ଅକ୍ଷୟ ଅନନ୍ତ ହେ
ଅକ୍ଷୟ ଅନନ୍ତ ହେ, ଅଜ୍ଞାନରେ ମୁଁ ତ ଦିନହରି ।
ମାୟା ମୋହ ରୂପ ମଣି ମହାସୁଖ
ଭୁଲୁଅଛି ଚିତ୍ତ ବଳିକରି । ଘୋଷା ।
ଭୂଷଣ୍ଡ ଯେ ପକ୍ଷୀ ବେଦ ଶାସ୍ତ୍ର ବାଛି
(ମ) ଅକ୍ଷରକୁ ଚିତ୍ତେ ଧରି ।
ହୃଦପଦ୍ମେ ଜପ କରି ଏକରୂପ
ରହିଛି ବଟେ ଆସନ କରି ।୧।
ଅଗସ୍ତି ପୁରୁଷ ଜ୍ଞାନ ଉପଦେଶ
ସହସ୍ର ଯୁଗ ସାଧନା କରି ।
ପାରି ହେଲେ ଦ୍ୱନ୍ଦୁ ପିଇ ସପ୍ତ ସିନ୍ଧୁ
ଅଣାକାରଙ୍କର ଆଜ୍ଞାକାରୀ ।୨।
ବାଲମିକ ମୁନି ବାଳୁତ କାଳରୁ
ଅବଧୂତ ଦୀକ୍ଷା ଆଶ୍ରେ କରି ।
ଭଜି ଏକାକ୍ଷର ଫିଟିଲା ତିମିର
ତେଣୁ କରି ହେଲେ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ।୩।
ଶୁକଦେବ ମୁନି ହେଲେ ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନୀ
ମାତୃଗର୍ଭ ଜ୍ଞାନ ହେତୁ କରି ।
ମାୟାରୁ ବାହାର ହେଲେ ଯୋଗେଶ୍ୱର
ସିଦ୍ଧମୁନି ଭାବେ ଗଲେ ତରି ।୪।
ମାରକଣ୍ଡ ଯତି ପ୍ରଳୟ ଉତ୍ପତ୍ତି
ଭାସି ଯାଉଥିଲେ ଭବବାରି ।
ଆଣ୍ଟେ ଦେଲେ ଡାକ ରଖ ହେ ଅଲେଖ
ରଖିଲ ଧ୍ରୁବମଣ୍ଡଳ ପୁରି ।୫।
ଦେଖି ଏହୁ ନ୍ୟାୟ କମ୍ପୁଅଛି ଦେହ
ବାୟୁର ଘାତରେ ତୃଣ ପରି ।
ବୋଲେ ଭୀମ ହୀନ ପାମର ଅଜ୍ଞାନ
ପାରିକର ଭବସିନ୍ଧୁ ବାରି ।୬।