ବଦ-ନ୍ତାମଣି । ସଖୀ ଚରୁରବର ଆରୂର ଜାଣନ୍ତେ ଅନ୍ତର ହେଲେ । ସେନ୍ଟ ଦମ୍ପତୀ ସୁଖସମ୍ପତ୍ତ ଦୃଷି ହେଲ ବସ୍ତୁରଲେ । ୨• | ସଙ୍କେଷକୁ ଆନନ୍ଦପୁଖେ ବଜେ କୋଳେ ସେନ ହର୍ । ସମା ଡ଼ରଇ ଭଳୁ ଥରଇ ନବ ଅନୁଭରୁ କର । ୨୧ । କରକ ବୁକେ କର ଶକେ ଦେଇ ସ୍କୃ ମୁଁ ଆରମ୍ଭିଲେ । ଘନଶ୍ୟାମ ର ମୋର ସାମନ୍ତ ଦାନ ଅଭିମନ୍ୟୁ ବୋଲେ । ୨୨ । ପ୍ରସଙ୍ଗାର୍ଥରେ ରସ ଏଥରେ ନୋହଲ୍ ଅଢ ରଞ୍ଜନ । ମର୍ମଜ୍ଞ ଧୀରେ ଘେନ ହେ ଧୀରେ ବିଭଙ୍ଗି ଯମକ ସ୍ଥାନ | ୨୩ | ଅଂଶତ ଛାନ୍ଦ । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଚନ୍ଦ୍ରାବଳୀଙ୍କୁ ଋତୁ । ନମ ଯମକ । ରଗ ଜଳଶା ! ଧୀରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ସେନ ଏହି ଦେଇ ଶୁଭ । ଧର ଧର ଧରଣୀଶୋଭୀ କହୁଛନ୍ତି ଯେ । ୧। ଶର ଶବ୍ଦ ଶଢକୋଟି ଘାଭ ଜାତ ଶବ୍ଦ । ବାର ବାର ବାରଣଗମନା ମାରେ ମାର : ୨ । ଥର ଥର ଥରଇ ଥରକୁ ଥର ଅଙ୍ଗ । କରି କରିକରଦନା ମୋର ଦର ଭଙ୍ଗ । ୩ । ସୁର ସୁର ସୁରସଦା ଥିଲେ ସେ ନାହାନ୍ତ । ଘବ ଭବ ଭବବତୀ ବଜା କେ ଜୀବଞ୍ଜୀବ ଜୀବ ଦୁଖୀ ବଚନ୍ଦ୍ର ଯେମନ୍ତ । ଜୀବ ଯିବ ଜୀବନକନେବାରେ ଭେମନ୍ତ । ୫ | ମୋ ଗର୍ଭ |୪| ସର ସରସର ଆଶାୟୀ ମୁଁ ମୀନବତ । ଘନ ଘନ ଘନରସଦାମର ରତ୍ନ । ୬। ୨୧—୨; ନବଅନୁଭବ କର, ୪, ୦; ୨୩—୨ ବଭଙ୍ଗୀ-୦-ଅପ; ନିଭଙ୍ଗୀ-୪-ଅପ; ୧—୨ ଧରଣୀ ଶୋଇକି-୫, ୦୨ ୩—୨ ମାରଦରଭଙ୍ଗ- ୫, ୦; ୫—୯ ଯିବ ଖବଂଘବ ଦୁଃଖ ଚନ୍ଦ୍ରରେ ଜୀବ ଜୀବନଜନେସିରେ-୪, ୦; ଉଭ ଶରତ-କ, ଖ, ଜ, ୫, ୦; ଯେମନ୍ତ-୪, ୦; ୫—) ଖର ପାଦ ଅପ; ୨--୨ ଘନରସ ଦାସ୍ତିସ୍କ
^
