ଶବ୍ଦ-ନ୍ତାମଣି । କଙ୍କିଣୀ ପର ଝିଙ୍କାରଙ୍କ ର । ସୁରଙ୍ଗ ଧକେ ରସନା ପ୍ରକଳ୍ପ । କର ଆଣ୍ଠୁରୁ କାଳ ଉପଗ୍ର । କପୋଷ ନାଦେ ନଂକୃତ ଉତ୍ତର । କୁଣ୍ଠିତ ପିକ(ର) ଋଭ ଉଦର । କଞ୍ଜ ଚୁମ୍ବନେ ମଧୁପ ପ୍ରମତ୍ତ । ୫ । ଚ। ଚନ୍ଦ୍ର ଏପର୍ ଦେଖି ଭଲ ଧୀରେ । ଚର୍ଷାଉ ଗୋଚର ପଢ଼ା ଉତ୍ତରେ । ଚଞ୍ଚଳ ମାନସ ହେଲ ସନ୍ତଭ । ଚନ୍ଦ୍ରାବଳୀ ସ୍ଵବେ ଦେବାରୁ ତତ୍ତ୍ୱା । ଚେଢନା କୁଡ଼(ଣ) ଯାଏ ଲବକେ । ଚେଷ ଭ୍ରମନ୍ତ କ୍ରମେ ବନଯାକେ ମ ସ୍ଫୁରସଖାଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଭ୍ରମୁ ଭଙ୍ଗ । ଶଜ ଶରେ କର୍ମ ଅରୁ ଅଙ୍ଗ । ଚଳ ନ ପାର ବଂଶୀବ୪ ଭଳେ । ଚରୁରବର ଶ୍ରମେ ବଜେ କଲେ । ଚରତ ବର୍ଷେ ହେଲ (ସେ) ଗୁଧାର । ଚମକଲ ଗୁତ ଥରଳୁଥର । ୭। ଚନ୍ଦ୍ରବଦନ ବସ୍ତୁରନ୍ତ ମନେ । ଚଞ୍ଚଳା ବଶ ହୋଇବ କେସନେ । ଚନ୍ତାରେ ଢା ଲାଗି ଯାଉ ଜୀବନ । ଚଡ଼କ ମୋ ଶିରେ ହେଉ ପଢନ ॥ ଚତୁର-ଚନ୍ଦ୍ର ଶୁଣି (d) ହସିବେ । ‘ଚମ୍ପାଙ୍ଗୀ ବଶ ନ କଲେ’ ଋଷିବେ । ୮ । ଚନ୍ଦ୍ର ଏ, ନାଗ୍ ବଶ ନୋହେ ଯହିଁ । ଚରଚର ଘର ହରର କେହି । ଚଉଦଲେକ ଦୈଷ୍ୟଭେଗ ହେଉ । ଚନ୍ଦ୍ରଧର ମୁଁ ନ ମାରଇ ଆଉ ॥ ଚରୁରମୁଖ ଜାଣିଲ (ଯେ) ଧାନେ । ଚକତ ଗୋବିନ୍ଦ କା ମଦହନ । ୯ । ସ୍ଟମୀକରଗୋଷ୍ଠୀ କିଶୋଗ ଲଗି | ଚଇପନ୍ୟ ଦ ଯାଉଛୁ ଭଙ୍ଗ । ଚେଢାଇବ ମୁଁ ଚରର ପୂର। ଚରଣେ ଖବେ ଚରୁଖୁବାର । ଚପଳେ (ଣ) ବଧୂ ବସ୍ତୁର ଏଡେ । ଚଢ଼ାଇ ଚଢ଼ି ଅଇଲେ ପୁରଭେ । ୯ । ୪୮ ଖେକଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ ବହ । ୫କେକେ ଉଠି କହେ ହ ରହ । ଙ୍କଧର ପାଦେ 'କଙ୍କର ଯାର । ଚାଳବ କେ ଅଜ୍ଞ ସଂସାରେ ଭାର । ୪ଳ (ଅ)ରୁ କାହିଁ ପାଇଁ ହରଷ । ଖେକ ଆନନ ସେ ବିଷ ଘଷ । ୧୧ । ଶାହରେ ପଗ୍ଧର କ ପ୍ରଜାପତି । ୪ଙ୍କ ବଦାରୁରୁ ମଦନ ଗ୍ରୁତ । ୪ଣୁ ରୁ କର୍ଷଯାଏ ଶୟସନ । ଶଳ ଦେଉଛୁ ମୋ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଗୁମାନ । ୪ଣ କ ଅଛୁ (ଯେ) କହନ୍ତ ହର୍ । ଡୋପ ରଧା, ମୋ ମନ ମତ୍ତକର ।୧୬। . 0 ୫-୧ ପର-କ, ଖ, ଗ, ଓ ଘ; ୫—୨ ଅଧ ରସନା-କ ଓ ଖ; ୫–୩ ଆଣ୍ଠୁରୁ-ଜ ଓ ୪; ୫—୪ ନଂକୃତ ବଦ-୪ ଓ 0; ୬—୫ ଚେତନା ବୁଡ଼ଯାଏ ଯେ ଲବକେ-ଜ; ୭~୯ ଭ୍ରମୁ ରଙ୍ଗ-ଗ, ଘ ଓ ୪; ୮–୪ ଚଡ଼କ ମୋ ଶିରେ ହେଲ୍ ସପ୍ତନ—କ, ଖ ଓ ଜ; ୯—୪ ପାରଇ ଆଉ-କ, ଖ, ଘ ଓ ଜ; ମାରବଆଉ- ୪ ଓ ୦; ୧୨ ଯାଉଛୁ ଭଗି-ଜ ଓ ୪
୧୦ —୩ ଚର—à ଓ 0;
