ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତା/ବୋହୂ ବାଳ ଅବଳାରେ
| ପ୍ରାଚୀନ ଓଡ଼ିଆ କବିତା (୧୫ଶ ଶତାବ୍ଦୀ) ଲେଖକ/କବି: ବୋହୂ ବାଳ ଅବଳାରେ |
(୭)
ବୋହୂ ବାଳ ଅବଳାରେ, ଖେଳଇ ବାର ଜଣର ।
ବାର ଜଣ ଛାଡ଼ିତେରକୁ ଗମିଲେ
ବୋହୂର ପୂରିବ କାଳ ।
ଏ ବାର ଭିତରେପୁରୁଷ ଖେଳଇ
ସେ ବାରେ ଖେଳଇ ବୋହୂ
ବୋହୂ ପୁଅ ଦୁହେଁଉଲଟ ପାଲଟ
ବାରଣ ନ ଯାଇ କେହୁ । । ୧ ।
ବାହାରରେ ବାରଭିତରରେ ବାର
ବାର ବତିଶରେ ଘର
ଅକାରଣ ବୋହୂବାରଣ ନ ଯାଇ
କଲା ବାର ବାର ଘର । । ୨ ।
ପୁଅକୁ ବୟସଶହେ ଷାଠିଏ ଯେ
ବୋହୂ ତ ଷୋଳ ବରଷୀ
ପଚିଶ ଭେଣ୍ଡିଆଘେନି କରି ବୋହୂ
ଖେଳ ଖେଳୁଥାଇ ବସି । । ୩ ।
ବୋହୂ ମୋର ଧନବୋହୂ ମୋ ଜୀବନ
ବୋହୂ ଲାଗି ଏତେ ସରି
ପାମର ଅଚ୍ୟୁତଭାବରେ ଭଣିଲେ
କର ଭବ ଜଳୁ ପାରି । । ୪ ।