ପୃଷ୍ଠା:Sulakshana (A Samanta Sinhar, c. 1780).pdf/୩୫

ସୁଲକ୍ଷଣା । ସୁରଭି ରସେ ସୁରଜିରସେ ସହ ମନ୍ଦ ଇ ପହେ । ସଙ୍ଗ ନଉଜ ସଙ୍ଗକୁ ରଭେ ନ ମଣି ବ୍ରହ୍ମପଡ଼େ । ୯ । ସାରସେକ୍ଷଣୀ ସାର ସେ କ୍ଷଣି ଭଙ୍ଗିମା ସକଲ ଦିନ ଘରଇ ଦାନ ନାହିଁ ଭାଡ୍ ଲେ କନରେ । ଅନରେ | ୧୦ | ଧନୀ । ଶଶି ବଦମୀ କୁନ୍ଦ ଭଦବୀ ସୁଅ ସିଦ୍‌ ସୁମନାଦର ସମନାକର କୁଲୁକ ବର ଧନୀ ମ ଖସାଗରୀ ନିବନାଗରୀ ପ୍ରେମ ନଗର ସ୍କାର । । ୧୧ । ସମ ଅସୁର ଯେ ମୁଁ ଅସ୍କୁର ଭିନ୍ନ ସେ ସୁରସ୍କାର । ୧୬ । ସେଭ ବଚ୍ଚରେ ହୃଦଭେଦରେ ବୋଲଇ ଦୂରେ ଦେବ । ସର ସୁଗନ୍ଧି ଳ ମୋ ସଙ୍ଗଢି ଜଳା କେ ଗଢି ଦେବ । ୧୩ । ସ୍ନେହ ବହାର କାଲେ ବାହାର୍ କରଇ ଦ୍ବାର ଭର ୮ ସନ୍ଥ ଅନ୍ତର ହେତୁ ମାଜର ହେବ କାରର୍ ଉର । ୧୪ । ଶିବ ମୋଶିବ କଲେ ଆସିବ କୋଲେ ବସିବ ଭାବେ । ସର୍ଭେ ଦେବକି ସ ଭଦେବକୁ ଏତେ ହେବକି ଭବେ । ୧୫ ( ସଙ୍ଗିତ ଗାଁର୍ଭ ରସିକେ ଶକ୍ତ ରତ୍ତ ନିବେଶ କର । ଶ୍ରୀ ଶାମ ସାମନ୍ତ ସିଂହାର ସରମ କରଣ କଟ୍ । ୧୬ । ୧୫ ଦଶ ଗୁହ । ରସ୍ତ ହୋଇ ଜୀର୍ଣ । ପ୍ରାନ୍ତ ଝୁରେ ଯମକ ଶଶିହାସି ଭେàନ୍ତରେ କର ସ୍ପପନରେ ଦେଖିଲ ଏକ ଅସୁର । ସର | ସୁରମଣୀକି ହମାନେ ବସାଇ ଗଗନେ ଗଞ୍ଜି କଳ୍ପ ହୋଇ ଭର ଭର ।) ସ୍ଵପ୍ନ ଚେଢି ଉଠି ଖର ଚକ୍ରମେ କାଗର ସୁସୁପ୍ତି ସାର୍ଟକ ବୁଦ୍ଧି ସ୍ଥଳୀମତରେ, ସ୍ନେହଶ ବୋଲେ ନ୍ନାଇ କଳ୍ପ ଏମର