ଧଳ-ନ୍ତାମଣି । 060 ସ୍ଟେରପର୍ ଅନୁସର । ଚକ୍ଷୁ ପିgଡ଼ ନ ପାର । ଗୁରୁର୍ଯ୍ୟ ସୁତ ଲଜ୍ଜିତ ମିଶ୍ରିତ ଗତବନ୍ତ ହେଲେ ହରି । » । ସ୍ଫୁର୍ତ ନନ୍ଦନନ୍ଦନକ୍ତି । ଚୀରେ ଆଚ୍ଛାଦ ଭନୁକୁ । ଚଞ୍ଚଳ ଗମନ କରନ୍ତେ ମୋହନ କହନ୍ତ ରଙ୍ଗ ତାହାକୁ । ୭। ଗୃହି ଯାଅ ଦଣ୍ଡେ ରହି । ଚିତ୍ତ ଭୋଗ ଇଷା କହି । ଚମ୍ପାଅଙ୍ଗୀ ଅଙ୍ଗୀ— କାରଭଙ୍ଗୀ ସଙ୍ଗୀ କର ଦାସ ହେଲ ନୁହଁ । ଚନ୍ଦ୍ରମାମୁଖ ଭୁମ୍ଭର । ଚକ୍ଷୁ ଶଶ ଲେଖୁ ମୋର । ରଖାଅ ପୀୟୁଷ 460 ନୋହିଲେ ବନାଶ ଯେ ବିହିତ ଭାହା କର । ୯। ଚପଳ ସୃଷ୍ଣବ ଜାଣି । ଚମ୍ପକଲକା ଭଣି । ଚନ୍ତଲ ସମ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଲେ ପ୍ରାପତ କି ନୁହଁନ୍ତା ଲେକେ ପୁଣି । ୧ ଘୂରୁ ସୁମନାକୁ ଗୃଷ୍ଟି ଶକ୍କଣ କାଳିଆ କହି । ଶସ୍ତ୍ର' କଳ୍ପଲ୍ । ହେଲେ ବରଦାତା ୧୭୯ ନୋହେ କି ଚନ୍ତରେ ସହ ୧୧ ସ୍ଟମର କେଶୀଏ ଭବେ । ଚିନ୍ତ ଆପଣ ମାନସେ । ସ୍ତ୍ରୀ ଜାତ ଚକୋର ଅନଳେ ଚନ୍ଦ୍ରଭ୍ରମ କଲେ । ସେ କି ସୁଧା ଦେଇ ତୋଷେ || ଚନ୍ଦ୍ରକଳଆ ଇ | ଗୃହୀନ ସୁମନା ଶୁଣି । ୨୦ ଓ ଅଥବା ଚଞ୍ଚକ ଆଶା କରଇ କି ନାଶ ଅନୁଗତ ହେବା ଜାଣି । ୧୩ | ଚଳାପାଙ୍ଗୀ ଏକ କହେ । ଚଖାଦ୍ରବ୍ୟ ଲେଭ ରହେ । ଚକ କେରକ ପରସ୍ତେ ପାଠକ ନ ରସୁ ମଧୁପ ସ୍ନେହେ । ୧୪ । ଚକର ଗୋବନ୍ଦ ଶୁଣି । ଚନ୍ଦ୍ରଲ ପରସ୍ତେ ଭଣି ॥ A ଗ୍ରେସର ସୁମନ କରୁଛ ଗୁମାନ କାହିଁ ଯିବ ଆଜ ପୁଣି । ୧୫ | ଲ୍ଲେଖରେ ଲଲଢା ଘଟେ । ଚହି ନାହୁଁ ତୁମ୍ଭେ କେ ସେ ॥ ଗ୍ଧକର ମାଢିର କାହାର ରୂପର ଏଥକ କର ଏ ଆଶେ । ୧୭ । ଗିର । ଚଉଚର-ବଶକର ॥। ସେ ୨୦୦ ଚଉବର୍ଗଦାନ କ Por ଶିଷ୍ଟଜାଭପତ ଆମ୍ଭେ ତାର ପତି ମୁଦକାର କାନନର । ୧୭ । ଚହ ହାସେ କେ ଘଷେ। ଚନ୍ତ୍ରାଗଲ ରୁମ୍ଭେ ଯେ ସେ ॥ ସ୍ଫୁରଇ ସୁମନା ବାସ ଏବେ ସିନା ଲୁଚ ଭୁଲ ବନିଦେଶେ । ୧୮ | ଚେଷ ତା ବୋଇଲେ ହର । ଚିତ୍ତ ସ୍ଵଘବ ଏପଣ on ଗ୍ଲୋରକୁ ପ୍ରାପତ ଶନ୍ତଲ ସମ୍ପQ ହେଲେ କି ଗୁଡ଼ିଇ ଗୋଷ୍ଠୀ । ୧୯ । ୬–୩ ସସ୍ତି ଭ-୫, ୦: ୧୨– ୨ ଚନ୍ତା-୪, ୦; ୧୩—୨ ଗୁହଁନାକ, ଖ; ରୁହୀନ-ଗ; ଘୁର୍ବାଣି-୫, ୦; ୧-୧ ଚଞ୍ଚଲାଙ୍ଗୀ ଗ, ଘ, ଚ, ଜ, ୫, ୦; ୧-୨ ଟକ, ୯ ବ୍ୟଗଠ
ସମସ୍ତ ପୋଷ୍ଟରେ;
