ପୃଷ୍ଠା:Typical selections from Oriya literature.pdf/୫୬

୨୦

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ-ପରିଚୟ

ତୁମ୍ଭ ଲାବଣ୍ୟ କନ୍ଦର୍ପ ମୂରତି ।
ବାରେ ଦେଖିଲେ ହେବ ମୋକ୍ଷଗତି ।
ତୁମ୍ଭେ ଦୀନଜନ ଆଶା ବିଶ୍ରାମ ।
ଜୀବ ରଖିଛୁଁ ଧରି ତୁମ୍ଭ ନାମ ।
ତୁମ୍ଭେ ବାରେ ନଇଲେ ନନ୍ଦବତ୍ସ ।
ନିଶ୍ଚେ ମଳୁଁଟି ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ମୁରୁଛ ।
ନାମ ବୋଲାଉ ଅଛି ଗୋପୀନାଥ ।
ଯେହୁ ବୋଲିବ ସାରିବୁଁ ମହତ ।
ଏବେ ମଥୁରାନାଥ ବୋଲାଇବ ।
ଆମ୍ଭ ନାମ ଧରି ଭଲ ନୋହିବ ।
ଏକ ଗୋପୀଏ ବୋଲେ ନୋହେ କିଛି ।
ମୋତେ ଭଲ ବୁଦ୍ଧି ଏହି ଦିଶୁଛି ।
ଗୋପପୁରଯାକ ରୁଣ୍ଡ ହୋଇବା ।
କରେ କାଉଁରି ଲୁଉଡି ଧରିବା ।
ମଧୁପୁରକୁ ବୋଲି ଯିବା ଧାଇଁ ।
ଝାସି ପଣିବା କଟକେ ଝସାଇଁ ।
ତାଙ୍କ ସନ୍ନିଧେ ହୋଇବା ପ୍ରବେଶ ।
ତାଙ୍କୁ ବୋଲିବା କୃଷ୍ଣ ଗୋପେ ଆସ ।
ଯେବେ ନ ଛାଡିବେ ମଧୁଯୁବତୀ ।
ଗୋଳ କରି ଆଣିବା ଶିରୀପତି ।
ସଭା କଲେ ଲୋକେ ନ ବୋଲବେ କି ।
ଗୋପୀନାଥଙ୍କୁ ଗୋପୀ ନ ନେବେ କି ।
ଏକ ଗୋପୀଏ ବୋଲେ ନୋହେ କିଛି ।
ମୋତେ ଏହି ଭଲ ବୁଦ୍ଧି ଦିଶୁଛି ।
ଜଗନ୍ନାଥ ଏମନ୍ତ କରିବେଣି ।
ତାହା ଦେଖିବା ବେନି ଚକ୍ଷୁ ଘେନି ।
ଭାଜି ଯିବଣି ମଥୁରା ନଗର ।
କୃଷ୍ଣ ପୁଣି ଆସିବେ ଗୋପପୁର ।
ଆମ୍ଭେ ରୁଷିଣ କଥା ନ କହିବା ।
ତାଙ୍କ ଚାଟୁ କହିଲେ ନ ଶୁଣିବା ।
ଗୋପୀ ଏମନ୍ତ ବୋଲିଣ ମଉନ ।
ତହିଁ ଶୁଭିଲା କୋକିଳର ସ୍ୱ‌ନ ।
ଚାହିଁ ବୋଲନ୍ତି ବରଜ ସୁନ୍ଦରୀ ।
ପିକ ନୋହୁ ଆମ୍ଭେ ତୋର ବଇରି ।