ବଦଗ ଚନ୍ତାମଣି । ଥରେ ଥରେ ପଦ ପଦେ ଅଧେ ଅଧେ କହ କହ ରହି ରହି । ଥୁରଗମନା ମନାକର୍ଷ କରଇ ବଙ୍କିମେ ଗୃହି ନ ଗୃହଁ । ଥୋପକୁ । ଥାପି ଗ୍ରୁପିରୁ କ କାମ । ଥାଣୁ ବିମୋହ ମହ ଗୃହ ରହବା ମୁନମନମୀନ ବାମ । ୧୭ । ଦ୍ବିଜରଜ ମୁଦେ ଉଦ୍ରେ ସୁରଧର ନଭାନନ ଶୋଭ ମାନେ । ଦେଇ ମୁଖାଳ ପୂଜନବଧିକ ବହର କୁଚଈଶାନେ । ଦେବାରୁ । ଦରକମ୍ପା କର ଶିର । ଦୋଳାୟୁମାନ ଭାଶଙ୍କ ସୁଚଙ୍କଧରେ ଆଳତ ପ୍ରକାର । ୧୮ । ଧର କର କର୍ଗତ ପାଣି ଆଣି କୋଳେ ବସାଇଲେ ବଳେ । ଧଗୁ ହରଣୀ ଧରପଗ କାଭରେ ଖସି ବସି ଲେଡ଼େ ଭଳେ । ଧୀର ତ । ଧୀରେ ପ୍ରେମ ପକାଏ । ଧର ଶକୁକ ଚୁମ୍ବିଲେ ମୁଁ ଓଁ କରି ଶ୍ରୀମୁଖ ନ ରଖେ ଥ । ୧୯ । ମରଜକଳ ଉରଜରେ କରଜ ଗଳାଇ ଚଳାଇବାରେ । ମର ସଇକତ ଅନ୍ତସ୍ଥିଭବର ପ୍ରତୀର ପ୍ରେମ ଅଙ୍ଗରେ । ନଗନା । ନ ହସି ହସିବା ଭୋଗ । ନ ଖସି ଖସିଲ୍ ପର୍ ଦଶେ ଯଥା କାରନାଳ ସୁଧାଧାର । ୨୧ । ପରସନ୍ତ ସମତ ମଞ୍ଜୁଶିଖର ମାରବାସ ପର । ପାଇ ଉଷାକାଳ ବମଳକମଳ ଅମଳ ପ୍ରସ୍ଥଳ ଭୋଗ । ପୁଲକ । ସୂର ଗଣ୍ଡପାଦେ ଦିଶେ । ପ୍ରିୟକ ସୁମନ ପ୍ରିୟୁ ଘନରମ୍ଭ ଆଗମନେ ଯଉଁ ଆଶେ । ୨୧ । ଫେଡ଼ ନନଡ଼ ମାର୍ଗକ ଆରମ୍ଭିଲେ ଦୃଢ଼ ବର୍ଷେ ପ୍ରେମରସ । ଫୁ ଶାନ୍ତେ ଗଢଷ, ଉଠ, ଯାଅ, ନ ପାରବ, ଉଁ ନଂ, ଇଷି ଘଷ । ଫିଇ । ଫଣୀ ଉପମିତ ବେଣୀ । ଫିଙ୍ଗିଦ କଣି କଙ୍କିଣୀ ହଂସକ ବଳା ମନେ ଲଜ ଆଣି । ୨୨ । ୧୭-୩ – ୨ ଛପିଛ-୦; ୧୭— ଛାଘ, ୦; ୧୧–୧ ବସ ଭଲ ବେଳେ ସ, ଘ, ଛ, ୫, ୦; ୧୯–୨ ଧର ହରଣୀ-କ, ଚ, ଧର ହରଣୀଘ, କ, C; ଧୀର ହରଣା-୫; ଧର ହରଣୀ ପଘ୍ର ହୋଇ-ସ;ହରଣ-୦; ୧୯–୪ ଉତ୍ସ -କ, ଖ; ନ କରେ ଥ ୫, ୦; ୨୦ – କଲ ଇ ଚଲାଇବାରେ-୪, ୦; ୨୦— ୱାଚ ନାଳ କଲର-୫; କାଚ ନଲେ କଳଧାର-କ, ଖ. ଚ; ହାଚ ନଳ ଜଳଧାର-0; ୨୧-୩—୨ ଗଣ୍ଡ ପାନ-ଘ, ଓ; ଚଣ୍ଡ ଶାଢଗ, ଛ, ଜ; ଚଣ୍ଡିଗୋଚ– ୨— କେଉଁ୦; ୨୨– ୧ ଦୃଢ଼େ ଦତ୍ତ ପ୍ରେମରସେଲ. 0; ଦୃଢ଼ବରେ ପ୍ରେମରସେ କ, ଖ, ଗ, ଛ, ୦, ୨୨ – ୨ ଇଷି ଉଷେକ, ଖ, ଗ, ଘ ଛ୪, ୦;
ଉଠ ଯ ଯା-କ, ୪, 0;
