ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି/ଆଇ.ଏ.ଏସ୍ ପରୀକ୍ଷାରେ ସଫଳ ହେବାର ସରଳ ଉପାୟ
| ←ଓଡ଼ିଆଙ୍କପାଇଁ ଇଂରେଜୀ ଓ ହିନ୍ଦୀ ଭାଷା ଶିକ୍ଷାର ଆବଶ୍ୟକତା | ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି (୨୦୧୩) ଲେଖକ/କବି: ଆଇ.ଏ.ଏସ୍ ପରୀକ୍ଷାରେ ସଫଳ ହେବାର ସରଳ ଉପାୟ |
ଓଡ଼ିଶାର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ→ |
୫୨ / ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି
ଆଇ.ଏ.ଏସ୍ ପରୀକ୍ଷାରେ ସଫଳ ହେବାର ସରଳ ଉପାୟ
ଆଇ.ଏ.ଏସ୍ ଅର୍ଥ ଭାରତୀୟ ପ୍ରଶାସନିକ ସେବା । ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାରତର ଶାସନ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ପରିଚାଳନା କରିଥାନ୍ତି । ଲୋକ ପ୍ରତିନିଧିଗଣଙ୍କ ପରାମର୍ଶରେ ଏମାନେ ଶାସନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପାରଦର୍ଶିତା ଦେଖାଇଥାନ୍ତି । ତେଣୁ ଏହା ହୋଇଯାଇଛି ଆମ ସମାଜର ସବୁଠାରୁ ଲୋକପ୍ରିୟ ଓ ଲୋଭନୀୟ ବୃତ୍ତି । ଏହି ବୃତ୍ତିରେ ୨୦୦୯ ମସିହାପାଇଁ ନିଯୁକ୍ତି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଗତ ସପ୍ତାହରେ ଭାରତୀୟ ଲୋକସେବା (ଆଇସିଏସ୍) ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଭାରତର ପ୍ରଶାସନ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ୨୦ଟି ବିଭାଗର ପ୍ରାର୍ଥୀ ଚୟନ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସଂଘୀୟ ଲୋକସେବା ଆୟୋଗ (ୟୁପିଏସ୍ସି) ବିଜ୍ଞାପନ ପ୍ରକାଶ କରିଛି । ସର୍ବଭାରତୀୟ ସ୍ତରରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ଦୀର୍ଘ କିଛିବର୍ଷ ଧରି ଓଡ଼ିଶାର ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ନୈରାଶ୍ୟଜନକ ପ୍ରଦର୍ଶନ କେବଳ ଆଗାମୀ ପିଢ଼ିର ମେଧାବୀ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କୁ ନିରୁତ୍ସାହିତ କରୁନାହିଁ, ବରଂ ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଶାସନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ପ୍ରବେଶ କରାଇ ଆମ ପ୍ରଶାସନତନ୍ତ୍ରକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରୁ ଦୂରେଇ ଦେବା ସହ, କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହି ବାହାର ଅଫିସରମାନେ ଓଡ଼ିଶା ବାହାର ରାଜ୍ୟର ସ୍ୱାର୍ଥପାଇଁ କାମ କରୁଛନ୍ତି । ଫଳରେ ଆମର ସବୁକିଛି ଥାଇ ସୁଦ୍ଧା ଏକ ଅନଗ୍ରସର ଓ ପଛୁଆ ରାଜ୍ୟ ଭାବେ ଆମେ ଚିହ୍ନିତ ହେଉଛୁ । ତେଣୁ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶପାଇଁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଥିବା ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ସଂଖ୍ୟାଧିକ ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରତିଯୋଗୀ ସଫଳ ହେବା ନିତାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ । ଯଦିଓ ଏକଥା ବହୁ ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀ ଜାଣିଛନ୍ତି ଓ ଅନୁଭବ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ତାହା କିପରି ସଫଳ ହେବ ସେ ସଂପର୍କରେ ସଠିକ୍ ଦିଗଦର୍ଶନ ଆଗାମୀ ପିଢ଼ିକୁ ଦେଇପାରୁନାହାନ୍ତି । ତେଣୁ ବହୁ ମେଧାବୀ କୋଚିଂ ନେବା ନାଆଁରେ ଦିଲ୍ଲୀର ବିଭିନ୍ନ ଠକ ସଂସ୍ଥା ହାବୁଡ଼ରେ ପଡି ଅର୍ଥ, ଶ୍ରମ ଓ ସମୟ ନଷ୍ଟ କରି ନିଜର, ନିଜ ପରିବାରର ତଥା ରାଜ୍ୟର ଶକ୍ତିକୁ କ୍ଷୟ କରୁଛନ୍ତି ।
ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି / ୫୩
ପରୀକ୍ଷା ପଦ୍ଧତି : ଏହା ତିନୋଟି ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୁଏ । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ (ପ୍ରିଲିମ୍), ମୁଖ୍ୟ (ମେନ୍) ସାକ୍ଷାତକାର (ଇଣ୍ଟରଭ୍ୟୁ) । ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାରେ ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କ ଭିଡ଼ କମାଇବାପାଇଁ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପରୀକ୍ଷା ଆରମ୍ଭ । ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ପ୍ରଶ୍ନ ପଡିଥାଏ । ଅର୍ଥାତ୍ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନର ୪ଟି ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଉତ୍ତର ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ସଠିକ୍ ଉତ୍ତରକୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଉତ୍ତର କାଗଜରେ ପେନସିଲ ସାହାଯ୍ୟରେ ଚିହ୍ନିତ କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ । ଏହି ପରୀକ୍ଷା ୨ଟି ପତ୍ର ବିଶିଷ୍ଟ । ଇଚ୍ଛାଧୀନପତ୍ର ଓ ସାଧାରଣଜ୍ଞାନ । ଇଚ୍ଛାଧୀନ ପତ୍ରରେ ୧୨୦ଟି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚରାଯାଏ । ଯାହାର ସମୁଦାୟ ମୂଲ୍ୟ ୩୦୦ ଏବଂ ସାଧାରଣ ଜ୍ଞାନ ପତ୍ରରେ ୧୫୦ଟି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚରାଯାଏ । ଯାହାର ମୂଲ୍ୟ ୧୫୦ । ତେବେ ୨୦୦୭ ମସିହାଠାରୁ ନକରାତ୍ମକ ଉତ୍ତର ଅର୍ଥାତ୍ ୩ଟି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଭୁଲ୍ ହେଲେ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ ନମ୍ବର ଦଣ୍ଡସ୍ୱରୂପ କଟା ହେବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଛି ।
ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା : ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କୁ ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ବସିବାପାଇଁ ସୁଯୋଗ ମିଳେ । ଏଥିରେ ୯ଟି ପତ୍ର ଲିଖିତ ଆକାରରେ ଦେବାର ନିୟମ ଅଛି । ଏହା ୨ଥାକ ବିଶିଷ୍ଟ । ପ୍ରଥମ ଥାକରେ ୨ଟି ପତ୍ର- ପ୍ରାର୍ଥୀର ମାତୃଭାଷା ଓ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାପତ୍ର ଦ୍ୱାରା ଭାଷାଜ୍ଞାନ ପରୀକ୍ଷା କରାଯାଏ । ଏହାର ପ୍ରଶ୍ନ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ପରୀକ୍ଷାରେ ପଡ଼ୁଥିବା ବ୍ୟାକରଣ ପ୍ରଶ୍ନଭଳି ଖୁବ୍ ସହଜ ଓ ସରଳ । ତେବେ ଏହି ଦୁଇଟି ପତ୍ରର ବିଶେଷତ୍ତ୍ୱ ହେଲା, ଏଥିରେ ସର୍ବନିମ୍ନ ୩୫% ନମ୍ବର ନ ରଖିଲେ ଅନ୍ୟ ୭ଟି ପତ୍ର ଦେଖାହେବନାହିଁ । ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଏଠାରେ ବିଫଳ ହେଲା ।
୨ୟ ଥାକରେ ପତ୍ର ସଂଖ୍ୟା ୩ରୁ ୯ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେବାକୁ ପଡ଼େ । ୩ୟ ପତ୍ର ‘ପ୍ରବନ୍ଧ’ରେ ୬ଟି ସାମାଜିକ ସମସ୍ୟାମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନ ପଡ଼ିବ । ସେଥିରୁ ଯେ କୌଣସି ୧ଟି ବିଷୟରେ ୩ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ଲେଖିବାକୁ ପଡିବ । (ପ୍ରଶ୍ନ ମୂଲ୍ୟ ୨୦୦ ନମ୍ବର)
ପତ୍ର ୪ ଓ ୫ ହେଉଛି ସାମାନ୍ୟ ଅଧ୍ୟୟନ ବା ସାଧାରଣଜ୍ଞାନ । ୪ର୍ଥ ପତ୍ର - “ଆଧୁନିକ ଭାରତ ଓ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତି” (୬୦), ଭାରତ ଭୂଗୋଳ (୪୦), ଭାରତ ସମ୍ବିଧାନ (୧୦୦), ସମସାମୟିକ ଘଟଣାବଳୀ (୧୦୦), ୫ମ ପତ୍ର- ଭାରତ ଓ ବିଶ୍ୱ ସମ୍ବନ୍ଧ (୮୦), ଭାରତ ଅର୍ଥନୀତି (୭୦), ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସଂସ୍ଥା ଓ ଘଟଣା (୩୫), ବିଜ୍ଞାନ ଓ ପ୍ରାଦ୍ୟୋଗିକୀ (୮୫), ପରି ସଂଖ୍ୟାନ (୩୦) । (ମୋଟ୍ ୩୦୦+୩୦୦=୬୦୦ ମାର୍କ)
(ବିଷୟଗୁଡ଼ିକର ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ଆଇଏସ୍-୦୮ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରଶ୍ନ ଆଧାରିତ)
ପତ୍ର ୬ ଓ ୭- ପ୍ରଥମ ଇଚ୍ଛାଧୀନ ବିଷୟ । ପତ୍ର ୮ଓ୯- ଦ୍ୱିତୀୟ ଇଚ୍ଛାଧୀନ
ବିଷୟ ।
(ଏହି ୪ଟି ପତ୍ରର ମୂଲ୍ୟ= ୪ X ୩୦୦=୧୨୦୦ ନମ୍ବର)
୫୪ / ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି
ସାକ୍ଷାତ୍କାର : ଏହା ହେଉଛି ପ୍ରାର୍ଥୀର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟାୟ । ମୁଖ୍ୟ
ପରୀକ୍ଷାରେ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଯେଉଁ ଭାଷାରେ ଉତ୍ତର ଲେଖିଥିବ, ସେହି ଭାଷାରେ ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କୁ ବୋର୍ଡ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ହୁଏ । ଏହା ଯଦିଓ ପ୍ରାର୍ଥୀର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ପ୍ରଦର୍ଶନପାଇଁ ସିଧାସଳଖ ମାଧ୍ୟମ, ତେବେ ଏଥିରେ କୌଣସି ସର୍ବନିମ୍ନ ମାର୍କ ରଖିବା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ହୋଇ ନ ଥାଏ । ତେବେ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଏଥିରେ ବିଫଳ ହେଲେ ବି ସର୍ବନିମ୍ନ ୭୦-୮୦ ମାର୍କ
ମିଳିଥାଏ । ଯଦି ପ୍ରାର୍ଥୀ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାରେ ଅଧିକ ମାର୍କ ରଖିଥାଏ, ତେବେ ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଅନ୍ତିମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ସଫଳ ବୋଲି ୟୁ.ପି.ଏସ.ସି. ଦ୍ୱାରା ଘୋଷିତ ହେବେ । ତେଣୁ ଓଡ଼ିଆ ମାଧ୍ୟମରେ ଯେଉଁ ପ୍ରାର୍ଥୀ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ଦେଉଛନ୍ତି ସେମାନେ ସାକ୍ଷାତକାରପାଇଁ ଭୟଭୀତ ନ ହେବା ଉଚିତ୍ । ବରଂ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାରେ କିପରି ଅଧିକ ମାର୍କ ରଖିବେ, ସେ ଦିଗରେ ଯତ୍ନବାନ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରାର୍ଥୀ ଦୁର୍ବଳ କାହିଁକି: ୟୁ.ପି.ଏସ.ସି. ସୂଚନାରୁ ଜଣାଯାଏ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରାର୍ଥୀ ସଂଖ୍ୟା ସର୍ବାଧିକ । ପ୍ରାୟ ୩୦ରୁ ୩୫ହଜାର । ମାତ୍ର ସଫଳତା ସବୁଠାରୁ କମ୍, ପ୍ରାୟ ୨ରୁ ୨୦ ମଧ୍ୟରେ । ଏହି ବିଫଳତା ସଂପର୍କରେ ଗତ ମଇ ୨୦୦୭ର ଟାଇମ୍ସ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆରେ ପ୍ରକାଶିତ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ନିମ୍ନଲିଖିତ କାରଣକୁ ନିଆଯାଇପାରେ ।
(କ) “ସବୁ ଜାଣିଛି”-ଭାରତର ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯଦିଓ ସ୍ଥାଣୁ, ମାତ୍ର ଆମ ଓଡ଼ିଆ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀଙ୍କ ସ୍ଥାଣୁତା ଟିକେ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର । ‘ସବୁ ଜାଣିଛି’- ଏହା ହେଉଛି ଆମ ଛାତ୍ରଙ୍କ ମାନସିକତା । ଅର୍ଥାତ୍ ଜିଜ୍ଞାସୁ ବା ଜାଣିବାର ଆଗ୍ରହ ଏମାନଙ୍କର ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ଏମାନଙ୍କଠାରୁ ଜ୍ଞାନରେ ବହୁତ ତଳେ ଥିବା ହିନ୍ଦୀ ଭାଷାଭାଷୀ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଉକ୍ତ ପରୀକ୍ଷାରେ ସଫଳ ହୋଇ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଶାସନ କରୁଥିବାବେଳେ, ଆମ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷିତ ମେଧାବୀବର୍ଗ ଏମାନଙ୍କ ଅଧିନସ୍ଥ କିରାଣୀ ଭାବେ ଆଜ୍ଞାଧୀନ ଅଛନ୍ତି ।
(ଖ) ଦିଗ୍ଦର୍ଶକର ଅଭାବ - ଆମ ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମୁଖ୍ୟ ଅଭିଯୋଗ ହେଲା ଓଡ଼ଶାରେ ଭଲ କୋଚିଂ ସେଣ୍ଟର ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ସ୍ୱଚ୍ଛଳ ପରିବାର ନିଜ ପିଲାଙ୍କୁ ଦିଲ୍ଲୀ ପଠାନ୍ତି । ଅଥଚ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମାତ୍ର ୦.୦୫% ସଫଳ ହୋଇଥାନ୍ତି । କାରଣ ଆମ ସରଳ ମେଧାବୀ ଓଡ଼ିଆ ପିଲାଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ଠକ କୋଚିଂ ସେଣ୍ଟର ହାବୁଡ଼ରେ ପଡି ଅର୍ଥ ସମୟ ଓ ଶ୍ରମ ନଷ୍ଟ କରି ବିନା ଫଳରେ ଘର ବାହୁଡ଼ିଥାଆନ୍ତି ।
(ଗ) ଇଚ୍ଛାଧୀନ ବିଷୟ ଚୟନରେ ତ୍ରୁଟି-ପରୀକ୍ଷା ନିୟମାନୁସାରେ ପ୍ରାର୍ଥୀକୁ ୨ଟି ଇଚ୍ଛାଧୀନ ବିଷୟ ଚୟନ କରିବାକୁ ହୁଏ । ପ୍ରାର୍ଥୀ ଗୋଟିଏ ବିଷୟକୁ ଖୁବ୍ ସହଜରେ
ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି / ୫୫
ଚୟନ କରୁଥିବାବେଳେ, ଦ୍ୱିତୀୟ ବିଷୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦ୍ୱିଧାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଅନ୍ୟର ପରାମର୍ଶ ନେଇଥାଏ । ଫଳରେ ୨ୟ ବିଷୟ ପ୍ରସ୍ତୁତିପାଇଁ ଅଧିକ ସମୟ ନଷ୍ଟ କରେ । ପୁନଶ୍ଚ ଏହି ବିଷୟ ପ୍ରତି ରୁଚି ନ ଥିବା ଯୋଗୁଁ ବିଷୟର ଉତ୍ତର ସଠିକ୍ ଭାବରେ ନ ଲେଖି କିମ୍ବା ଉତ୍ତରରେ ନିଜର ମନଭାବନା ସଠିକ୍ ଭାବରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇ ନ ପାରିବା ଯୋଗୁଁ
ଉପଯୁକ୍ତ ମାର୍କ ନ ପାଇ ବିଫଳ ହୁଏ ।
(ଘ) ଉତ୍ତର ଲେଖିବା ମାଧ୍ୟମ - ଏହା ହେଉଛି ପ୍ରାର୍ଥୀକୁ ସଫଳ କରିବାର ସର୍ବୋତ୍ତମ ମାର୍ଗ । କାରଣ ଭାଷା ହେଉଛି ଭାବର ବାହକ । ଜଣେ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ଦାୟିତ୍ୱ ସଂପନ୍ନ ଅଧିକାରୀ ଚୟନ କଲାବେଳେ ତା’ର ମନର ଭାବନାକୁ ପରୀକ୍ଷକ ଓ ସାକ୍ଷାତକାର ବୋର୍ଡ ସଦସ୍ୟ ଜାଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥାନ୍ତି । ତେଣୁ ପ୍ରାର୍ଥୀର ଉତ୍ତର ଲେଖିବାର ଶୈଳୀ ନିର୍ଭୁଲ ଓ ତଥ୍ୟାତ୍ମକ, ତଥା ସ୍ପଷ୍ଟ ବକ୍ତବ୍ୟକୁ ଆଧାର କରି ଚୟନ କରାଯାଏ । ସେଥିପାଇଁ ଏହା ହେଉଛି ଏଭଳି ଏକ ସର୍ବଭାରତୀୟ ପରୀକ୍ଷା, ଯାହା ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କୁ ନିଜର ମାତୃଭାଷା ମାଧ୍ୟମରେ ଲେଖିବାର ଓ କହିବାର ସୁଯୋଗ ଦେଇଥାଏ । ତେଣୁ ଇଂରେଜୀ ଭାଷାରେ ଦୁର୍ବଳ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଜଣେ ପ୍ରାର୍ଥୀ ନିଜର ନିଷ୍ଠା ଓ ଉଦ୍ୟମ ବଳରେ ମାତୃଭାଷାକୁ ମାଧ୍ୟମ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରି ସଫଳ ହୋଇପାରିବ । ମାତ୍ର ଆମ ଓଡ଼ିଶାର ୯୯ ଭାଗ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷିତ ବ୍ୟକ୍ତି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ, ଆଇଏଏସ୍ ପରୀକ୍ଷା ଓଡ଼ିଆ ମାଧ୍ୟମରେ ଦେଇହେବ ବୋଲି । ତେଣୁ କେତେଜଣ ହାତଗଣତି ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ବାକି ସମସ୍ତେ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାର ସୀମିତ ଦକ୍ଷତାକୁ ନେଇ ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ହେଉଥିବାରୁ, ଭାରତ ସାରା ବିଛାଡି ହୋଇଥିବା ଇଂରେଜୀ ଭାଷାରେ ଦକ୍ଷ ମେଧାବୀଙ୍କ ସହିତ ତାଳ ଦେଇ ନ ପାରି ସର୍ବାଧିକ ସଂଖ୍ୟାରେ ବିଫଳ ହେଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁ କେତେଜଣ ଇଂରାଜୀ ମାଧ୍ୟମରେ ଉତ୍ତର ଲେଖି ସଫଳ ହେଉଛନ୍ତି, ସାକ୍ଷାତକାରରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଇଂରାଜୀ କହି ନ ପାରିବାଯୋଗୁଁ ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ବିଫଳ ହେଉଛନ୍ତି ।
ପୁନଶ୍ଚ ଆଞ୍ଚଳିକ ଭାଷାରେ ଉତ୍ତର ଲେଖିବା ଏତେ ଲୋକପ୍ରିୟ ହୋଇଗଲାଣି ଯେ, ଆଇଏଏସ୍-୨୦୦୭ ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେ ୧୫୦୦ ଜଣ ହିନ୍ଦୀଭାଷୀ ପରୀକ୍ଷାର୍ଥୀ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାର ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ ଭାଷା ପରୀକ୍ଷଣ “ଇଂରେଜୀ ଭାଷା” ପତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୋଇ ନ ଥା’ନ୍ତେ, ତେବେ ସେହି ବର୍ଷ ସବୁଯାକ ପଦବୀ କେବଳ ହିନ୍ଦୀ ଭାଷାରେ ଉତ୍ତର
ଲେଖିଥିବା ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀଙ୍କୁ ମିଳିଥାନ୍ତା । ତେଣୁ ଯଦି ପ୍ରାର୍ଥୀର ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଗୁଣ ରହିଛି, ତେବେ ଇଂରେଜୀ ଭାଷାରେ ସୀମିତ ଦକ୍ଷତା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଜଣେ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଆଇଏଏସ୍ ପାଇପାରିବ । ଏଠାରେ ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ଯେ, ଆଇଏଏସ୍ ଟ୍ରେନିଂ ସମୟରେ ଇଂରେଜୀ ଭାଷାରେ ଦକ୍ଷତା ବୃଦ୍ଧିପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଦିଆଯାଇଥାଏ । ତେଣୁ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ୫୬ / ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି
ପ୍ରାର୍ଥୀ ନିସଂକୋଚ ମନରେ ଓଡ଼ିଆ ମାଧ୍ୟମରେ ପରୀକ୍ଷା ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏଥିପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ପୁସ୍ତକ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ରଚିତ ହୋଇଛି । କେବଳ ଦୃଢ଼ ମନୋବଳ ନେଇ ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ବସିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଆଇ.ଏ.ଏସ୍ ହେବାର ସରଳ ଉପାୟ : ଏହି ପରୀକ୍ଷାଦ୍ୱାରା ଦକ୍ଷ ଓ ନିପୁଣ ଅଧିକାରୀ ମନୋନୟନ କରାଯାଉଥିବାରୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ୟୁ.ପି.ଏସ୍.ସି ପରୀକ୍ଷାର ରଣନୀତି ବଦଳାଇଥାଏ । ତେଣୁ ଏହି ପରୀକ୍ଷାକୁ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବା କଷ୍ଟପ୍ରଦ ନ ଭାବି କୌତୁକପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବନା ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆରମ୍ଭ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଯଦିଓ ଉକ୍ତ ପରୀକ୍ଷାପାଇଁ କେତୋଟି ପାଠ୍ୟକ୍ରମ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ କରାଯାଇଛି, ତଥାପି ଏଗୁଡ଼ିକର ବିଷୟବସ୍ତୁ ଅନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଥିବାରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଷୟକୁ ପୁଙ୍ଖାନୁପୁଙ୍ଖ ଭାବେ ପଢ଼ି ମନେ ରଖିବାର ଆବଶ୍ୟକ ରହିଛି । ଗୋଟିଏ ବିଷୟକୁ ବାରମ୍ବାର ପଢ଼ିବାପାଇଁ ସମୟ ନ ଥିବାରୁ ବିଷୟର ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଆବେଦନକୁ ବୁଝି ପଢ଼ିବାକୁ ପଡିବ ।
ପୁସ୍ତକ ଓ ପତ୍ରପତ୍ରିକା : ସର୍ବପ୍ରଥମେ ୧୦ମ, +୨ ଓ +୩ ବହିଗୁଡ଼ିକୁ ଭଲ ଭାବରେ ପଢ଼ିବାକୁ ପଡିବ । ଏପରିକି ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପରୀକ୍ଷାରେ ଭୂଗୋଳ ପ୍ରଶ୍ନ ଅଧିକ ପଚରା ଯାଉଥିବାରୁ ୬ଷ୍ଠ ଶ୍ରେଣୀଠାରୁ ୧୦ମ ଶ୍ରେଣୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭାରତର ଏନ୍.ସି.ଇ.ଆର୍.ଟି ବହିରେ ଥିବା ଭାରତ ଓ ବିଶ୍ୱ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ଭୌଗୋଳିକ ତଥ୍ୟକୁ ଭଲ ଭାବରେ ମନେ ରଖିବାକୁ ହେବ । ଏଥିସହିତ ରାଜ୍ୟ ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଦୁଇଟି ଦୈନିକ (ସମାଜ ଓ ହିନ୍ଦୁ) ଖବରକାଗଜରୁ ବିଭିନ୍ନ ଖବର ସଂଗ୍ରହ କରି ନୋଟ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା, ମାସିକ ପତ୍ରିକା ସିଭିଲ ସର୍ଭିସ କ୍ରୋନିକଲ/ ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଦର୍ପଣ ସହିତ କମ୍ପିଟେସନ୍ ଜି.କେ (ଛୋଟବହି), ଯୋଜନା, କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର, ପତ୍ରିକା ପଢ଼ିବାକୁ ହେବ ।
ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଓ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ସାଧାରଣ ଅଧ୍ୟୟନ ପତ୍ରପାଇଁ ଉପରୋକ୍ତ ପୁସ୍ତକ ପଢ଼ିବା ଜରୁରୀ ଥିବାବେଳେ, ଇଚ୍ଛାଧୀନ ବିଷୟପାଇଁ ଅନ୍ଧ ଭାବରେ ବିଭିନ୍ନ ପୁସ୍ତକ ସଂଗ୍ରହ ନ କରି ଯେଉଁମାନଙ୍କର ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ କିଛି ଅଭିଜ୍ଞତା ରହିଛ, ସେମାନଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ଅନୁସାରେ କିଛି ପୁସ୍ତକ ସଂଗ୍ରହ କରି ପଢ଼ିବା ଅଭ୍ୟାସ କରିବ ।
ଦିଗ୍ଦର୍ଶକ : ପ୍ରକୃତରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ଏହି ପରୀକ୍ଷାର ଦିଗର୍ଶକ ହେଉଛି ସ୍ୱୟଂ
ପ୍ରାର୍ଥୀ । ବିଗତ ଦଶବର୍ଷର ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାର କୌଶଳକୁ ଯେଉଁ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଆୟତ୍ତ କରିପାରିବ, ସେ ଏହି ପରୀକ୍ଷାରେ ସଫଳ ହେବ । ତେବେ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଲେଖିବା ଶୈଳୀପାଇଁ ବିଷୟ ବିଶେଷଜ୍ଞଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ନେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏଥିସହିତ ପ୍ରଶ୍ନରେ ସୂଚିତ ଥିବା ସୀମିତ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖିବାର ଅଭ୍ୟାସ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଜାତି, ଜାଗୃତି ଓ ପ୍ରଗତି / ୫୭
ଏଥିପାଇଁ କୌଣସି କୋଚିଂ ସେଣ୍ଟରର ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ । ଓଡ଼ିଶାରେ ମଧ୍ୟ ବିଷୟ ବିଶେଷଜ୍ଞଙ୍କ ଅଭାବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଦିଗର୍ଶନ ତଥା ପାଠ୍ୟୋପକରଣପାଇଁ ଦିଲ୍ଲୀ ଯିବା ବଦଳରେ ଏହିଠାରେ ରହି ପଢ଼ାପଢ଼ିରେ ସମୟକୁ ବିନିଯୋଗ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ପରୀକ୍ଷା ମାଧ୍ୟମ : ଏହା ହେଉଛି ବର୍ତ୍ତମାନ ଆଇଏଏସ୍ ଚୟନ ପଦ୍ଧତିର ସବୁଠାରୁ ଗୁରତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ମାଧ୍ୟମ । ଯଦି ଇଂରେଜୀ ଭାଷା ଓ ଶବ୍ଦ ଜ୍ଞାନରେ ଯଥେଷ୍ଟ ପାରର୍ଶିତା ରହିଛି, ତେବେ ଏହାକୁ ପରୀକ୍ଷା ମାଧ୍ୟମ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ । ନଚେତ୍ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ଓ ସାକ୍ଷାତକାରର ମାଧ୍ୟମ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ବୁଦ୍ଧିମାନର କାର୍ଯ୍ୟ ହେବ । ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ସାମାନ୍ୟ ଅଧ୍ୟୟନପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ବହି ରହିଛି ଯେଉଁ ବିଭାଗରେ ଓଡ଼ିଆ ବହି ନାହିଁ, ତାହା ହିନ୍ଦୀ, ଇଂରେଜୀ ପୁସ୍ତକରୁ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରି ଏହାକୁ ଓଡ଼ିଆ ରୂପ ଦିଆଯାଇପାରିବ । ଇଚ୍ଛାଧୀନ ପତ୍ର ୨ଟି ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏକୁ ସ୍ନାତକ ଓ ସ୍ନାତକୋତ୍ତରରେ ନେଇଥିବା ବିଷୟକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ସହ ଅନ୍ୟ ବିଷୟ ଭାବରେ ‘ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓ ସାହିତ୍ୟ’କୁ ନିଆଯାଇପାରେ । ଆମର ଗୋଟିଏ ଭ୍ରମ ଧାରଣା ରହିଛି ଯେ, ଏହି ବିଷୟ ନେଲେ ପ୍ରଚୁର ପୁସ୍ତକ ପଢ଼ିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ମାତ୍ର ଏହା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୁଲ । ଏଥିରେ ସୂଚୀତ ପୁସ୍ତକ ସଂଖ୍ୟା ସୀମିତ । ତଥା ଗତ ୮ବର୍ଷର ପ୍ରଶ୍ନପତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ପ୍ରଶ୍ନଗୁଡ଼ିକ ବାରମ୍ବାର ପଡୁଥିବାରୁ କେବଳ ମନୋନୀତ ୫୦ଟି ପ୍ରଶ୍ନ ଯଦି ଭଲ ଭାବରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ, ତେବେ ନିଶ୍ଚିତ ଭଲମାର୍କ ରଖି, ସାକ୍ଷାତକାରରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିପାରିବ ।
ଏଠାରେ ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ଯେ, ମୁଖ୍ୟ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବାପାଇଁ ୯୦୦ରୁ ୧୧୦୦ ନମ୍ବର ଆବଶ୍ୟକ ଥିବାବେଳେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓ ସାହିତ୍ୟକୁ ଇଚ୍ଛାଧୀନପତ୍ର ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ୩୦୦ରୁ ୪୫୦ ନମ୍ବର ମିଳିବ । ପୁନଃ ଏହାର ପ୍ରସ୍ତୁତି ପାଇଁ ସ୍ୱଳ୍ପ ସମୟ ଲାଗୁଥିବାରୁ ବଳକା ସମୟ ସାମାନ୍ୟ ଅଧ୍ୟୟନରେ ବିନିଯୋଗ କରି ଏହି ପତ୍ରରୁ ଅଧିକ ମାର୍କ ପାଇପାରିବ ।
ଆଇ.ଏ.ଏସ୍ ପରୀକ୍ଷାରେ ସଫଳ ହେବାର ଏକମାତ୍ର ଉପାୟ ମାତୃଭାଷାକୁ ମାଧ୍ୟମ ରୂପେ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓ ସାହିତ୍ୟକୁ ଇଚ୍ଛାଧୀନ ବିଷୟ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିବା । ଏହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରାଜ୍ୟର ପ୍ରାର୍ଥୀମାନେ ଗ୍ରହଣ କରି ଅପୂର୍ବ ସଫଳତା ପାଉଥିବାବେଳେ, ଆମେ କେବଳ ପଛରେ ପଡ଼ିଛୁ ଏହି ସତ୍ୟକୁ ଗ୍ରହଣ ନ କରି ।
***