ପୃଷ୍ଠା:Typical selections from Oriya literature.pdf/୧୯୧

୧୫୫

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ-ପରିଚୟ

ପଥ ନ ଦିଶଇ ମୁଁ କରିବି କିସ ବୁଦ୍ଧି ।
ଆତଙ୍ଗେ ଡ଼ାକୁଛି ମୋତେ ରଖ ଦୟାନିଧି ।
ରଖ ରଖ ଜଗନ୍ନାଥ ଦୁଃଖିର ସଙ୍ଗାତ ।
ତୁମ୍ଭେ ନ ରଖିଲେ ଆଜ ହୋଇଲି ଅନାଥ ।
ଏମନ୍ତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଦେ ଲଗାଇଲା ଲୟ ।
ଜୟ ଜୟ ଦୀନବନ୍ଧୁ ଜୟ ବଶ୍ୱକାୟ ।
ଜୟ ଜୟ କୃପାନିଧି ଜଗତ‌ତାରଣ ।
ମହାଭାରା ନିବାରଣ ପ୍ରଭୁ ନାରାୟଣ ।
ଜୟ ଜୟ ବିପଦଭଞ୍ଜନ ଦାଶରଥି ।
ସାତକାଳରୁ ରଖିଲ ଭରତିଆ ପକ୍ଷୀ ।
ସାବତଜନନୀ ଛଳେ ଧ୍ରୁବ ଚିନ୍ତାକଲା ।
ଚଉଦଭୁବନ ଲୋକେ ଯାଇଣ ବସିଲା ।
ଜୟ ଜୟ ବିଶ୍ୱପତି ଜଗତ କରତା ।
କଂସ ମାରି ତୁମ୍ଭେ ଯେ ରଖିଲ ମାତା ପିତା ।
ରାବଣକୁ ମାରି ତୁମ୍ଭେ ଜାନକୀ ଆଣିଲ ।
ଲଙ୍କାଗଡ଼େ ରାଜା ବିଭୀଷଣକୁ ଯେ କଲ ।
ମନ୍ଦୋଦରୀ ରାଣୀଙ୍କି ଯେ କଲ ମହାସତୀ ।
ବିଭୀଷଣ ରାଜାର ସେ ହେଲା ପ୍ରିୟବତୀ ।
ଅମର କରି ରଖିଲା ତାକୁ ଯୁଗ‌ଯୁଗ ।
ଶରଣପଞ୍ଜର ତୁମ୍ଭେ ଅଟ ପଦ୍ମନାଭ ।
ଗୋପୀ ଗୋପାଳ ରଖିଲ କରେ ଗିରି ଧରି ।
ବେଦ ଉଦ୍ଧାରି ରଖିଲ ଶଙ୍ଖାସୁର ମାରି ।
ଅଜାମିଳ ଡାକିଲା ଯେ ରଖ ନାରାୟଣ ।
ତେଡ଼େବଡ଼ ପାପୀକି ବୈକୁଣ୍ଠେ ଦେଲ ସ୍ଥାନ ।
ଜୟ ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ପ୍ରହ୍ଲାଦ ରଖିଲ ।
ନୃସିଂହ ରୂପେଣ ହିରଣ୍ୟକୁ ବିଦାରିଲ ।
ଜୟ ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ବଳିକି ଚାପିଲ ।
ପାତାଳପୁରରେ ନେଇ ଗୋପ୍ୟ କରାଇଲ ।
ଶ୍ରୀଚରଣ ଲଦିଲ ଯେ ଅହଲ୍ୟାର ଶିର ।
ପାଷାଣ-ଦେହରୁ ସ୍ତିରୀ ହୋଇଲା ବାହାର ।
ଗଜ ଡାକିଲା ତାକୁ ରଖିଲ ନାରାୟଣ ।
ଚକ୍ରପେଷି ଗ୍ରାହକୁ କରିଲ ନିବାରଣ ।
ତୁମ୍ଭ ଚରଣରେ ମୃଗୀ ଲଗାଇଛି ଲୟ ।
ଗର୍ଭର ଭାରାରେ ମୋତେ କରିବ ସଦୟ ।