"ପୃଷ୍ଠା:Kathalahari (RN Das, 1927) opt.pdf/୯୨" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

No edit summary
ପୃଷ୍ଠାର ସ୍ଥିତିପୃଷ୍ଠାର ସ୍ଥିତି
-
ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇନଥିବା
+
ସଂଶୋଧନ
ପୃଷ୍ଠା ଲେଖା(ଯୋଡିବାକୁ ଥିବା)ପୃଷ୍ଠା ଲେଖା(ଯୋଡିବାକୁ ଥିବା)
୧ କ ଧାଡ଼ି: ୧ କ ଧାଡ଼ି:
ସୁନାଫୁଲ କଥା । ପଲରଛଏ ବେଲ, ସେ ଘରଯାକ ଫଲ କଢ଼ା ହୋଇ ପ୍ରଇସଜ ଭଉ ଜୟ.କ ଗଳ, ଜାଳି ପଢ଼ କଛୁ ଘୁଙ୍ଗି ଲେ ନାହଁ, ସାରଯାକ ପାଇ ସାଢ୫, ସୁନାଫଲ ପାଇ ସେ ୫ଏ, ଅ୦୫ ଫୁଲ ତେଲଲେ, ଦଲବ୍ଦ ପଣି SOଏ ଛୁଞ୍ଚି ଦେଲେ, କଲେ, ଉଠ ଗୋ ସୁନାଫ ଇ ଉଠ । ସୁନାଫ ଲ ଉଠି ବସିଲ । ସେ ସୁନାଫଲରୁ ସ ଗାଁ ସାଇ ଲଗାଇଲେ, ସୁନୀଫ ଲକୁ
ଫୁଲଗଛଟିଏ ହେଲା, ସେ ଘରଯାକ ଫଲ କଢ଼ି ହୋଇ ଫୁଟିଲାସାତ ଭାଉଜ‌ଯାକ ଗଲେ, ଡ଼ାଳପତ୍ର କିଛି ଭାଙ୍ଗିଲେ ନାହିଁ, ସାତଯାଙ୍କ ପାଇଁ ସାତଟି, ସୁନାଫୁଲ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ, ଆଠଟି ଫୁଲ ତୋଳିଲେ, ହଳଦି ପାଣି ମୁଠାଏ ଛିଞ୍ଚି ଦେଲେ, କ‌ହିଲେ ଉଠ ଗୋ ସୁନାଫୁଲ ଉଠ । ସୁନାଫୁଲ ଉଠି ବସିଲା । ସେ ସୁନାଫୁଲରୁ ସାତ ଯା ସାତଟି ଲଗାଇଲେ, ସୁନୀଫ ଲକୁ
ଦେଲେ, ରହେଲେ । ଦ୍ୱିନକ ର ସାତ ରା ଯାକ କହିଲେ ଏକ ନଈ ଗାଧେଇ ଯିବା, ଋଭ &ଏ ଅଛୁ, ସମସ୍ତେ ଗାଧୋଇବାକୁ ଗଲେ । ସମସ୍ତେ ଗାଧେଇ ଅଇଲେ, ସାନବେ , ଘୃତ ପାଈ aଉ ବୋଲ ଧପଡ଼ ହୋଇ ଗାଧୋଇ ସ୍କୁଲ ଅସିଲ ବେଳକୁ, ବା ମୁଣ୍ଡରୁ ସୁନାଫଇ ଖସି ପଲ କେତେବେଳେ, ସେ ଅଉ ଜାଣେ ନାହିଁ ।ଭଜାଙ୍କ ବାଢୀ ପାଣି ପଇବାକୁ ଅସି ଝଲ ନଈକ, ପାଣ ଯଉ ସେ ସ୍ତନାଫୁଲଧିକ ଦେଖିଲି, ଭ.କୁ ନେଇକରି କଳ ରେ ଯ କଥାଏ; ଅଉ । ଖଇରେ ନାର୍ହ ଟିଇଲେ ନାହଁ, ସବୁବେଳେ ଝୁର ଉeଏ । ଝ ୨ ଦ୍ୱାଘର କଣ୍ଟା ରଇ । ଦଳର ଭ କ ହଲେ /ଗ କାକ ଜମା ଖଉ ନର୍ସ ଝ ଗଲଣି, ଏହା କହ ଭାକୁ ଅଉଁସିଲେ ଆଉଁସ୍ତ ୨ ରଜାଙ୍କ ହାତରେ ସୁନାଫ ଲ କ ପକ ଇଦେଲ । ରଜ, ଦେଖ୍ କଡ଼ ଅଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ, ମନ୍ତ୍ରଙ୍କୁ କଲେ ମନ୍ତ୍ର, ଏ ଫ ଲ ବୋଉଠି ଅସିଲ, ଢେମେ ଯେବେ ଏଫୁଲରୁ କାରକ ଘୁରେ ଦେଦ ଜ ଦେଇ, ନଇଲେ ଭମ ବଂଶ ହେବେ ନାହଁ । ମନ୍ତ୍ରୀ ବଡ଼ ସ୍କବଜାରେ ପଡ଼ିଲ, କନ୍ସେଲ ମୁଁ ଏବେ ସୁନାଫଲ ରେ କୋଉଠି ଅଣି । ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଘରକୁ ଗଲି, ଖାଇଲ ନାହଁ ପିଇଲ ନାହଁ, ଭୋ5ଏ ଘରେ ଘୁନରେ ଶୋଇଲି । ପୁଅମାନେ ବୋହ ମାନେ ଜାକ ବାକୁ ଗଲେ, ଜମା ଶୁଣଲେ ନ ହ କ କଥା କଲ ନହୀ । ସକା ଶେଷରେ ସ୍ତନଫଲ ଭାବନ୍ତି । ଏ କଲ ଅକ ଖାଇଲେ କଣ ହେବ, କାଲିର ।
ଦେଲେ, ରହେଲେ । ଦ୍ୱିନକ ର ସାତ ରା ଯାକ କହିଲେ ଏକ ନଈ ଗାଧେଇ ଯିବା, ଋଭ &ଏ ଅଛୁ, ସମସ୍ତେ ଗାଧୋଇବାକୁ ଗଲେ । ସମସ୍ତେ ଗାଧେଇ ଅଇଲେ, ସାନବେ , ଘୃତ ପାଈ aଉ ବୋଲ ଧପଡ଼ ହୋଇ ଗାଧୋଇ ସ୍କୁଲ ଅସିଲ ବେଳକୁ, ବା ମୁଣ୍ଡରୁ ସୁନାଫଇ ଖସି ପଲ କେତେବେଳେ, ସେ ଅଉ ଜାଣେ ନାହିଁ ।ଭଜାଙ୍କ ବାଢୀ ପାଣି ପଇବାକୁ ଅସି ଝଲ ନଈକ, ପାଣ ଯଉ ସେ ସ୍ତନାଫୁଲଧିକ ଦେଖିଲି, ଭ.କୁ ନେଇକରି କଳ ରେ ଯ କଥାଏ; ଅଉ । ଖଇରେ ନାର୍ହ ଟିଇଲେ ନାହଁ, ସବୁବେଳେ ଝୁର ଉeଏ । ଝ ୨ ଦ୍ୱାଘର କଣ୍ଟା ରଇ । ଦଳର ଭ କ ହଲେ /ଗ କାକ ଜମା ଖଉ ନର୍ସ ଝ ଗଲଣି, ଏହା କହ ଭାକୁ ଅଉଁସିଲେ ଆଉଁସ୍ତ ୨ ରଜାଙ୍କ ହାତରେ ସୁନାଫ ଲ କ ପକ ଇଦେଲ । ରଜ, ଦେଖ୍ କଡ଼ ଅଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ, ମନ୍ତ୍ରଙ୍କୁ କଲେ ମନ୍ତ୍ର, ଏ ଫ ଲ ବୋଉଠି ଅସିଲ, ଢେମେ ଯେବେ ଏଫୁଲରୁ କାରକ ଘୁରେ ଦେଦ ଜ ଦେଇ, ନଇଲେ ଭମ ବଂଶ ହେବେ ନାହଁ । ମନ୍ତ୍ରୀ ବଡ଼ ସ୍କବଜାରେ ପଡ଼ିଲ, କନ୍ସେଲ ମୁଁ ଏବେ ସୁନାଫଲ ରେ କୋଉଠି ଅଣି । ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଘରକୁ ଗଲି, ଖାଇଲ ନାହଁ ପିଇଲ ନାହଁ, ଭୋ5ଏ ଘରେ ଘୁନରେ ଶୋଇଲି । ପୁଅମାନେ ବୋହ ମାନେ ଜାକ ବାକୁ ଗଲେ, ଜମା ଶୁଣଲେ ନ ହ କ କଥା କଲ ନହୀ । ସକା ଶେଷରେ ସ୍ତନଫଲ ଭାବନ୍ତି । ଏ କଲ ଅକ ଖାଇଲେ କଣ ହେବ, କାଲିର ।