ପୃଷ୍ଠା:Sulakshana (A Samanta Sinhar, c. 1780).pdf/୧୯

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ସଂଶୋଧିତ ହୋଇନାହିଁ

ସ୍କୁ ଲକ୍ଷଣ | ସମ୍ପୂଣ୍ଡି ଦେବ ମୋର ମନସ୍କାମନା } ସ୍ମରଣ କରେ ବସି ଏହା ନବନା ଯେ । ୫ । ସେ ମନେ ମନେ କ୍ରାନ୍ତି କରି ବରଳ ! ସମ୍ଭାବନାରେ ଶନକୁ ଢେଲ ଯେ । ସ୍ଵୀକାର କରୁ ଜାଣି ରହିକ ତୋଷ | ସାମନ୍ତ ସିଂହାର ମାନସେ ଉଲ୍ଲାସ ଯେ । ୧୬ ! ୬ ପୃ ଛନ୍ଦୀ ଗୁ ଅହାସ ! ବାଲିଚରଭ ବାଣୀରେ । ଶୁଣ ମନ ଵବେଶି ସୁଧୀରେ ଧୀରେ । ସୁରସିକ ଋ ସ୍ନେହାକରେ କରେ | ୯ | ଶିବୟୋଗ ଉଚ୍ଚ ୩ ରମଣୀମଣି । ସ୍ମରଶରେ ରଞ୍ଜୁଛୁ ମୋ ଅଣି ଆଣି । > | ଶବ୍ଦ ଜଲେ ଗୁରୁ ସୁମୁହଁ ନୁହଁ । ସୁଭେଲା କୁ ଧାଇଲ ବହୁ ବହି । ୩ । ସେବକ ହେଇ ମୁଁ ଢୋ ପାତ୍ରରେ ନରେ । ଶଶୀସୀ ହଁ ଅନାଥରେ ଥରେ । ୪ । ସେବକର ଊଣା ପ୍ରଭରେ ଭୁଲେ । ସରୁଅଛୁ ଆସି ଭେ ଘୁମୁରେ ମୁଁ ରେ ।୫। ଶରଣ ମୁଁ ଭୋର ନରେଟ୍ ରେ ଝରେ | ଶମ୍ଭୁ ଅନୁଗରେ ଜଷଧରେ ଧରେ । ୬ । ଶିଶ ଅଗ ନାଶେ ଶିକ୍ଷା ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ | ସେହି ପଇ ଅଣାଯୁଃ ଅଲେକ ଲୋକ । ୭ । ଭ୍ୟ ସର ମୋର ସୁଦରେ ଘେନି ମୋ ନନର ନ ୮।