ଶ୍ରୀଜକୁ ଛନ୍ଦ ଭୋଲେ ଶ୍ରୀମୁଖ ସେକାଲେ ଦଲଇ ଉପମ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ । ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରସ୍ ମଧେ ଆସି ବଜେ ପୁଷ୍ପି ଶଶୀ ଏମନ୍ତ ପର ହଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ | ସବୁ ଭୁଲଭା ଚଞ୍ଚଲ କାଲି ବଲ ବାଲ ଖେ ଅବାଇ ସମାନ ମାନ । ସୁର ସ୍ୱରେଣୀ ଖେଲକ୍ସ ପସ୍ ରୁଲେ ଡୋଲା ଦୃଷ୍ଟି କୃଷା ଦୃଷ୍ଟି ଘନଘନ | ୧୨ |
ସୁରଙ୍ଗି ଓଷ୍ଠ ହାସ ହୋଏ ପରକାଶ କରେ ଉପମ ମନ୍ତ୍ରର ହଜ । ସୁଧ ଅନୁରସ ମିଶାମିଶି ଏ ପ୍ରଶଂସା ଆନ ଉମୀ ବାଞ୍ଛିତ ଶୁଭ । ଶଶୀ ଅରୁଣ ଚରଣ ମିଶାମିଶି ବାଣ କୋଲାକୋଲ ହୋଇ ବାରେ ବାରେ । ସୁଧା ଅନ୍ଗୁର ଗୋଲ୍ ଦେଉ ଅଛୁ ଭାଇ ଏହି ଦଗୁର କରେ ଧୀରେ | ୧୩ |
ସ୍ବର "ଅନଲକୁ ଭାଇ ଦ୍ଵିଅଇ ମଭାଇ ନାସ ଜୁଇ ପୁଡ଼ା ଫଲ ଫୁଲ । ହେ ସଲା ନାକଟଣା ବୃଦ୍ଧି କରେ ଜଣା ଅଲକ୍ଷ ଅଲିୟ ହଲ ହଲ । ସ୍କୁଲ୍ ମୋହସ୍ତ ବେସର ଦେଖି କେଉଁ ନର ମନେ ନୋତ୍ସବ ଥର ଥର । ସ୍ମର ମୋହଫାଶୀ ନଥ ହୋଇ ମଥ ଦେଖି କେ ନୋତ୍ସବ ଭରି ଭର | ୧୪
ସେଭ ମୋଡଇ ଲକ୍ଷନ କ ଅଣରେ ଧନ ନନେ ଭଲ ଦ ପଣ । ସେହକ୍ଷଣି ସେ ଫେରଇ ବଦନ ଅଣଇ ଦେଖି ମୋହ ହେବ ରଧାରଣ | ସେହି ଅଣେ ଦକ୍ଷି ଅସେ ଏଡେଇ ଆଉ ସେ ଖୁବ୍ ହେବା ଦଶୁନ'ହିଁ ନାହିଁ । ସେ ଯେ କୃପା ପା ମିଶା ଭଙ୍ଗୀ କରେ ଯୋଷା। ଦେଖିବ କାନ୍ଥ ସୁମୁହାଁ ମୁହଁ । ୧୫ ।
ସୁମରନ୍ତେ ଗୁଣାବଳୀ ନଦ୍ରା ତେଜ ବାଲି ହସିଲ ଏ ଗର୍ଭ ଖୁଣି ଶୁଣି । ୧ଟେଜରେ ଚେଈ ପଦ୍ମ ବାବସ୍ପତି ଲଭଲ ପାଇ ରମଣୀ- ମଣି । ସପ୍ନ ବୋଲ ଜାଣି ଶୁଣି କୋଳ କଳ୍ପ ଆଣି ହୃଦରେ ଲଗାୟ ବାର ବାର ମୁଖ ସାଗରେ ମଞ୍ଜି ଲେ ପଶ୍ଚିମନ୍ୟ ବୋଲେ ଛାତ୍ର କର ମୋତେ ଧର-ଧର । ୧୬ ।
