ବଦଗ୍ଧ ଚିନ୍ତାମଣି । ସରେ ଢା ଗୁଣଗଣ ଘର ଏଥର ଶରଣ ପାଏ କାହାର । ଏକା ହାର ହୃଦେ ଗୃହ ବିବେକନ୍ତେ ଗବେ ହେଲ ସୁନାଶୀର ୮୫ । ଭବେ ସୁନାସୀର ଅନୁଗ୍ରହ ହେଲ ମାର ନା କୁସୁମଶର । ମାର-ନା କୁସୁମଶର ଯେ ବୋଲରୁ ରୁ ରୁ ବିବେକ ଢ ଢାର । ୭ । ବିବେକର ଭାର ତରଣୀ ତରୁଣୀ ମଦନରନାକରକୁ । ରମ୍ଭାକରକୁ ଦେଇ କରେ ହରଲ କ କହିବା ଦଇବକୁ । ୭ । ବଙ୍କୁନେସୀକ ମନାଇଁ ନ ଶୁଣିଲ ସୁରଭେ କଙ୍କିଣୀ ବଳା । କଣି ବଳାଗତ ପଦଗ ଦିଅନ୍ତା ସୁଜଘନ ବରଭୁଳା । ୮ । . ଘନ ବରଭୁଳା ରସାନୁ ସ୍ତନ ମାନସ ର ହରିକର । ମାନ ସଡ ଦର କରନ୍ତି ହରନ୍ତ ଧର ପଦସାରସର । ୯ । ପଦ ସାର ସରକାକ୍ଷୀ ପଦର୍ଶନ ମାନକରେ ପରୀତ । ପର ପକ୍ଷଭନ୍ଧାଣୀ ସେ ଅଙ୍ଗୀକାରେ ହୁଅନ୍ତା ଘନସମ୍ପଷ୍ଟି । ୧• । ପତିତପାବନ ପୁରରେ ବ-ପତ ପର ଥୁବ ମାନ ସପ୍ତ । ମାନସ ଡ ଇନ୍ଦ୍ର ଅକ୍ଷଭବେ ଲେଖୁ ତନୁବସନର କୃଢ | ୧୧ | ବଶନର କୃଢ ଘନ କି ବହତ ଏସିବ ଘବ ନରଭେ । ଋଷିକ ଭବନ ରଠେ କଣ ମୋତେ ବାଜୁ ନାଗର ଜଗତେ । ୧୬ । ନାଗରଜଗତେ ମୋର ବୋଲ ହେଉ ସ୍ତ୍ରୀ ବିଶ୍ବଜେରୁସ୍ଥଳକୁ । ତୁ ଗଜକୁମାର ପରିସ୍ଫୁର କଲେ ସାଜୁଥିବ କବରକୁ । ୧୩ । ରଙ୍କୁନେସୀକ ଏ ରୂପେ ମନାଇବା ସୁଇଗ୍ୟ ଦଶୁନାହିଁ ତ । ସୁନା ହିଁ ତ ଭଲୁକାନ୍ତକ ମରସ ସ୍ତନ ସୁନାଗର ତ | ୧୪ | ସୁନାଗର ଆଢଯାଇ-ଭଙ୍ଗି ସଙ୍ଗୀ ହସିବାର ସୁଗତ କ ।! ହଂସୀବାର ସୁଗନ୍ଧକ କର ଜଣେ ହସେ ହରିର କରକ । ୧୫ । ହରର କର କ ଲକ୍ଷ ଗମନକୁ ଖସିଯାଉଁ ପଲଙ୍କରୁ । ପଲକରୁ ସେ ଋଭୁଗୁ ଯାଉନାହିଁ କେତେ ଅନା କୋଳକରୁ । ୧୭ । କରୁ ନଥ୍ ହସଇଲ @ଗ୍ୟଶେଷ କ ପତନରୁ ଶକେ । ରୂତ ବୁକେ ଶମ୍ଭୁସେବା-ଦ୍ରୋହଫଳେ ହେଲେ ମୁଁ ଦିନ ରସିକେ। ୧୭ । ୫- ୧ ଏଠାରେ ଶରଣ ୪, ୦; ୪ –୨ ରୁ କେମନ୍ତେଗ, ଘ, ଚ, କ; ରୁବ ତା କେଭେ-କ, ୯; ହେଲେ ପ୍ରବେ ସୁନାଶୀର-ପାଠ କଲେ ସିଂହାବଲୋକନର ଲକ୍ଷଣ ରକ୍ଷିତହେବ କିନ୍ତୁ ଖ ୯୦ ୬ ପୋଷ୍ଟରେ ‘ସ୍କେବେ ହେଲ ସୁନାଶୀର ଅଛ । ୭–୨ ବିବେକ ଭାହାର-ଗ, ଘ, ନ, ଜ, ୫, ୦; ୭ – ୧ ବିବେକ ଭାହାର-ପୂର୍ବାନୁରୂପ ପାଠ; ଭରଣି ଭଗଣ ୪୫ 0; ଘରୁଣୀ ପରୁଣୀ-କ, ଖ, ଗ; ୭ - ୨ କରି ଦେଇ-ଗ, ଘ, ନ, କ; K< -- ୯ ମାସର ୧୯ - ୨ ମାନ ଶତ-ପାଠ ମଧ୍ୟଯୁକ୍ତ ଭବ୫-୦; ୧୨–୧ ସେନ କବିହର-ଳ, ୯, ୫, ୦; ୧୩—୧ ଉ ବିଣ୍ଟ-ସ, ଚ, ଜ, ୯, ୫; ଭୂ ବିଶ୍ଵ ଗ; ୧୬–୧ ଲକ୍ଷଣ ମନ:୪, ୦; ୧୬୩୨
କଳଙ୍କରୁ-ଗ, ଜ, ୪; ଚ, ୦, ଅପ
