( ୬ )
ଇଚ୍ଛାବତୀ କୁମାରୀକି ବିଦ୍ୟା ପଢ଼ାବନ୍ତି ।
ଶାହାସ୍ତ୍ର ସଙ୍ଗୀତ ବିଦ୍ୟମାନ ଶିଖାବନ୍ତି ହେ । ୪୨ ।
ଅଷ୍ଟାଦଶ ପୁରାଣ ସୁମୃର୍ତି ୩୦ କରି ଆଦି ହେ ।
ଯେ ଯାହା ଲୋଡ଼ଇ ସେ ଯେ ବିଦ୍ୟାରେ ସମ୍ପାଦି ହେ । ୪୩ ।
ଦେଖିଲାକ ଭୋଜରାଜା ଝିଅ ଇଚ୍ଛାବତୀ ।
ପଢ଼ୁଅଛି କୋଟିଏ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଜିଣି୩୧ ଜ୍ୟୋତି ହେ । ୪୪ ।
ତାହା ଦେଖି ଚାରୁବ୍ରହ୍ମ ଧଉର୍ଯ୍ୟ ଉଡ଼ିଲା ।
ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ଦେଖିଣ ଚନ୍ଦ୍ରମଣି ଝଟକିଲା ହେ । ୪୫ ।
ନ ଚଳଇ ନୟନ ଅଧିର ତାର କାୟେ ।
ଇଚ୍ଛାବତୀ ବିଦ୍ୟାସାରି କୁମରକୁ ଚାହେଁ ହେ । ୪୭ ।
ବିଚକ୍ଷଣ ଦେଖି ତାକୁ ପଚାରନ୍ତି ଗୁରୁ ।
କାହାର ନନ୍ଦନ ତୁ ଅଇଲୁ କେତେ ଦୂରୁ । ୪୭ ।
ସରୂପ୩୨ କରି କହ ନକର ମନେ ଭ୍ରାନ୍ତି ।
ନୃପତି ନନ୍ଦନ ତୁକି ଅଟୁ ନରପତି ଯେ । ୪୮ ।
ଶୁଣି ଦ୍ରହ୍ୱସିତ ୩୩ ହୋଇ କହଇ କୁମର ।
ସାବଧାନେ ଶୁଣ ଗୁରୁ ମୋହର୩୪ ଉତ୍ତର ଦେହ । ୪୯ ।
ଦ୍ରାପକ ଦେଶର ଯେ ମଦନ ବ୍ରହ୍ମ ରାୟେ ।
ତାହା°କର ପାତ୍ରର ମୁଂ ଅଟଇ ତନୟେ ହେ । ୫୦ ।
୩୦ । ସୁମୃର୍ତ୍ତି=ସ୍ମୃତି ଅର୍ଥରେ । ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ବାଳକ ବାଳିକା ନିର୍ବିଶେଷରେ 'ସ୍ମୃତି' ଶାସ୍ତ୍ର ପାଠ ଶିକ୍ଷାର ଏକ ବିଶେଷ ଅଙ୍ଗ ଥିଲା
୩୧ । ଚନ୍ଦ୍ରମା ଜାଣି ଜ୍ୟୋତି (ପୋଥିପାଠ )
୩୨ । ସରୂପ = ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ।
୩୩ । ଦହସିତ=ଦରହସିତ ପଦର ପଦ୍ୟଭାଷା ।
୩୪ । ମୋହୋର ( ପୋଥିପାଠ )
