ପୃଷ୍ଠା:Sulakshana (A Samanta Sinhar, c. 1780).pdf/୨୮

ସ୍କୁଲକ୍ଷଣା | ଶମଣି ସ୍ବର-ମଣିପୁ ତୁଚ୍ଛ ମଣେ । ଶିମ ସୀମାନ୍ତର ନୋତ୍ସବାରୁ ଏକକ୍ଷଣେ ଯେ । ** 1 ଶ୍ରୀଦୁର ଶ୍ରୀରଚନ୍ଦନକୁ ପାଇ କର । ସାମନ୍ତୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର ଏ ସୁନ୍ଦ ସାରି ଯହେ । ୧୬ । $୩ ୧୯ ଶ ଟୁନ | ଗୁଁ ଭଦନେ ଶୁଣ ରସ ସୁଅ । ଶ୍ରୀ ଭ ର ମାନସ ଶବେଶ ଏ ଅ ଧୀରେ । ସଭରବକୁ ପାଇ ସେ ଶାମ୍ବକୁମର । ସନ୍ତଭ ନିଃଣଙ୍କ ସେକ୍ସ ଜୟ୍ କର ମାର । ୧ । ସଚ୍ଚ ସଦନ ଇଚ୍ଛ ଦେଖିବାକୁ । ସ୍ଖଳ ହୋଏ ଓଷ୍ଠ ସରୁ ଚମ୍ବନ କରିବାକୁ । ସୁରମ୍ ଜାନ୍ତି ବଦନ ଊର୍ଭାଲୁ ପିଛଡ଼ା । ସ୍ବପଦ ପାଇ ତାପ ଚନ ହୋଏ ଛଡା । > । ସର ସ୍ୱଗର ପ୍ରାଣ ସୁମର ମନରେ । ୩ ମକ୍ତିଲେ ନାହିଁ ଚନ୍ଦ୍ର ଚନ୍ଦନରେ । ସୁଭ ଶ୍ରୀଶ୍ରୀ ଗଭାରତ ନ ଜାଣିଲେ ରବେ | ସୁରସିଜ ସୁରସିକ ଅନନ୍ଦ ହରଷେ । ୩ ! ସୁମନ ଭେଦରେ ମାସ ଦୂର କଲେ ଘର । ସୁମନ ଶେରରୁ ମୂର୍ତ୍ତି ନୋହଲ ଭୂରିତ । ସେ ନେଇ ଯୋଖନ୍ତୁ କାଚ ବାତେ ପ୍ରଭବମ୍ । ସେନେହେ ମିଶନ୍ତେ ଅର୍ଶ କରି ଔଷ୍ଠଦମ୍ଭ । ୪ । ଶୁଭରେ ବାଲା ପାଦତ ନ ଦେଖା ଜଗ୍ରହ । ଶତ୍ରୁ ବାଧ୍ୟ ତୋଳି ହୋଏ କୋଲରେ ଅଗ୍ରହ । ସେ- କରେ କର ଉର ଶଯ୍ୟା ଅପସର । ସେ ଜ୍ଵର ବାଲାକୁ ଦେଲ ରଜନା ବାଘର । ୫ | ସରଥ ମଣିକ ରଖି ଭକ୍ତ ସେ ଛାଡ଼ଇ । ସରସେ ଚକ୍‌ର ନେବେ ଚନ୍ଦ୍ରରେ ଜଉର । ସେ ଦଧ୍ୟରେ ଚାଳି I ଅସ୍ବସ୍ବର । ସେ ଖଡ଼ ବସି ଦେଇ ରଜ ରନ୍ ସଈ ।୨। ସ୍ଖଳନର କଷ୍ଣାନନେ ଚୁମ୍ବ ବିଲ । ଶୁକ୍ରବାସୀ ଚେତୁ ବଣ୍ଡ