1899 । ବିଦଗ୍ଧ ଚିନ୍ତାମଣି । ସେ ସଜେ କି ଜାତି ସୁଷମା ଉଦେ । ( 669 1636 ହୋଏ କୁଚ ମେରୁ ବଢାଦେ । ଅଳସାନ୍ତେ ମଦନୟନା । ହେବାର ଶୋଭ Q କହ ନୋହେ ସିନ ସେ । ମେରୁ ଶିଖେ ଉଦ୍ରେ ଦେ ଶଶୀ ସେ । କ ମୁଖକମଳ ଦେଇ କୁଚଶମ୍ଭୁ ପୂଜା କଲ ମଦାଳସୀ ଗେଲଇ ହୋଇ ସେ ସ୍କୁଲବା ଦାଣ୍ଡେ । ପହଣ୍ଡେ ପକାଇ ରହଇ ଦଣ୍ଡେ । ସା ୟେ । ୨୧ । ଶାଢ଼ୀ ଫେରବନ୍ଧା କର ଚରୁପ୍ । ନନାନ୍ତ-କୁନ୍ତ ମାରଇ ଫେର ସେ । ଚରୁକେ ଭର୍ଜମା ଦେଇ ଯେ । ସହକ କଲ୍ ବ୍ୟାଜରେ ଵଚନାମୃର ସେଚନ କରଇ ପିକ ମୁକଢ ହୋଇଗଲେ ଶୁଣି । ଶାସ୍ତ୍ର ହାର ଲଜେ ଭଜିଲ ଦୁଇ ଯେ । ?? | ଭୁନ ଚୂନ କର କ କ କହ । କ ମୁନମୋହନ ମନ୍ତ୍ର ପଢ଼େଇ ସେ । କି ପ୍ରସଙ୍ଗେ ଆହା ବୋଲେ ଯେ । ଅଭଲ ପୁଣି । ବାଣୀ ଖଣା ଆଣି କେତେକ ଆଣିମା ସେ ବାଣୀର ସମତୁଲେ ଯେ । ୩ on 1 ଥରେ ଥରେ ଥର ଉଠଇ ଅଙ୍ଗ । ଲବଣ୍ୟଜନ୍ତୁ କି ଉଠେ ଡରଙ୍ଗ । 0908 ମାଳବସନ ଯୋଗେ ଆଡ଼ମ୍ବର । ଘନେ ବିଦ୍ୟୁତ ଚହ୪ ସୁନ୍ଦର ସେ । ନାନା ଅନା ଅଙ୍ଗଭଙ୍ଗି ସେ । ସଙ୍ଗୀତ-ଇଙ୍ଗିର-ପଣ୍ଡିତାର ଦେଖି ଯୋଗ-ଯୋଗ ଯିବ ଭଙ୍ଗି ଯେ । ୨୪ । ଭୁଲ ବୁଲ ଯାଉ ଥାଇ ନନ । ଫୁଲ ଫୁଲ ଉଠେ ନାସାବସନ । ଝୁଲି ଝୁଲ ସ୍କୁଲ୍ବାରେ ସେ ପୁଣି । ହଲ ହଲ ଶୋଇ ନାସା-ବସଣି ସେ । ନଥ ମନମଃପାଶୀ ଯେ । TAI କଉଁ ଯୁବା ଦୃଷ୍ଟି-ମୃଗ ପଡ଼ ଢନ୍ତୁ ପାରବ ଉରୁର ଆସି ଯେ । ୨୫ । ହେମାଙ୍ଗୀ ପିଠିକ ପଡ଼ରୁ ବେର୍ଣ । ଖେଳା କରୁଅଛୁ କ କଳାଫଣୀ ( କ କାମରଥ ପତାକା ଚଳନ । କବା ମରକତଦଣ୍ଡ ଶୋଭନ ସେ । କ କାମକଲଡ ଅସି ଯେ । ଦେଣୀ ନୋହେ କାମ ଧୀବର କୁବେଣୀ ନେ ମୀନ ରହେ ପଶି ଯେ । ୨୩ ବଧୁବଦନାର ସିନ୍ଦୂରବକୁ I ନହୁଥାଇ ହେଳେ ଉପମାସିନ୍ଧୁ । କପୋଳ ହେମ ଆଳବାଳବତ । ଅନୁସ୍ଥଗଜକନ୍ଦଳୀ ଜାଉ ସେ । କ ମୁଖପଙ୍କଜ ସ୍ତବ ଯେ । ସ୍ନେହପାଶେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ ରହିଅଛୁ ଜ୍ୟୋତିବନ୍ତ ପ୍ରାତରବ ଯେ । ୨୭ । ୨୧–୧ ସେ ସଙ୍ଗେ ୪, ୦; ସମ୍ଭବେ କ. କ, ଖ, ଘ, ଅପ; ୧–୩ ହେବାରୁ ୨ ଗ ୨୨–୧ ଗୁଲାଲ ୪, ୦ ୨୨୮୬ ବହୁବ ବ୍ୟାଜରେ କ, ଖ; କଲ ୦; ୨୩ – ୨ ଶ ହରଲେ ଯେ ଉନଲେ ଗ, ଘ, କ; ଲକେ ଭଳିଲେ ଛ; ଶାଗ୍ ହାଇଲେ ଯେ ପ୍ରଜଲ ଚ; ଶାରୀ ହାର କର ଉଳଗି, କ, ଖ, ଗୁଣ ଛ, କି, ୧୯୮୭ ବେକ ବୋଲବ, ଚ, ୬ – ୧ ଯାଉ- ଅଲ କ ଖ ୨ -- ୨ ମାସ ଖୁସନ ଗ, ୩,୦, ୨୬–୩ କପାରେ ଗ, ୪, ୦, କପୋଳେ ୪,
ଜ, କଲ ଚ,
