ପୃଷ୍ଠା:Saptascharya.pdf/୩୭

ପାଇଁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଆଗେଇ ଆସିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଇଫେସସ୍‍ର ବାସିନ୍ଦାମାନେ ଆଲେକ୍‍ଜାଣ୍ତାରଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଆଗ୍ରାହ୍ୟ କରିିଥିଲେ । ମୁଁ ପୁଣିଥରେ ନୂତନ ରୂପରେ କଳା ଓ ଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟର ଅମର କୃତିକୁ ପୁନଃପ୍ରକାଶ କରିିଥିଲି ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୩୨୩ରେ । ଇଫେସସ୍‍ବାସୀ ଦେବୀ ଆର୍ଟେମିସ୍‍ଙ୍କ ସହ ଜଡ଼ିତ ନିଜ ବିଶ୍ୱାସ ଓ ପରିଚୟକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ କାଳକାଳ ପାଇଁ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଭୁଲିଯାଇଥିଲେ ଯେ ବିଶ୍ୱାସ କେବେହେଲେ ମରେନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ବିଧ୍ୱସ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ବିଶ୍ୱାସର ଆଧାରସ୍ତମ୍ଭ ।
ମଧ୍ୟ ପ୍ରାଚ୍ୟରେ ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲା ବିଶ୍ୱାସର ନୂତନ ଆଧାର, ଏକ ନୂତନ ଧର୍ମ- ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଧର୍ମ । ଖୁବ୍‍ ଜୋରସୋରରେ ଏହାର ପ୍ରଚାର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ଏହାର ପ୍ରଚାରକମାନେ ସବୁ ପୁରାତନ ବିଶ୍ୱାସ ଠାରୁ ଏହାକୁ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବୋଲି ପ୍ରତିପାଦିତ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଥିଲେ । ପ୍ରଥମ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ସେଣ୍ଟ ପଲ୍‍ ପହଞ୍ଚିିଥିଲେ ଇଫେସସ୍‍ ଠାରେ । ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା, ଇଫେସସ୍‍ବାସୀଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସର ପରିବର୍ତ୍ତନ । କିନ୍ତୁ ଇଫେସସ୍‍ବାସୀ ରାଜି ହୋଇ ନଥିଲେ ଦେବୀ ଆର୍ଟେମିସ୍‍ଙ୍କ ରୂପରେ ଚିରନ୍ତନ ମାତୃସ୍ୱରୂପା ପ୍ରକୃତିର ଉପାସନା ଛାଡି ନୂଆ ଭାବେ ଗଢ଼ିଉଠୁଥିବା ଧର୍ମର ଅଂଶ ହେବାକୁ । ସେଣ୍ଟ ପଲ୍‍ ନିଜ ଯୋଜନାରେ ସଫଳ ହୋଇନଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ମୋ ଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟର ପରାକାଷ୍ଠାରେ ଅଭିଭୂତ ହୋଇଥିଲେ । ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ମୋର ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଖଚିତ ସ୍ତମ୍ଭ ଓ କଳାକୃତି ସଜ୍ଜିତ ଅଭ୍ୟନ୍ତର ବିଷୟରେ । କିନ୍ତୁ ସେ ମୁଣ୍ତ ନୁଆଁଇ ନଥିଲେ ଦେବୀ ଆର୍ଟେମିସ୍‍ଙ୍କ ପାଖରେ । ଏପରିକି ମୋ ବିଷୟରେ ଲେଖିଥିବା ଦସ୍ତାବିଜ୍‍ରେ ସେ କିଛି ବି ଲେଖି ନଥିଲେ ମନ୍ଦିରର ଦେବୀଙ୍କ ବିଷୟରେ ।

ସପ୍ତାଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ୩୭