଦ୍ୱିରୁକ୍ତି ଦୋଷ ଥିବାର ଦେଖାଯାଏ ।
୨୨। 'ଅନୁମାନ ଘେନିଣ’ ପରିବର୍ତ୍ତେ 'ମନୁ ମାନ ତେଜିଣ’ ହେଲେ ଅର୍ଥ ସୃସ୍ପଷ୍ଟ ହେବ ।
