ବଦଗ୍ଧ-ଚନ୍ତାମଣି । କାହାକୁ କ କହଲ ପର ହୋଇ । ୫କଏ ୫କଏ ସେ ରହି ରହ । ବାଗ୍ଧ ଗ୍ଧତୁର୍ଯ୍ୟ ସଙ୍ଗେ ମିଶିଯାଇ । ପରେ ପଦେ ଅଧେ ଅଧେ କହଇ। ନ ଘୂଲ ହୋଇ ହେ । ପୋଥୁଏ କଥା ନିହ୍ନନେ କହଇ । ୩୮ । ସୁଖ ଭିରୁ ଲେଭ ବାର ନୋହେ । ବାବୁ ବାବୁ କମ୍ପି ଜନତ ଦେହେ । ଅଶ୍ରୁ ଆଶ୍ରସ୍ତ ଅଧୁକ ଆଖିରେ । ଦଶି ନ ଦଶଇ ହାସ ଅଧରେ । ଲଳସ ଆଳସେ ହେ । ଗାନ୍ଧ ବିଚେଷ୍ଟିଭ ଜୃମ୍ଭା ପ୍ରକାଶେ । ୩୯ } ନାଗର୍ ନାଗର ଚତ୍ଥ ଏମାନ । ମାନରେ ମିଶିଥାଇ ସନମାନ | ବ୍ଲଗ ସରଗ ପ୍ରେମାମୃଢ ଗୋଳ । ଶ୍ରୀମୁଖ ଢ଼ାଳି ଦେଇଯାଏ ଢ଼ାଳ । ଭୂବଞ୍ଚି ଚଳାଇ ହେ । ସ୍ଵୀକାର ବକାର ଦଏ ଚଇ । ୪° | କମ୍ପେ ଅଧର, ଜାତ ଆହା ଘଷା । ପକାଇ ଶ୍ବାସ ଢୋକ୍ଟଥାଇ ନାସା । ଦେବ ଭୂତକ ଦୃଷ୍ଟିପାତ ଦତ୍ତ । ହାସ କୁଣ୍ଠ ଡ ଏକଯୋଗେ ଖ୍ୟା? | ସୁଖ ଦୁଖ ଦୁଇ ହେ । ଆଗ ନରଶକୁ ଯାଏ ଚଲ୍ହାଇ । ୪୯ | ଉଭୟୁ ସୁଖଦାନ ପରଷ୍ପରେ । ଧନୁ ସଜାଡ଼ନ୍ତ ସେହି ହେତୁରେ । ମନକୁ ଜ୍ଞାନ ଅଗୋଚର ଥାଇ । ବୁଦ୍ଧିକ ଜବେକ କଣା ହୁଅଇ । ଯେ ବୋଲଇ ଯାହା ସେ । ଶୁଣିଲେ ଜାଣି ନ ପାରଇ ଭାହା | ୪୨ | ଖାଉଥିଲେ ଦ୍ରବ୍ୟ ସ୍ବାଦୁ ନ ଜାଣେ । ଗନ୍ଧ ସେନଇ ଉଦାସିଗ-ଗୁଣେ । ଦେଖୁଥୁଲେ ଆଖି ଚମ୍ପିଇ ନାହିଁ । ଏ କର୍ମ ବୋଲ ସେ କର୍ମ କରଇ । କଉଁ ଆନ ଭାଷା ହେ । ବେଳେ ବାହାରେ ପ୍ରୀତୟା ପ୍ରଶଂସା । ୪୩ | ମାର ନୁହଇ କରେ ଜରଜର । ଧର୍ମ ନୁହଇ ମହାଗଟେଶ୍ଵର । ଢଗୀ ନୁହଇ ସୁକୃଢ ବହୃତ । ପାପୀ ନୁହଇ ଲଭଇ ଦୁରତ । ଅମର ନୁହଇ ହେ । ସ୍ୱର୍ଗସମ୍ପତ୍ତକ ଭେଗ କରଇ । ୪୪ | ବଧୂ ନୋହେ ସଦା ଶୀତଳଦାୟୀ । ଜ୍ବର ନୁହେ ଭାପ କର୍ମ ବଢ଼ାଇ । ବଦ୍ୟ ନୁହଇ ବ୍ୟାଧୁ ବନାଶଇ । ପିତ୍ତ ନୁହଇ ତ ବାଇ କରଇ । ନୁହଇ ମାଦକ ହେ । ବହୁଳ କରେ ଖବ ଥିବା ଯାନ । ୪୫ | ୧୪୨ ୩୮ – Ð ପୋଷ୍ଟ ମଥା କଥା ନିୟନେ କହି-୫, ୦; ୩୯ – ୧ ସୁଖ ଶୁ ଘରୁ ୫, ୦, ୩୯–୨ ରୁବି ଜନଭ-କ, ଖ, ବୋଧଜନଭ-ଗ, ତାର ବାର କର୍ମ ଘ. ୪୦ – ୪ ଶ୍ରୀମୁଖ ସ୍ଖଳ ଘ, ଚ. ଛ, ଏ ପ୦୫ ମଧ୍ୟ ସମୀଚୀନ ୪ – ୫ ର ଭଙ୍ଗୀ ଚଲାଇ ୫ ୦; ୪୧ – ୧ ହାସ ଭାଷା-୫, ୦, ୪୧–୩ ଦୃଷ୍ଟି ସାଉଚର-ଖ, ୫, ୦, ଦଶ – କ, ୪୧–୪ ସାଙ୍ଗେ ୪୧ –୬ ଅଶା ନଲ ଦ-O, ଆଶ ନଶକୁ ତ. ୫ ୪୨ – ୪ ରୁଦ୍ଧି ବଟକକ - ୪ ୦. ୪୩ – ୧ ନ ଜାଣି ୪ 0. ଘେନ ୫୦; ୪୩ — ୩ @4-8, 0.89 ୪୩ – ୨ ଉଦାସୀନ ଦେଖିଲେ – ଖ ଘ. ଟି. ଛ ଓ ଝ ଛ ଓଁ ଛ ପୋଥରେ ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅର୍ଥାରେଧରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପୋଥର ପାଠ ଗ୍ରହଣ କଲେ । ୪୩ – ୬ ପ୍ରୀତର ପ୍ରଶସା ୪, ୦. ଜାର- କ, ଖ.
୪ ୨ .. ୭ ଅଗୋଚର
