ବଦଗ- ତନ୍ତାମଣି । ହା ହା ପ୍ରାଣବନ୍ଧୁ ବଯୋଗ ବାରକୁ ସାର ଯାର ପୀରତ । ଭାର ଭାର କରି ଏକ ସତ । I one I ପୃଷ୍ଟି ବୋଲେ ବଧୂ ପୋଷକୁ ପ୍ରଣ ଗୁଖ୍ୟ କଳ୍ପତରୁ ପରଣ ହେବା ଫଳ ଫଲିଭରୁ ଭୂମିକା କରିବା ଜୀବ ଯିବ କି ମୋ'ର । ସ୍ପଷ ଘୁଷଣ ବୋଲବେ ସଂସର~~ ହେବ କ ଅବଧ ପାଇବ ଶୋଘମୂଭିକ । ଅରୁ ଅରୁଦ୍ର ଆଶ । ନାଶ ନାଶକର ନାହିଁ ଦାସ । ୩୩ । ଶୁଣିଲେ ରଜମ— କାନ୍ତ ମୁଖ୍ୟକ ବୋଇଲେ । ରସିକଙ୍କ ସାର୍ ଶଶ ଶଶୀବଧ ଏମନ୍ତ ସଜମ । କାମ କଳ୍ପତରୁ ଥୁଲେ କା! ଜୀବନ ର ଦେଖିରୁ ଭୁବନ— ମୋହନ ମୂରତ ଡ଼ୋଳେ | ସହ ସହ ବପତ୍ । ପାଞ୍ଚ ପାଞ୍ଚଶର ପ୍ରାପ୍ତ ରତ । ୩୪ । ଅଲପାଇ ଘ୪ ଜାନକ ସଂଘ୪ ଗମ ସଙ୍ଗେ ପୁଣି ହେଲେ । ଭଜକୁ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଉରରୁ ଅବଶ୍ୟ ବେଳେ । ବାର ବାଚକ ଧନ । ମୁ ମୁଁ ଛ ଜୀବନ କଲନ । ୩୫ । ଖଉମାଳ ମାଳ ମକର ପଦକ ସୁରମାଳ ମାଳ ଯିବ ହୃଦ ଦକ ଗଲେ ଏ ଜୀବନ ଦେଖୁଥିବାକୁ ମୋ ମନ । ଭୂଷଣ କର ବହନ । ଘନ ଘନବରନ । ଚୀର ଚର କର କର ଦାନ । ୩୨ । ଜୟୁ ନବଘନ— ଶ୍ୟାମ ଘନ ଘନ କର ଗଲ ଅନାଥମ । ଭେଟାଇଲା ପଦ୍ମାନ । ଉରେ ଆଉଜାଇ ସେ କାଳ ଆକୁଳ ପୁଣ୍ୟ ଭେଗକୁ ନ ଥୁଲ । ବହି ଆଣି ଦେଖାଇମ୍ଭ । ବେଳେ ବନ୍ଧର । ୩୨ । ଭିତରେ ମଲେ ପ୍ରୀତିକ। ଭଷ ସ୍ପଷଣ ଏତେ । ମୋହ ମୋହନକୁ ଚନ୍ତ ଚଭ୍ । ୩୭ । ନଶ୍ବାସ ବାରନ୍ତ ମିଳେ । ଦରଦ୍ର ନěକ ଏହି ସମୟରେ କାଳନ୍ଦୀ ଭୁବନ— ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଭରୁ କରଇବ । ଅନ୍ତକାଳେ ଶୁଣାଇବ । ୩ – ୧ ସାହା ଗ୍ରେଗ୍ୟ ଫଲ ଅଲ୍-୫, ୦; an —୪ ପ୍ରାପ୍ତିର କ, ଖ, ବାଚକ ଧ୍ବନି-୫, ୦ ସେ କାଳେ -୦, ୩୮ ୧୦୫ ଲୁହ ଉପୁଜାଇ ମହାସିନ୍ଧୁ କୂଳ ପାର ପାଇବ କେ କେତେ । ବାଈ ବାଈକାନନେ । ମିଳେ ମିଳେ ସଞ୍ଚେଲେ ଚେତନେ । ୩୮ । ଲଭଲ ସିଦ୍ଧିକ ଭଗ୍ୟ ଉଦରେ ଡରୁ ଭନୁ ଦେଖିଲେ । ଆଶ ଆଶମ୍ଭେ ପାଇ ଉପର କଲେ । ପୌଣ୍ଡିମାସୀ ଆସି ହେଲେ । ବର୍ଜନ କଲେ । ୩୯ । ପ୍ରାଣକନ -୫, ୦; ୩ – କରେ ଏକ ଗ୫୦; ୩୨ —୧ ୨ ଶଶୀ ଶଶବ୍ଦ-୪, O; ୩୩—୪ ନାଶକର-୫, ୦; ଚ ପ୍ରାପ୍ତିସଭି; ୩୫—୨ ଉଛୁ-୫, ୦; ୩ ୩ ୩୭– ୨ ଶ୍ୟାମ ଅପଘନ-କ, ଖ ଶ୍ୟାମ ନବଘନ-ଚ, ୫, ୦; ୩୮ - ୨. ୪-ସିଞ୍ଚି ଲେ ଯଇନଂ ୫, ୦; ୩୯ – ପାଇଲ ସିବିକ୪, ୦
୧୪
