por କାନ୍ତା ମିଶ୍ର ମୁହଁ ପଦ୍ମ ନାମରେ ମୁଁ ତମ ତମରୁ ପୁଣି ସେ ଭ୍ରମର କାମ ଅହଙ୍କାର ଯେଣୁ ଷ୪ପଦ ଫୁଲଧନୁ ଗୁଣ ଛଡ଼ୁ । ର୍ଟ କାର ଝଙ୍କାର ପୋଡୁ । 9 ସାର ସାରସେ ରସୁ । ଦିନ ଦିନକେ କରୁ କ ଦୋଷ |୨୩| ତେଣୁ ଶଠପଦ ସ୍ବତ୍ସବ ମଧ୍ୟପ ଭୁବ ରଚନା କଳା ବର୍ଷଙ୍କର ଶୁ କବୃଥାଉ ପୁଣି କୋକଳକୁ ସଞ୍ଚିଥଲୁ ପାଞ୍ଚ — କଳ କଳନା କଲା ଯେ ପାଳକ ଚୁମ୍ବ ଦେଉଥାଉ ସାର ସାରସମିତ । ଗୁଣ ଗୁଣ ଜାଣି ନ ଥାଇ ଢ | ୨୫ | କଥୁଭ କଳକୁ ପର ପଶୁଭବ ମାର ମାରଣା ବ୍ଯାଧ ଜଳଧର ବଦଗ-ନ୍ତଃ ମଣି । ବକୁଳମଦକ ପୁଣି ଚନ୍ଦ୍ରମୁହାଁ ମାରୁଛୁ ଭ୍ରମରେ ତେଣେ । କରୁ କରୁଣା ଗୃହି ବୋଲେ ମର କକ୍ଷୁଣ ଙ୍କାର ସକାଈଁ ମଧୂପ ଭଳି । ରସ ରସଇ ବପଶ୍ଵର କର ପୁଣି ସେ ଯୁବତ ନୟୁରୁ ଅନ୍ତର ସୁନ୍ଦର ମାନଇ ତୋରେ । ନାମ ବୋଲନ୍ତି ଜଗତେ । ନାହିଁ କେତଜ୍ଞ । ୨୪ । ମା ଥିଲୁ ଯେ ହେବ ସେହି । ମର୍ଶ ପୋଡ଼ଦେଉ କେହି । ସ୍ବର କର ପାଞ୍ଚ – - ହୋଇ । ବଳୀ ବଧ ଗିଭ୍ଧର ବତ୍ସବର ହୋଇଅଛି । ନ ଗୁଡ଼ି ତହ କ କରୁ । ଊଣା କ ଏଣେ । ୨୨ । ମଧୁର ବୋଲନ୍ତ ପସ । ଶର ମାରିବାକୁ ଧୀର । ଆକାର ଦେଇ ।୨୬। ତାହାର ନୋହନ୍ତୁ ଯଦି କ କର ବୋଲବା ଯହିଁ । ବଳଭଳି ବଲ ଖାଇ । ୨୭ । ଭେଶ ପାଇରୁ ଅବଶ୍ୟ । ଦେବାର ନଲ୍ଲ ଜ ଆସ୍ୟ । କେ କରେ ତାହା । ୮। ବହଲ ନଜି ଗୋ ବୋଲେ । ଦୈନନ୍ତ ହେଲେ । ଯୁବ ନୋହୂ ରୁହ ? । ୨୯ । ଥୋତେ ପ୍ରମାଦ କ ବହି ବହିରୁ ଯାହା । ମନା ମନାକେ ହେଲେ । କରେ କରେ କେ ବସ୍ତ୍ରରେ କାଳକ କଉଁ ଅସମ୍ଭବ ପୁଣି ସେ ଗତକ ଅପୂବ ଗତକି ଯୁବଗ ବେଦନା କଲେ ନବେଦନା ମାନ ମାନଙ୍କ ମୁହଁ । ବଧୁ ବଧୂରେ କି ବୋଲେ ନଦ୍ରାବଶ ହୋଇଲେ କାନ୍ତର- କଉଁ ଅପରାଧ କଲ । ଦଶା-ନରେ ଘସିଗଲ । କଲ କଲବଲ ଢ | କାନ୍ତ କାନ୍ତ ଭକ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ ସହ | ୩ | ୨୨– ୯ କାମିତ ଘ, ଚ, ୫, ୦; ୨୨ – ୩ ଭ୍ରମ ଭ୍ରମର-୦, ୬୫ – ୨ ଫୋଡ଼ଯାଉ କେହି ଝ, ଫୋଡ଼ଦେଉ କେହକ, ପୋଡିଯାଉ କେହର, ୨୬ – କରେ କରେ କେ ଅକାର ହେଲ-୦, ୨୭ – ୧ ବାଳକ-୦; ୨୮–୨ ଦେବାରୁ-୦; ସମସ୍ତ ପୋଥରେ ‘ନଲକ ଅସଂ’ ଅଛ;
ଦେକାର ବମକୁ, ଅଶ-କ, ଖ; ୩୦ ୮୨ ହୋଇଲ୍ କାଠର-୫, ୦, ୩୦ – ୪ କାମ୍ର କାନ୍ତ ୫, ୦
