୧୫୬ ବଦଗ-ନ୍ତାମଣି । ଘୁମୁର ଶାନ ଘୁମୁଗ କ ବଡ଼କାଠ ସିଂହରଡ଼ ପ୍ରଭେ । ଏ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖିବନାହଁ କ ତରସ୍ଥବି ଖୋଜ ବୁଲୁ ଜଗସ୍ତେ ସେ । ମାନ ଗୁମାସୀ ଯୁବା । ନେହି ବାହ ହେବେ ଆଉ ଅବା | ୧୧ | ଦଶ ଦଶ ସେନାପତ ପରିଚୟୁ ସଇନ ଏ ଉଦ୍ଦୀପନ । ତା ପ୍ରେମ-ଲେଭ ରଥୀ ଆଗ ହୋଇଛନ୍ତ ବାଳକ ସାହିକ ଘେନ ସେ । ଦନ୍ତୀ-ପନ୍ତ ସମାନେ l ମାନେ ଯାତ୍ମନା ସେ ଅନୁମାନେ ସେ ୯୨ ବ୍ଲଗ କର ଆଗ-ଜନେ ଗୁଗ ଡେଇ ଆଗକର ପକାଇଛି । ପାଳୀ ପଞ୍ଚଳୀ ସୁମନେ ମନକୁ ଘନ ଘନ ଆଙ୍ଗୁସୁରୁ ସେ । ଚନ୍ଦ୍ର ବସନ୍ତ ମିତ । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗୀ କହେ ପରସ୍ପର ସେ || ୧୩ | ବସନ୍ତପକ୍ଷୀ ଭଜା କହୁଅଛୁ କାହିଁ ଯିବ କାମିକୁଳ । ଘେର କର ଧଈ ଘେନ ଯିବେ କାମ ରଜା ପୁରୁଷକୁ ମୁଳ । କାହିଁ ପଶିବ କହ । ରହ ବନା କ ରହିବ ଦେହ ସେ । ୧୪ | ସଜମ ଋଷିଲେ ରଜମଶମୁଖୀ ଦେଖ ଏ କରୁଣାକର । ଚମଳା କମଳା ଘେନ ଏ କାନନ ହୋଇଅଛୁ ମନୋହର ସେ । ତାଙ୍କୁ ହେଲେ ଶରଣ । ବାଧ୍ୟ ନ ପାରବ ରଣରଣ ସେ || ୧୫ || ଓ ଧମ ଘଷିଲେ ନାଗରେଶ୍ଵର କୃଷ୍ଣ ବନା ନାହ ହେବ ନାହିଁ । ମିତ ଉତ୍ତରକଲେ ନୁହଁ କାଠର ପର ଗୃହିଅଛୁ ସେ ଗୋ । କାହିଁ କହିଲେ ଗୋଇ । କରେ ଦେଖାଇଦେଲେ ଚରୁଅ ସେ । ୧୨ ବନ୍ଧୁଖବ ଦିନା କାମନା ପୂରବ କ କର କଶୋଇ ଋଷି । ହର୍ସ ବସୀ ଘଷିଲେ ଘନକେଶି ଅରୁ ଢ ନ ଭଜ ରସି ଗୋ | ସିଧା ପ୍ରତିଉତ୍ତର । ବାଞ୍ଛା ଏକ ତମାଳସୁନ୍ଦର ଗୋ | ୧୭ || ସହ କହିଲେ ନାହିଁକ ଗୃନ୍ଦମୁହଁ ସେହ ଏଥି ମନେ କର । ଋ ଏ ଗଜ କାନ୍ତରେ ପ୍ରସ୍ତୁବାର ବିଧାନ ପ୍ରସ୍ତୁର ଗୋ । ମQକାଶିନ ଘଷ । ମନ କାମଦ ବସନ୍ତବାସ ଗୋ | ୧୮ || ୧୨ – ୧ ଦଶଦଶ-୫, ୦; ଦମନଙ୍କ ଦୋଷ ତା ଅଙ୍ଗରେ ଛ; ଦମନକ ଦୋଷ ଭା ଅଙ୍ଗରେ-ଜ,୪, ୦; ୧୨ – ୨ ତାଳକ ଘ, ବାନଙ୍କଗ, କ, ବାଈଙ୍ଗ-୫, ୦, ସାଦଙ୍କ-୦, ୧୩ – ୧ ଅଗମନଂ, ୧୪ – ସୁମନ ମଟ, ଘ, କ, ୪. ସୁମନ ମନ ୦, ୧୩୪ ଅଲ୍ଲୀ କହେ-୦, ୧୪ – ୧ ଇଂରକୁ ଜନ୍ମଅଛ-0, ଉରକ ୫; ଭର୍ଜନା କରୁଅଛ କ, ଖ; ୧୪-୫ ହଇ ଦିନ-କ, ଖ, ୪; ୧୫୮୧ ଦେଶ ହେ କରୁଣାକର ୧୯୬୮ ରହି ଗୃହ ଅଛି ସେହି ବ. ୫,୦୦ ରହି
ରହି ଖ; କାରରଡ୍ର ୟୁହ ଅଛି ସେହି-ଚ, ଛ; ୧୮ – * କାମୁଦ୍ରମନ୍ତ୍ର ୨୫, ୦
