● ବଦଗ-ଚନ୍ତ ମଣି । ଧନ୍ୟ କହିବା ନା ସେ ଛଇଳୀକ । ହେଲ ମୋହନ ମୋହବା ଭଲକ । ବୋଲ ହୋ, ଚଷ୍ଟ ଦେଲ କାହିଁକ । ଜାଣିଲେ କହିବା ବୁଦ୍ଧି ଭର୍ଦ୍ଧକ |୮| ଦେବ ଶିକ୍ଷା ମନ୍ତ୍ର ତନ୍ତ୍ର ବଧୂ । ଆକରଷିବ ଦେବବାମାଧୁକ । । ଅଙ୍ଗନା, ବାମ-ପାଦ-ଧୂଳକ | ମନ୍ତ୍ର ମଣ୍ଡିବ ନଜ ମଉଳକ । ୯ । ନିଜ ରତ ପୀରତ ଧୃତକ । କୁସୁମରାଣାୟ ନମଃ ଏତିକି । ଏ ଧୂଳ, ମନ୍ତ୍ରଗଜ ଭେଳକ । ମୋହ ନୋତ୍ସବ ଅବଳା ବଳ କ | ୧୦ | କାମଜ ନାମ୍ନୀ ନାମ ଯେତିକ । ବଶ୍ଚଜସ୍ଟାୟୁ ମିଶାଇ ଢେତିକି । ମିଳାଇ, କାମ ଅଷ୍ଟାକ୍ଷରୀକ । ବଂଶୀ ବାଇଲେ ରହିବେ ନାକ୍ସ୍ କ | ୧୧ | କାମ-ଜଗନ୍ମୋହ- ମନ୍ତ୍ର - ଗତକ । ଅସାଧ ତନଲେକ ୟୁବିତ କ। ବଲବ, ଦ୍ରବ ପଦ୍ଧ ପାଣିକ । ମୋହବାର ଭୁକ୍ତ ଇନ୍ଦ୍ରାଣୀକ । ୧୨। ଶୁଣି କୃଷ୍ଣ ହସି ଗୃହଁ ଆଜାଙ୍କି । ବୋଇଲେ କି ଭଗ୍ୟ ମୋର ଆଜ କ । କହଲ ଯାହା ଦବ୍ୟ ବାଣୀକ । ଜାଣିଲ ଜାଣିଲ ବେଣୁପାଣିକ । ୧୩ । ବୋଧ ବଦା କର ଭଗବତୀଙ୍କି । କିଶୋରଉଚ୍ଚରେ ଥୋଇ ମସ୍ତକ । ବଜେ, ହଳପ୍ରିସ୍ଟ କତକ । ପରଖିବାକୁ ମୁରଲକ | ୧୪ | ନବରବେଶ ମୋହେ କ୍ଷିତକ । କେଙ୍କା-ଚନ୍ଦ୍ରକ ଚୂଡ଼ା ସଙ୍ଗତି କି | ମନଛୁ, ତାହା ପର ଭକ । କବ ତୁଳନା କେ ଦେବ କାହିକ । ୧୫ । ଗୁଞ୍ଜଇପାଞ୍ଜି ଅଳକାବଲକ । ମକରକୁଣ୍ଡଳ ଗଣ୍ଡସ୍ଥଳୀକ । ଶୋହଇ ଘନଶ୍ୟାମ କାନ୍ତକ । ଦେଖି ସୁରଆଧି ଲଭେ ଗତକ । ୧୨ । ନାସେ ଗୁରୁ ଗଜମୋତି ଛବକ । କଉ ଅନ୍ଧ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଦେବ କବକ । କଦମ୍ବ, ପଦ୍ମ ମୋର ମାଲିକ । ଶୋଇ ହେଲେ ଯାଇ ହୃଦସ୍ଥଳୀକ । ୧୭ । ପୀତବାସ ପିନ୍ଧା ପରପାର୍ଶୀ କ । ଉଦ୍ଧର ଧର କ୍ଷୀଣକଃକ । ସୁବେଶ, ସାର-ଶୋଘ୍ର-ଲୁପୀ କ । କହ ଆସିବକ କୋପାକ । ୧୮ । ଦେଖି ସେକାଳ ବିଭଙ୍ଗିଠାଣିକ । ମୋହ ନୋହବେ ହରରମଣୀ କ। ୮—୩ ବୋଲି ଜ, O; ୮–୪ ଜାଣିଲେ ବୁଦ୍ଧି କହିବା ଉକ-୫, ୦, ୯—୧ଦେବା-୪, ୦; ମନ୍ତ୍ର ଯନ୍ତ୍ର-ଗ, ଘ, ୦; ୯–୨ ଦେବବାମାଦକ-୪, ୯, ୧. — ୧ ରେକର ରଣ-କ; ୧୧–~୨ ନମ ଏକେ-୪, ୦; ସ୍ବେଷକ-୪, ୦ ଛଡ଼ା ସମସ୍ତ ପୋଷ୍ଠରେ ଅଛୁ ;— ୧. —୩ କାମଗ୍ର ଭେଲକ-୦; ୧୦ – ୪ ଅବଳାବଳକ-କ, ଖ, ଗ, ୫, ୧୧—୪ ରହିବେ କାହିଁକ-କ, ଖ; <)— ପରଲେକ ଜଗଗକ-ଜ, ଖ; ୧୨–୩ ପର୍ବ ଦ୍ରବ ପାଣିକ-ଜ; ଆଣିକ- ୦; ୧୩ —୧ ଆୟୀକ-୫, ୦; ୧୩–୨ ବେଲୁପାଣିକ-କ, ଖ, ଗ, 6, 0; ୪; ୧୪—୩ ହରପ୍ରିୟ-ଗ; ୧୪୪ ପରକ୍ଷିବାକୁ-୫, ୦;
N
