ପୃଷ୍ଠା:Aama Madhusudan.pdf/୭୭

ଏହି ବିବରଣୀରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ ସଂଟ ଆଉ ପ୍ରେକ୍ଷାଳୟ ସୁଆଚ୍ଛାଦିତ ଭାବେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ସେହିବର୍ଷ ମଇ ପଚିଶ ତାରିଖ ଦିନ ‘କୀରତାର୍ଜୁନ ନାଟକ ଓ ବିବାହ ବିଭ୍ରାଟ ପ୍ରହସନ ଅଭିନୀତ ହୋଇଥିଲା ।
ଏ ସମସ୍ତ ସୁବନ୍ଦୋବସ୍ତ ଆଉ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ସତ୍ତ୍ୱେ କଟକର ଉତ୍କଳୀୟ ପରଂପରାରୁ କୌଣସି ନାଟକ ଅଭିନୟର ପ୍ରୟାସ ହୋଇନଥିଲା । ଯେପରି ଏକ ବିରାଟ ଶୁନ୍ୟତା ଓ ଅସହାୟବୋଧ ଏ ସଂପ୍ରଦାୟକୁ ସମୂଳେ ଗ୍ରାସ କରିଥିଲା, ହେଲେ କଳାସେବାର ଆଢୁଆଳରେ ବିଜୁଳିର ଛଟା ପରି ଉତ୍କଳୀୟ ଛାତ୍ରସମାଜ ମଧ୍ୟରେ କିଛି ଉତ୍ସାହ ଓ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା ଓ ସେମାନେ ସହଯୋଗୀ ବଂଗୀୟ ବଂଧୁମାନଙ୍କ ସହାୟତାରେ ଜଗନ୍ନାଥ ଥିଏଟର ନାମକ ଦଳ ଗଢ଼ି ଯେତେବେଳେ ଆସିଥିଲେ, ମଧୁବାବୁ ସେମାନଙ୍କୁ ସର୍ବାନ୍ତୀକରଣରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ବିବରଣୀ ଏହିପରି
ଏହି ଦଳ ମଧୁସୂଦନ ଦାସଙ୍କ ନାଟ୍ୟଶାଳାରେ ନଭେମ୍ବର ୨୪ ତାରିଖରେ ସାବିତ୍ରୀ ଓ ସତ୍ୟବାନ ଉପାଖ୍ୟାନର ଅଭିନୟକରି ଆଦର୍ଶ ସତୀ ନାମକ ନାଟକ ଓ ତତ୍କାଳୀନ ହିନ୍ଦୁ ଯୁବକମାନଙ୍କର ଉତ୍ସଳତାକୁ ଅବଲମ୍ବନକରି ଭଣ୍ଡ ଦଳପତି ନାମକ ପ୍ରହସନ କରିଥିଲେ । ଏହି ଦଳରେ କେତେକ ସ୍କୁଲ୍ ଛାତ୍ର କ ଥିଲେ ଆଉ ଗଭୂମିରେ ସ୍କୁଲ୍ ବାଳକମାନଙ୍କ ବାରଙ୍ଗନା ରୂପରେ ଖେମଟା ନାଚ ରୁଚି ବହିର୍ଭୁତ ଥିଲା । (ଓଡ଼ିଆ ନାଟ୍ୟକଳା ପୃ-୭୩)
ହେଲେ ମଧୁସୂଦନ ଆପତ୍ତା କରିନଥିଲେ, ସେ ଚାହିଁଥିଲେ ଏକପ୍ରକାର ସ୍ଥାଣୁ ପାଲଟି ଯାଇଥିବା ଛାତ୍ରସମାଜ ଟିକିଏ ଦୁର୍ବିନୀତ ବା ସାହସୀ ଆଉ ଉଚ୍ଛଳ ହୁଅନ୍ତୁ ।
ଏହିବର୍ଷ ଡିସେମ୍ବର ପହିଲାରେ ରାମଶଙ୍କରଙ୍କର ନିଜସ୍ବ ଗ୍ରାମ ଦୀକ୍ଷିତପଡ଼ାରୁ ଅଭିନେତାଦଳ ଆସି ମଧୁବାବୁଙ୍କର ମଞ୍ଚରେ କାଞ୍ଚିକାବେରୀ ନାଟକ ମଞ୍ଚସ୍ଥ କରିଥିଲେ ।
ମଦୁସୂଦନଙ୍କର ଏହି ରଂଗମଂଚଟି କଲିକତାର ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଇଂଗମ୍ୟ ର ଏକ ନୂତନ ସଂସ୍କରଣ ଥିଲା, ଯାହାର ମଞ୍ଚପ୍ରସ୍ତୁତି ଓ ପରିଚାଳନା ଦର୍ଶକମାନଙ୍କ ମନରେ ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ବିସ୍ତାର କରିଥିଲା । ଏହା କୋଠପଦାର ମହନ୍ତ ଶ୍ରୀ ରଘୁନାଥ ପୁରୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ମଞ୍ଚକୁ ଅଧିକ ଉନ୍ନତ କରିବାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଯୋଗାଇଥିଲା । ଏ ସଂପର୍କରେ ୧୮୯୨ ସାଲରେ ଉତ୍କଳଦୀପିକାର ବିବରଣୀ ଏପରି ଥିଲା -
‘ଗଲା କେତେବର୍ଷ ହେଲା ରଘୁନାଥ ପୁରୀ ସେମାନଙ୍କ ଓଡ଼ିଆ କାଞ୍ଚିକାବେରୀ ନାଟକ ଅଭିନୟ କରି ଦେଖାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ରଂଗଭୂମି ଭଲ ନଥିଲା । ଏଥର ସେ ବହୁ ବ୍ୟୟ କରି ଏ ନଗର (କଟକ)ର ସୌଖୀନ ନାଟକାଭିନୟ କଂଗଭୂମି ଭଳି ନିର୍ମାଣ କରିଛନ୍ତି ।’ ଏ ଥିଲା କୋଠପଦାରେ ରଂଗମଂଚ ସ୍ଥାପନାରବିବରଣୀ । ଅବଶ୍ୟ ଏହି ରଂଗମଂଚରେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୃଶ୍ୟାବଳୀ ସଂଯୁକ୍ତ ହେବାପାଇଁ ଆହୁରି କିଛି ବର୍ଷ ଲାଗିଗଲା । ଏହା ୧୮୯୭ ସାଲ ବେଳକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥିଲା ।

୭୮ - ଆମ ମଧୁସୂଦନ