ଦ-ନ୍ତାମଣି । ଘନା କଲ ମିତ, ଘେନ ସେ ଘେନ ବର୍ଷଦେହ ଜାଣେ କା୫ । ଘନଶ୍ୟାମ ଟିର, ତୁଳସୀ କର ସେ ଲମ୍ବାଇଲେ ଉରଭ । ଘେନ ର । ସେନାଘେନ ଘେନା ସେହି । ଘ୪ ଘର୍ଶନା ଆନ ହେଲା, ସେ ଚନା ମୁଣୋହ ନୂଅଇ ନାହିଁ | ୪ | ଉତ୍ତର ମିତର, ପୁରନ୍ଦର ସହସାକ୍ଷ କାହିଁପାଇଁ ହେଲେ । ଉଠୁ ଘରୁ ଗୁରୁ ଦର୍ଶନ ଉତ୍ସବ କେମନ୍ତ, ହର ବୋଇଲେ । ଉନ୍ନତ । ଊଣା କ ହେଲ କହ ଢ | ଉଷର ସଭ୍ୟତ ଶତ ଶତ ମନ୍ତେ ଏକ ନେଦ ଲଭରେ ଡଃ । ୫ । ଚେଢାଇଲ୍ ନିଜ ଚରର ଚନ୍ଦର, କ୍ଷୀଣ ଭରଯୋଗେ ପର । ଚତୁରବର ପରଶଂସି ଘଷିଲେ, ହେଲେ ବରରାପହର । ଚେପ ନ । ଚରୁର୍ ଯେ।ଗେ ନୂତନ । ରଭ୍କୁ ହତ ଭଲ କାଳୀ ରଜମ ବନା ବନାଶେ ଶୋଭନ । ୨ । ଛଳେ ମିତ, ଗୁଣ୍ଡ ବଘଣ୍ଡକ ହେଲେ ବାରନାର-ବଶ ହୋଇ । ବ ଛଇଳ ବୋଇଲେ, ଯୋଗସିଦ୍ଧ ହେଲ ବରଲଭଫଳ ପାଇ । ଶୁକାର । ଛନ୍ଦ ବୋଲୁଅଛ କେହି । ଛେଦଇ ଖେଦକୁ ଯଉଁ ସମ ନାମ ଜାଭବନ୍ତ ହେଲେ ପାହିଁ । ୭ । ଜଳପଇ ସଖୀ, ଅଳପକେ ବେଦବର ଭ୍ରଷ୍ମ ବେଶ୍ୟାରଭେ । ଜଗମୋହନ ଋଷିଲେ, ସେ ନୋହଲେ ରସ ସର୍ଜନ୍ତେ କେମନ୍ତେ । ଜଗତେ । ଯେ ଯହିଁରେ ଅନୁଭବ । ଯତନେ ସେହି କଥା ଭବ ହୋଇଲେ ରତ-ରସ-ଶାସ୍ତ୍ର କର । ୮ । ଝ୪୫ ମିତ ଘଟେ, ବ୍ୟାସେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ନଷେଧ କଲେ କାହିଁକ । ଝାଉବନୋଦ ବୋଇଲେ, ନିଧନ ଗୁପତ ହେବା ପାଇଁ କ । ଝମକ । ଝଗଡ଼ା ଦୁଗ୍ଧ କରନ୍ତି । ଝିମଣ୍ଡେ ଗଲେ କାଳ ପୁଣ ଆପଣା ବାଳକଙ୍କୁ ତିଆରନ୍ତି। ୯। ୪ —୩-୧ ଘେନରୀ-୫, ୦, ୪-୫ ମଟଣାହ କ, ଖ, ୯, ୫, ୦; ୪—୩ ୨ ଜଣା ବେମ୍ବଳ-କ, ଖ, କ,୪, ୦; ୫-~୪ ଏକନେବେ କ, ଖ, ୦; ଲେଭରେଭ କ, ଖ, ୬—୩.୨ ଚେଭବା-୫, ୦, ୭ – ୧ ମିQ ଘୁଷେ, ୦; ୭ – ୨ ଛଇଲ ବୋଇଲେ ଯୋଗସିକଫଳ ପାଇଛ ସଂସାରେ ସେହି କ, ଖ, ୪, ୦, ୨୦୩ ଗଉପ-ଛଛନ୍ଦ ବଚନ ସେହି- ବ,ଖ, ଛଡ଼ତ-ଛକାର ବଚନ ୧୧-୫, ୦, ୨ – ୪ ହେଲେ ପହଁ-୫,୦; ହେଇ ଭର୍ଦୁ-କ,ଖ;
- ଜଗନ୍ମୋହନ-୪, O; ବୋଇଲେ-କ. ଖ; ୯–୨ ନିକଧର୍ମ ୦, ୧୦ – ୧ ନାଶ ଦଶ
ଶିର-୦, ୧୦ – ୩-୨ ନିମନ୍ତେ ମରିକ, ଖ, ଗ, ଚ, ଜି, ୧୯ – ୩-୧ ୪କ୍ଟର-ଗ, ୫, ୦,
୮- ୨
