ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି
ମାଲ୍ୟ ଲଭିବାକୁ ନୃପସୁତମାନେ
ସମସ୍ତେ ଲୋଲୁପ ଚିତ୍ତ,
ବୁଭୁକ୍ଷିତ ଅଳି- -ବୃନ୍ଦ ଚାହିଁ ଯଥା
ଏକ ପଦ୍ମ ବିକଶିତ ।
କାହା ଭାଗ୍ୟ-ବନ- ଫୁଲର ସେ ମାଳା
ଅଧିକାରୀ କିଏ ତା'ର,
ମଘବା ପଦକୁ ତୁଚ୍ଛ ମଣିବ ସେ
ଯା' ଗଳାକୁ ଯିବ ହାର ।
ଇନ୍ଦୁମତୀ
(ଉତ୍ତର ଭାଗ : ରାଗ-ବଙ୍ଗଳାଶ୍ରୀ)
ଯେ ରୂପେ ଗଗନ ଗଗନ ସଦୃଶ
ସାଗର ସାଗରୋପମ,
ଅବନୀମଣ୍ଡଳେ ସର୍ବ ରାଜଗୁଣେ
ତୁମ୍ଭେ ଏକା ତୁମ୍ଭ ସମ ।
ମହୋଦଧି ପ୍ରାୟ ତୁମ୍ଭର ହୃଦୟ
ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗଭୀର ଧୀର,
ସାଧାରଣ କ୍ଷୋଭ ମୋହ ତାକୁ କରି
ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ଅସ୍ଥିର ।
ଭବେ ଭବିତବ୍ୟ ଅବଶ୍ୟ ଘଟଇ
ନ ହୁଏ କେବେ ଅନ୍ୟଥା,
ମୂଢ଼ ଜନେ ସିନାତହିଁ ପାଇଁ ବୃଥା
ହୃଦେ ପୋଷୁଥାନ୍ତି ବ୍ୟଥା ।
ବିଧିବିଧାତବ୍ୟ ବିଷୟ ନ ବୁଝି
କ୍ଷୋଭ କରିବାର ମନେ,
ପ୍ରାକୃତ ମାନବ ପରାୟେ ଉଚିତ,
ନୁହେଁ ଭବାଦୃଶ ଜନେ ।
ଆମ ଗଙ୍ଗାଧର.୫୫