ଏହା ଥିଲା କରମରେ
ଆକ୍ଷେପାନୁରାଗ
( ରାଗ—ଢିପା । ତାଳ—ଝୁଲା )
ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କ ଉକ୍ତି
ଏହା ଥିଲା କରମରେ
ପଡ଼ିଗଲି ଶ୍ୟାମ ଫାନ୍ଦରେ, ମୁଁ ଭରମରେ । ଘୋଷା ।
ଶାଶୁ ନଣନ୍ଦ ମିଳି, ଲଗାନ୍ତି କଳି,
ବାଧୁଛି ତାଙ୍କ ଗାଳି ମୋ ମରମରେ । ୧ ।
ପଡ଼ିଗଲାଣି ବାଟ, ହାଟ ବଜାର ଘାଟ,
ଚାଲି ନ ପାରେ ବାଟ ମୁଁ ସରମରେ । ୨ ।
ଝୁରିଝୁରି ଦିବା ରାତ୍ରି, କରତି ପକାଏ ଛାତି,
ସାକ୍ଷୀ ଦେଉଥାଏଁ ନିତି ମୁଁ ଧରମରେ । ୩ ।
ଯେଣେ ଗଲେ ଅପବାଦ, ବାଜେ ନାଗରା ଶବଦ,
ଚନ୍ଦ୍ର କହେ ଭାଳି ଭାଳି ନରମରେ । ୪ ।