ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ବୈଧ ହୋଇସାରିଛି

ଯେଉଁ ନାମ ଧରି ପବନସୁତ
ସମୁଦ୍ର ଡେଇଁ ଆସିଲା ସଙ୍କେତ ।
ସେ ପାଦେ ଶରଣ କାଶୀ ବିଶ୍ୱମ୍ବମ୍ଭର
ବ୍ରହ୍ମା ନ ପାଇଲେ ଯାହାକୁ ।୪।
-ଗୌରଚରଣ ଅଧିକାରୀ-

--୧୨--

ପତିତପାବନ ବାନା ଆଉ କେତେବେଳକୁ,
ଭାସିଗଲି ଭବଜଳେ ନାବ ଦିଅ କୂଳକୁ ॥ପଦ॥
ରୋପିବାର ବୃକ୍ଷଗୋଟି କାଟୁଅଛ ମୂଳକୁ
ତିନିପୁରେ ଅପକୀର୍ତ୍ତି ହେବ ଆଦିମୂଳଙ୍କୁ ॥୧॥
ଦୂରେଥାଇ ଡାକିଦେଲେ ଡେରିଥାଅ କର୍ଣ୍ଣକୁ,
ନିକଟରେ ନ ଶୁଣିଲେ ମୋ କର୍ମ ଅବଳକୁ ॥୨॥
ଲକ୍ଷ ଯୋଜନରେ ଗଜ ଡାକଦେଲା ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ,
ଚକ୍ର ପେଶି ନକ୍ର ନାଶି ଉଦ୍ଧରିଲ ତାହାକୁ ॥୩॥
ନକ୍ଷତ୍ର ଦିହୁଡ଼ି ଜଳେ ସନ୍ଧ୍ୟାଧୂପ ବେଳକୁ
ଲମ୍ବିଛି ଦୟଣାମାଳ ପାଦପଦ୍ମ ତଳକୁ ॥୪॥
ଯୋଗୀଜନମାନେ ହୃଦେ ଧ୍ୟାଉଛନ୍ତି ଯାହାକୁ,
ଭଣିଲେ ବୀର କିଶୋର ପାଶୋରିଲ ତାହାଙ୍କୁ ॥୫॥

-ବୀରକିଶୋର-

--୧୩--