ବଦ-ଚିନ୍ତାମଣି । ବାରୁଣୀରେ ହେଲେ ବଶ । ଦ୍ଯୁମଣି ଦୋଷ ହରେ ସିନ୍ଧୁ ମିଞ୍ଜିନ । ଦିନକୁ କଲେ ବନାଶ ଦନପାପ ନାଶନ ପୁଣ୍ୟରୁ ମାନ ପାଇଲେ ବଧୂ ବହନ । କର କରି ଦୋଳ ମହା । ରଜତ ସୃଷ୍ଟିକ ହେଲ କ ବହି ।୫। ଶିବାଙ୍କୁ ହୋଇଲେ ଭୀମ ଅଛନ୍ତ ନାହାନ୍ତ ଭ୍ରମ, ଘୁମ ଗଙ୍ଗାଙ୍କୁ ଲେଡ଼ିଲେ କଣ ଫିଟାଇ । କୁସୁମବଗ ବରଖ ଅଦୃଷ୍ମରଜାର ଝ ମୋତହାରବନ୍ତୀ ମତ ଚନ୍ତାକୁ ପାଇ । ଭ୍ରମରେ ଭ୍ରମରେ ଭ୍ରମନ୍ତ । ମଧୁପ ପରସ୍ତେ କୁମୁଦମ ଲେଡ଼ନ୍ତି । ୨ । ଏ କାଳକୁ ଅନୁଲ ଦୁଖୀ ସଖୀ ହୋଇ ସୁଖୀ ସ୍ନେହେ ଧମ ପାଶେ ମିଶ୍ର କହିଲେ ଛଳ । ହେ କଳା ନଧୁ ଆଶାୟୀ ଦମସିକୁଳ ଖଣ୍ଡନ ପୋଗୁଁ ମୁଖ ସ୍ୱୀକାର ଜାଣି । ଶ୍ରୀକୃଷଘରୁ - ଆତ୍ମକା ବର-ବରଦ ସକାଶୁ ପୂଜନ୍ତ ବାଳୀ । ଜୟୂ ପ୍ରଭୃ ଗ୍ରାମଚନ୍ଦ ଏ କଳା ନମ୍ ଦଶଇ, ପ୍ରେମ ମର୍ମ ଭ୍ରମେ କଲେ ବନତି ସ୍ତୁତ । ସୁନ୍ଦର ସୁଲକ୍ଷ ବକ୍ଷ ସେବା ବ୍ୟାଜେ ବଳେ ବେଶ କଲେ ମିରଣ । ୭। ବଧୂପୂ କର ପୂଜା ସଲକ୍ଷଣ ଗୁଣେ ସାହୁ ସକଳମଣ୍ଡନ ସଦା ଅନନ୍ତ ଗତ । ତମତାପହା ଜ ଶୁଚକର । ବାଳୀ ନାମରେ ମାସକ ଭ୍ରମ ନ କର । ୮ । ଜୟୁ କଳା ମଧ୍ୟ ଅମୃତକର ପ୍ରସିଦ୍ଧି ସଦାବ ଶିରେ ଧାର୍ଯ୍ୟ ଉତ୍କଳ ମୂର୍ତ୍ତି । ସୁରସୁଖୋଦୟେ ଦକ୍ଷ ଦିନତାପ ବିନାଶନ ବଗଜପତି । ବିଧୁ ବର ଆହ୍ଲାଦ କର । କମଲମ ନାମେ ଭ୍ରମ ହେବା! ଅସାର । ୯ । ହରକ ବଗ୍ଧର ହରି କର ବଳପନେ ଡ଼ର ବାଡ଼ କମ୍ପିତ ଘୋଡ଼ାଇ ଦେଲେ ଉରଜ । ଏ ବଭ୍ରମ ଦେଖି ସଖୀ ହର ଜ୍ଞବ ମନେ ରଖି ସୁଧାରହରେ ସହରେ ଶେଯାଇ ଶେଯ । ପହୁଡ଼ାଇ ଦେଲେ ଧମକ । ଅମୃତକର ପ୍ରସ୍ତୁର ଆଣି ମତକ | ୧୦ | 109 -9 ୧୨୧ ୧୯୫୨ ଦୋଷ ହେରୁ-କ, ଖ, ୫, ୦; ୫– ୪ ମାନ୍ୟ ପାଇଲେ କ, ଖ, ଗ, ଛ;
- - ୭ ସୃଷ୍ଟି ସର୍ଜନକଲ ୪ ୦; ୬୧ ୫,୦,ର ପୀଠ ଅଯୁକ୍ତ; e—୩ ସୁର ସୁଖଦ ଏ୫, ୦,
— ବିଗକଗଣ-ଜ, ଖ, ଘ, ଚ, ଜ; କୈରଦପସ୍ଥ-୫, ୦, ( ଅପ ) ୧—୬ କର ମରକ
