ପୃଷ୍ଠା:Bidagdha Chintamani (Abhimanyu Samanta Singhara).pdf/୧୮୨

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ
୧୫୮
ବିଦଗ୍ଧ ଚିନ୍ତାମଣି

୧୫୮ ବଦଗ୍ଧ-ଚନ୍ତାମଣି । କେକ ଶୈକ ପୁଚ୍ଛ ସ୍ବଚ୍ଛରେ ନାଚଇ ଅଗ୍ରେ ବ୍ୟଗ୍ରେ ମତ୍ତରସେ ଯେ । ଦେଖି କିଶୋର ଭାହା । କୋଳ ଲଳସେ ବାଡ଼ ଉଚ୍ଛାହା ସେ ॥ ୨୮ ଅମଳ ମଳକମଳରେ ଭ୍ରସଳ ଯୁଗଳ ବସିବା ଘୂର୍ତ୍ତ । ଦୃଷ୍ଣା କୃଷ୍ଣାନନ ନୟୁନ ବସ୍ତୁର ସ୍ଫୁରଗୁଣ ବୃଦ୍ଧି ଭହି ଯେ । N ଶୁଣି କଚକ ନାଦ । କୃଷ୍ଣ ବେଣୁଗୀତ ମଣି ମୁଦ ଯେ ॥ ୨୯ CON ll ଲମ୍ଫ୪ ପଟେ ମୁରତରେ ମାନସେ ଆଇସି ଆସେ ମ୍ଭେ ଆଶେ । IN AUDIO ହସିଲେ ବସ୍ତୁସୀ ଦେଖି ମଦାଳସୀ ଲଜ ଆସି ମନେ ମିଶେ ସେ । man and ଜାଣି କହଲ ସହ । ମହାଇବର ଏ ସୁମୁହଁ ଗୋ || ୩ || a ସୁନ୍ଦର ପୁରନ୍ଦର ଏହି କାଳରେ ଦେଖନ୍ତ ଲଢାରେ ଲୁଚ । ମନ ଅବାରଣ ବାରଣ ବାରଣ ବିରେଧୁମ ଥିବା ପାଞ୍ଚ ସେ । କ୍ଷୁଧାବନ୍ତ ଭ୍ରମର । ପୁଷ୍ପ ଅବକାଶେ ଯଥାପୁର ସେ || ୧ || ଦେଖି ଧମ ଆଖି ସୁଖୀ ହେଲ ଭ୍ରମ ରଖି ଲକ୍ଷି ନ ପାଈଲେ । ଖଢମାଳ କ ଢମାଳ କଢମାଳ କ ବଗ୍ଧର ନ ପାଇଲେ ଯେ । ମନେ ଏମନ୍ତ ଘେନ । ମିଥ୍ୟା ହେଲେ ହସିବେ ସଙ୍ଗିମ ସେ || ୧୨ || କପ୪ ପ୍ରକଳ୍ପ ସଂଘ୪ ଘ୪ରେ ଉତ୍କ୪ ସଂକ୪ ମଣି । ପ୍ରେମଲମ୍ଫ ୪ କପର୍ଶୀ ପରପାର୍ଟି ରଖି ଝ୫ତରେ ପୁଣି ସେ । ଗଛ କଲେ ପୁରକୁ । ମନ ହେଲ ଶରଭେଦ ରଙ୍କୁ ସେ I me | ଉଭ ମାନସ ସୁଖ ଦୁଃଖ ଅନୁଭଗ ବଜା କେ ଜାଣିବ । ଘନ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର ଜୀବ ତାହା ଭବ ଯିବ ସେ । ଘେନ ସାଧବମାନେ । ହେଲେ ଏ ଗୀତ ପ୍ରୀତବର୍ଣନେ ସେ ( ୩ = ୨୯ – ୨ ଗୁରଗୁଣେ-୦,୨୯ – ୪ ନାଦ ମୃଦ-କ,ଖ, ୩ – ୧ ଅପ୍ସସି ଅସେ ସେ ଭାଷେକ,ଖ,ଚ; ମାନସ ଆଇସି ଉତେ ସେ ଅତ୍ୟୁ ମାନସ ଅଭିମ ଭଵେ ସେ ସଂ-୦, ୩ – ୩ କଲେ ସୁମୁଖୀ-୫, ୦, ୩୧ – ୨ ରଧୀ ନଥରା-୫, ୦, ୩୩-୪ ମାନ ହେଲ 9118 ସଖୀ-୫, 0;

ଏଇ ଭେଦନକୁ-କ, ୪, ୦, ୩୪-୧ ଅନୁଭବ ବନାକ, , ୦, ୩୪– ପାଁଇ ବନ୍ଧନଂ ୫, ୦,