"ପୃଷ୍ଠା:Galpa swalpa.djvu/୬୩" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

Browse history interactively

← ପୁରୁଣା ବଦଳ ନୂଆ ବଦଳ →

@@ ପୃଷ୍ଠା ଲେଖା(ଯୋଡିବାକୁ ଥିବା) / ପୃଷ୍ଠା ଲେଖା(ଯୋଡିବାକୁ ଥିବା) @@
@@ ୧ କ ଧାଡ଼ି: / ୧ କ ଧାଡ଼ି: @@
-ପଡ଼ାଏ, ମାସ ନ ପୁରୁଣୁ ଦୁଲ ଅଣା ପଇସା ଗଣ । ଫେର କଣ ନା, ଆଜି ପଣକିଆ ଲେଖିବ, ପୂଜା ଲୋଡ଼ା-ସେରେ ଚାଉଳ ଗୁଆଟିଏ । ଦିନ ପନ୍ଦରଟା ଯାଇ ନାହିଁ ତ, ଓଡ଼ାଙ୍କ ଲେଖିବ, ଫେର୍ ପୂଜା ! ନା ନା, ତା ହେବ ନାହଁ ।" ଦୁଇ ଚାରି ଦିନ ବାଦେ ମାଈଁ ଦିନେ ମାମୁଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେ, “ଦେଖ ତ, ଭେଣ୍ଡିଆଟା ଦିନକୁ ତିନି ବେଳ ଠୁଙ୍କିବ, ତୁଚ୍ଛାଟାରେ ଗାଁରେ ବୁଲିବ କ୍ୟାଁ ? ଗାଈରଖା ଟୋକାଟାକୁ ବାହାର କରି ଦିଅ, ବୀରିଆ ଗାଈ ଜଗୁ !" ମାମୁ ଟିକିଏ ମୋଡ଼ ମୋଡ ହେଉ‌ଥିଲେ, ଡରରେ ପାଟି ଫିଟାଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ବୀରେଇକୁ ଡାକି କଅଁଳେଇ କଅଁଳେଇ କ‌ହିଲେ, "ଆରେ ବାପ ବୀରେଇ ! ଏହି ଯେ ଗୋରୁପାଲ ଦେଖୁଛୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ସବୁ ତୋର । ପର ଲୋକ ଉଲ ଚରାଉ ନାହାନ୍ତି, ଗାଈ ବଳଦଗୁଡ଼ାକ ହଡ଼ା ହୋଇ ଗଲେଣି । ପର ଲୋକର କଣ ମାୟା ଥାଏ ? ତୁ ଯା, ଥଣ୍ତେ ଥଣ୍ଡେ ଗଛ ମୂଳରେ ବସି ଗୋରୁ ଦିଟା ଦେଖିବୁ । କିଛି ମେହେନତ ନାହିଁ, ଖାଲି ଅଡ଼ାଇ ଘେନିଯିବୁ,ସଞ୍ଜବେଳେ ଆଣି ଗୁହାଳରେ ପୂରାଇଦେବୁ । ବୀରେଇ ପାଞ୍ଚଣ ଖଣ୍ଡେ ଧରି ଗୋରୁ ଚରାଇ ବାହାରିଲା । ଗାଁ ଲୋକେ କିଛି କହିଲେ, ମାମୁ ଜବାବ ଦିଅନ୍ତି, “ଆଚ୍ଛା ଛେଉଣ୍ଡର ଲାଞ୍ଜ ଦିଖଣ୍ଡ ପର ହାତରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ିବାକୁ ବସିଲା, ତା ନିଜ ମାଲ ନିଜେ ଦେଖୁ ।" ସତକୁ ସତ ଗୋରୁପଲଟା ଏକା ବୀରେଇର । ତାହା ବାପ ମରିବାବେଳେ ମାଈ ଅଣ୍ଡିରା– ଛଡ଼ା-ଦାମୁଡ଼ି ଦୁଇ ବୋଡି ଭଳି ଗୋରୁ ମାମୁ ଗାଁ ମଝି ଗୋହିରିରେ ଅଡ଼ାଇ ଆଣୁଥିବା ଗାଁ ଲୋକ ସମସ୍ତେ ଦେଖିଛନ୍ତି ।
+ପଢ଼ାଏ, ମାସ ନ ପୁରୁଣୁ ଦୁଲ ଅଣା ପଇସା ଗଣ । ଫେର କଣ ନା, ଆଜି ପଣକିଆ ଲେଖିବ, ପୂଜା ଲୋଡ଼ା-ସେରେ ଚାଉଳ ଗୁଆଟିଏ । ଦିନ ପନ୍ଦରଟା ଯାଇ ନାହିଁ ତ, ଓଡ଼ାଙ୍କ ଲେଖିବ, ଫେର୍ ପୂଜା ! ନା ନା, ତା ହେବ ନାହଁ ।" ଦୁଇ ଚାରି ଦିନ ବାଦେ ମାଈଁ ଦିନେ ମାମୁଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେ, “ଦେଖ ତ, ଭେଣ୍ଡିଆଟା ଦିନକୁ ତିନି ବେଳ ଠୁଙ୍କିବ, ତୁଚ୍ଛାଟାରେ ଗାଁରେ ବୁଲିବ କ୍ୟାଁ ? ଗାଈରଖା ଟୋକାଟାକୁ ବାହାର କରି ଦିଅ, ବୀରିଆ ଗାଈ ଜଗୁ !" ମାମୁ ଟିକିଏ ମୋଡ଼ ମୋଡ ହେଉ‌ଥିଲେ, ଡରରେ ପାଟି ଫିଟାଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ବୀରେଇକୁ ଡାକି କଅଁଳେଇ କଅଁଳେଇ କ‌ହିଲେ, "ଆରେ ବାପ ବୀରେଇ ! ଏହି ଯେ ଗୋରୁପାଲ ଦେଖୁଛୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ସବୁ ତୋର । ପର ଲୋକ ଉଲ ଚରାଉ ନାହାନ୍ତି, ଗାଈ ବଳଦଗୁଡ଼ାକ ହଡ଼ା ହୋଇ ଗଲେଣି । ପର ଲୋକର କଣ ମାୟା ଥାଏ ? ତୁ ଯା, ଥଣ୍ତେ ଥଣ୍ଡେ ଗଛ ମୂଳରେ ବସି ଗୋରୁ ଦିଟା ଦେଖିବୁ । କିଛି ମେହେନତ ନାହିଁ, ଖାଲି ଅଡ଼ାଇ ଘେନିଯିବୁ,ସଞ୍ଜବେଳେ ଆଣି ଗୁହାଳରେ ପୂରାଇଦେବୁ । ବୀରେଇ ପାଞ୍ଚଣ ଖଣ୍ଡେ ଧରି ଗୋରୁ ଚରାଇ ବାହାରିଲା । ଗାଁ ଲୋକେ କିଛି କହିଲେ, ମାମୁ ଜବାବ ଦିଅନ୍ତି, “ଆଚ୍ଛା ଛେଉଣ୍ଡର ଲାଞ୍ଜ ଦିଖଣ୍ଡ ପର ହାତରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ିବାକୁ ବସିଲା, ତା ନିଜ ମାଲ ନିଜେ ଦେଖୁ ।" ସତକୁ ସତ ଗୋରୁପଲଟା ଏକା ବୀରେଇର । ତାହା ବାପ ମରିବାବେଳେ ମାଈ ଅଣ୍ଡିରା– ଛଡ଼ା-ଦାମୁଡ଼ି ଦୁଇ ବୋଡି ଭଳି ଗୋରୁ ମାମୁ ଗାଁ ମଝି ଗୋହିରିରେ ଅଡ଼ାଇ ଆଣୁଥିବା ଗାଁ ଲୋକ ସମସ୍ତେ ଦେଖିଛନ୍ତି ।
+ଆହୁରି ବି ଆଠ ନ ବର୍ଷ ଗଲାଣି, ବୀରେଇର ଉଛୁଣିକା ଅଠର ବର୍ଷ ବୟସ । ପିଲାଟା ନା ଆଉ ଜଣ ? ହେଲେ କାମ ପାଇଟି କି ବଡ଼ ପାରିଲା । ମାମୁର ବାଟି ସଂଖ୍ୟା ଚାଷ, ଯୋଡ଼ାଏ ବାରମାସିଆଙ୍କୁ ଧରି ସବୁ ସମ୍ଭାଳିଛି । ଏବେ ମାମୁ ଚାଷକାର୍ଯ୍ୟଟା ତୁଚ୍ଛା ଉପରେ ଉପରେ ଦେଖନ୍ତି । ବୀରେଇ ଦେଖିବାକୁ ଯେମନ୍ତ ଡ଼ୌଲ, କଥାଗୁଡ଼ିକ ବି ଖୁବ୍ ମଧୁର । ଦେହରେ ବାଘ ପରି ବଳ । ଦିନେ ପାଣ୍ଡେଇ ପାତ୍ର ସାନ ଝିଅ କମଳୀକୁ ଗୋଟାଏ ମାରଣା ବଳଦ ବିନ୍ଧିବାକୁ ଗୋଡ଼ାଇଥିଲା-ବୀରେଇ ବଳଦର ଲାଞ୍ଜ ଧରି ଭିଡ଼ି ରଖିଲା । ଗାଁର କି ପୁରୁଷ କି ସ୍ତ୍ରୀ ସମସ୍ତେ ବୀରେଇକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି, ଖୁବ୍ ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି ।  ହେଲେ ସେ ପ୍ରଶଂସାଟା ମାଈଁ ଶୁଣିଲେ ଖପା ହୋଇଯାନ୍ତି, ଲୋକଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଳି କରନ୍ତି ।
+ଚଣ୍ଡୀ ସଞ୍ଜ ସକାଳ ଘରେ ପଶେ ନାହିଁ, ପାଞ୍ଚ ସାତଟା ବୁଲା ଟୋକା ସାଙ୍ଗରେ ଦିନ ରାତି ବୁଲୁଥାଏ । ସେମାନଙ୍କ କାମ ଗଛଚଢ଼ା, ବାଗୁଡ଼ିଖେଳ, ଚୌପଟ ଖେଳ, ଗଞ୍ଜେଇ ଭିଡ଼ା ! ହାଲକୁ ଗୋଟାଏ ମଦତ ଖଟି ଜାରି କଲାଣି । ଅଳି କରି କାନ୍ଦି ଡରାଇ ହରାଇ ମା ପାଖରୁ ଟଙ୍କା ପଇସା ନିଏ, ଆପଣା ଗୋଠରୁ କୋଡ଼ିଏ ପଚିଶ ଟଙ୍କାର ଦାମୁଡ଼ି ଗୁଡ଼ାକ ଗୁଆଲା‌ଙ୍କୁ ଦୁଇ ଚାରି ଟଙ୍କାରେ ବିକି ଦିଏ । ଚାକିରିଆମାନଙ୍କ ସଲାରେ ଆପଣା ଘର ମରେଇରୁ ଧାନ ଚୋରି କରି ବିକିଦିଏ । ମା ଜାଣି ପାରି ବି ପୁଅ ଦୋଷ ଲୁଚାଏ । ମା ଡରରେ ବାପ କିଛି ବହତାରେ ନାହଁ ! ମୀ ଅଙ୍ଗେ ଲ ଗ୍ଧ ତର୍ବ କରି ଖଣ୍ଡକୁ କଛି କଛୁ ଶଙ୍କା ପଇସା ଦେଉଥ‌ିଲେ । ଏକେ ହାତ ଖଈ ! ଋଣ୍ଡୀ ୫ଙ୍କା ପଇସୀ ନ ସ୍ଥାଇ ମାଙ୍କୁ କେନ୍ଦ୍ଟଥିର ମଡ଼ା ଦେର୍ଲାଣି I ହେଲେ ମ ମଡ଼ ଖଇ ଢୁନ ହୋଇ ରହେ, ବାପ ଅରରେ କଛି କହେ ନାହଁ ।
-ర్మి థి లిరి Q ఇళ Qధఠి, ఇGQQQ ଉଝୁଶିଳୀ ଅଠର ବର୍ଷ ବୃଦ୍ମୟ । ଫିଲ୍ଯs) ନା ଆଉ ଜଣ ? ଚନ୍ଦଲେ କାମ ପାଇ କା ବନ୍ତ ଡାଈଳ୍ପ ! ମୀମୁର ବାନ୍ଧି ସଂଖ୍ୟା ସ୍ତୂପ, ମେଫ୍ଟ(ଏ ବାଉମାମ୍ବିଥଙ୍କୁ ଧଈ ମଲ୍ଲି ઇન્દ્રિ , ૬:૦ છાત્ર વૃદ્ધ નાઈજે જૂના ઊદ26 ଉପରେ ଦେଖନ୍ତ । ବରେଇ ଦେଖିବାକୁ ଯେମନ୍ତ ଜୈଲ, କଥାଗୁଡ଼ଳ ବ ଖୁବ୍ ମଧୁର । ଦେହରେ ବାସ୍ତ୍ର ପଈ ବଳ । ଦନେ ପାଚଣ୍ଡଇ ପାସ ସାନ ଝିଅ କମଳକୁ ରେ୫ ଏ ମାରଣା ବଳଦ ବନବକୁ ଗୋଡ଼{ଇଥ୍ଲ-- ଝରେଇ ବଳଦର ଲାଞ୍ଜ ଧଈ ଊର୍ଡ଼ ରଖିଳ୍ପ । ଗାଁ ର କ ધષ્ટ જ ધી ઇન્દ્રિ ૧૬૦૨૬ જ દાવાદ, બુર 9ణో?! ఇఇ1ణ: ఇచ్లోaళia: క్జ: ଖତ୍ତ ହୋଇସଣ୍ଡ, ଲେଳଙ୍କ ସଙ୍ଗରେ କଳ କରନ୍ତ । ఇక్టోQ ఇథోa ధ్వని 91 ఇది ఇద్ధి గ్రి
-ଚଣ୍ଡୀ ସଞ୍ଜ ସକାଳ ଘରେ ପଶେ ନାହିଁ, ପଞ୍ଚ ସାତଖ ବୁଲ ଖୋଳା ସ ଙ୍କରେ ଦନ ବୃତ୍ତ କୁଲ ଥାଏ । ସେମାନଙ୍କ ଜାମ ଗଛଟଡ଼, କଣ୍ଟୁଡ଼ିଖେଳ, ଚୈତ୫ ଖେଳ, ଗଞ୍ଜାଇ ଭଡ଼ା ! ହାଲକୁ ଗୋ୫{ଏ ମଦତ ଖନ୍ଧି ଜାଈ ଜଳଣି । ଅଳ୍ପ କର କନ୍ଦ ଡରଇ ହବଇ ମ ପାଖରୁ ୫ଙ୍କା ପଇସ ନିଏ, ଆପଣ : ଗୋଠରୁ କୋଡ଼ ଏ ପଞ୍ଚେଶ ୫ଙ୍କାର ଦମ୍ପୁଡ଼ ଗୁଡ଼ାକ ଗୁଅଲ୍‌ଙ୍କୁ ଦୁଇ ଘୂର ୫ଙ୍କାରେ ବୃକ ଦ ଏ । ଘୃଦ୍ଧଶଆମନଙ୍କ ସଲରେ ଅକ୍ଷଣା ଦର ମରେଇ,ରୁ ଧନ ଟେସ୍ଟର୍ କର କଜଦଏ । ମା ଜାଣି ପାଶ ବ ପୁଅ ଦୋଷ ଜ୍ଞ ପ୍ଟଏ ! ମ ଡରରେ ବାପ କନ୍ଧୁ ବହତାରେ ନାହଁ ! ମୀ ଅଙ୍ଗେ ଲ ଗ୍ଧ ତର୍ବ କରି ଖଣ୍ଡକୁ କଛି କଛୁ ଶଙ୍କା ପଇସା ଦେଉଥ‌ିଲେ । ଏକେ ହାତ ଖଈ ! ଋଣ୍ଡୀ ୫ଙ୍କା ପଇସୀ ନ ସ୍ଥାଇ ମାଙ୍କୁ କେନ୍ଦ୍ଟଥିର ମଡ଼ା ଦେର୍ଲାଣି I ହେଲେ ମ ମଡ଼ ଖଇ ଢୁନ ହୋଇ ରହେ, ବାପ ଅରରେ କଛି କହେ ନାହଁ ।
 ଗାଁ । ଲେକ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ଝରେଇକୁ କଲେ, ‘ଆରେ ଝରେଇ ! ତୁ କଣ ମମ୍ଭ ଘରେ ସକୃଦନ ମେ୫ ସ୍ଫଟରେ ରହସ୍ୟକୁ, ଅପଣର ସଂସର ଳନ୍ଧକୁ ନାହଁ ?’ ଜଥାଗୁଡ଼ାକ ଝରେଇ ମନକୁ ଭଲ ୱାଇଣ୍ଟ : ବସ ଏବକ : ( ! aqat ఇ సౌష ଖିଥାଘିଅ ସନ୍ତୁ କଥାରେ ପୃଓ ଟ୍ୟୁମରେଇ ମାମ୍ଳ ନାଶ କର