"ମନବୋଧ ଚଉତିଶା" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
୯୮ କ ଧାଡ଼ି:
ନିମିଷେ ମାତ୍ର ତୁଣ୍ଡେ ନନେଲୁ ହରି,<br />
ନାଶ-ହେତୁକୁ କିମ୍ପା ଅଛୁ ଆବୋରି ।।୨୦।।<br />
 
ପାହିଲା ନିଶି ଯେହ୍ନେ ରବି ଉଦୟ,<br />
ପଦ୍ମଲୋଚନ ସବୁ ଦେହେ ଉଦୟ ।<br />
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଆଶ୍ରେ କର ତରିବୁ ଯେବେ,<br />
ତା ପାଦପଦ୍ମେ ଚିତ୍ତ ଦିଅନ୍ତୁ ଏବେ ।।୨୧।।<br />
 
ଫୁଲ ଯେସନେ ଫୁଲେ ଫୁଲେ ବିହରେ,<br />
ଫୁଲ ସମୀରେ ଆଉ ନ‌ଦିଶେ ତାରେ ।<br />
ଫୁଲ ସଂସାରେ ଲାଭ ହରି ଭଜନ,<br />
ଫାଶ ଗଳାକୁ କିମ୍ପା କରିଛୁ ମନ ।।୨୨।।<br />
 
ବେଳକୁ ବେଳ ତୋତେ କ‌ହୁଛି ମୁହିଁ,<br />
ବାନ୍ଧିଣ ନେବ ଯମ କି ଦୁଃଖ ଦେଇ ।<br />
ବିକଳେ କାନ୍ଦୁଥିବୁ ଆକୁଳ ହୋଇ,<br />
ବେଳହୁଁ ଆଶ୍ରେକରି ଭଜ ଗୋସାଇଁ ।।୨୩।।<br />
 
ଭେଳା ବୁଡ଼ିବ ହେଳା କଲେ କ‌ହୁଛି,<br />
ଭଙ୍ଗା ନାଗରେ କିଏ ସିନ୍ଧୁ ତରିଛି ।<br />
ଭାବକୁ ନିକଟ ସେ ଅଭାବେ ଦୂର,<br />
ଭକତ ଦାସ କ‌ହେ ଜୀବନ ଛାର ।।୨୪।।<br />
 
ମିଥ୍ୟା ଭାୟା ସଂସାର ନୋହେ କାହାରି,<br />
ମଲା ବୋଲିଣ ଦିନେ ପଡ଼ିବ ହୁରି ।<br />
ମହୀ ଭିତରେ କେହି ଦେଖିବ ନାହିଁ,<br />
ମଲା ବୋଲି କାନ୍ଦୁଛୁ ମରିବୁ ତୁହି ।।୨୫।।<br />
 
ଜନମ ହେଲେ ପ୍ରାଣୀ ଅବଶ୍ୟ ମରି,<br />
ଯଶ ରଖିବୁ ଯେବେ ଭଜ ଶ୍ରୀହରି ।<br />
ଯମ ବାନ୍ଧିନେବଟି ହେବୁ ମେଲାଣି,<br />
ଜଗନ୍ନାଥ ମହିମା ଲଣିକି ଆଣି ।।୨୬।।<br />
 
ରଙ୍ଗ ପସରା ସିନା ଭବ ସାଗର,<br />
ରଙ୍ଗ ଭିତରେ ଅଛି କି ନାରଖାର ।<br />
ରୂପ ପ୍ରତିମାକୁ ତୁ ପରତେ ନଯା,<br />
ରହିବେ ନାହିଁ କେହି ରଜା ପରଜା ।।୨୭।।<br />
 
ଲୋଚନେ ଦେଖି କର୍ଣ୍ଣେ ଶୁଣୁଛି ନିତି,<br />
ଲୋଭକରି ଅର୍ଜିଲୁ ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ।<br />
ଲୋଭଟି ସବୁ ନାଶ କରଇ ମନ,<br />
ଲୋଡ଼ିଲେ ନପାଇବୁ ଆଉ ଜୀବନ ।।୨୮।।<br />
 
ବିଅର୍ଥ ରହିଅଛି ଦୁର୍ଲଭ ଦେହ,<br />
ବିଷୟା ବିଷେ ଆଉ ନବଳା ସ୍ନେହ ।<br />
ବୁଡ଼ିଯିବଟି ମୂଳ ଲାଭ ସରିବ,<br />
ବେଳହୁଁ ଆଶ୍ରେକରି ଭଜ ମାଧବ ।।୨୯।।<br />
 
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପାଦପଦ୍ମେ ଦିଅନ୍ତୁ ମନ,<br />
ସରମେ ନପାଇବୁ ଆଉ ଜୀବନ ।<br />
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନାମାଗରଟି କର ଭଜନ,<br />
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପାଦପଦ୍ମେ କର ତୁ ଧ୍ୟାନ ।।୩୦।।<br />
 
ସନ୍ତୋଷ ଚିତ୍ତେ ତୁହି ହରିଙ୍କି ଭଜ,<br />
ସଂସାରେ ପଡ଼ି ଆଉ ନ ପାଅ ଲାଜ ।<br />
ସବୁଟି ମିଛ ହରି ନାମଟି ସତ,<br />
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପାଦପଦ୍ମେ ଦିଅତୁ ଚିତ୍ତ ।।୩୧।।<br />
 
ସତ୍ୟ ମଣୁଛୁ ତୁହି ଭବସାଗର,<br />
ସରିଯାଉଛି ପରମାୟୁ ତୋହର ।<br />
ସନ୍ତୋଷ ହୋଇ ଦୃଢ଼େ ଭଜ ଶ୍ରୀହରି,<br />
ଶୋକ ସାଗରୁ ଯେବେ ହୋଇବୁ ପାରି ।।୩୨।।<br />
 
ହୁଡ଼ିଲେ ଯେତେ ଜନ ହରି ନାମକୁ,<br />
ହୀନ ଗତିକୁ ଗଲେ ବୁଡ଼ି ତଳକୁ ।<br />
ହାରିଲେ ଦେହ ଆଉ ପାଇବୁ କାହିଁ,<br />
ହାଟ ବସାଇଥିବେ ତୋ ଦେହ ପାଇଁ ।।୩୩।।<br />
 
କ୍ଷୟେ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦେହେ ହୁଏ ଆୟୁଷ,<br />
କ୍ଷୟ ନ ଯିବ ନାମ ହୃଦରେ ଘୋଷ ।<br />
ଛାର ଦେହକୁ ମନ ନଯା ବିଶ୍ୱାସ,<br />
ଛାର ଦୁର୍ବୁଦ୍ଧି କହେ ଭକତ ଦାସ ।।୩୪।।<br />