"ବୈଦେହୀଶ ବିଳାସ/ବୁଧେ ସାବଧାନେ ଏହି ଗୀତର" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ
Content deleted Content added
Pktripathy (ଆଲୋଚନା | ଅବଦାନ) No edit summary |
Pktripathy (ଆଲୋଚନା | ଅବଦାନ) No edit summary |
||
୧୦୦ କ ଧାଡ଼ି:
ବିଶାଳ ତୁଙ୍ଗ ଶାଳ ମହୀରୂହ, ବିଚ୍ଛେଦିଲା ପ୍ରାୟ ପଡିଲା ଦେହ।
ବାହାର ତହୁଁ ଦିବ୍ୟ ରୂପ ହେଲା, ବିମାନ ଆରୋହି ସ୍ଵର୍ଗକୁ ଗଲା।୪୩।
ବୃଷ୍ଟି କଲେ
ବନ ଯେ କାଳିକା ଦେବୀ ଆକାର, ବାହୁରୁ ତାଡ କି ଭାଙ୍ଗିଲା ତାର।୪୪।
ବେଦ ବଂଶର ବିନାଶ ଉଦ୍ବେଗ, ବିଧ୍ଵଂସି ଦୈତ୍ୟ ରଖିବ ମୋ ଯାଗ।
ବିଗଳିତ ତାପ ହୋଇଲି ଆଗ, ବୃଜିନୀ ଗଲା ବରି ସ୍ଵର୍ଗ ଭୋଗ।୪୫।
ବିପକ୍ଷ ପକ୍ଷ ନାହିଁ ମୋକ୍ଷ ଦାୟୀ, ବିଷ୍ଣୁ ଏ ସ୍ଵୟଂ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ମହୀ।
ବପୁରେ ଲୀନ ଅବତାର ମାନ, ବସନ୍ତି ପୁରୁଷଲକ୍ଷଣେ ମୀନ।୪୬।
ବିଖ୍ୟାତ ହେଲେ ମନ୍ଦର ତାଡନେ, ବରାହବରେ ଏ ନିପୁଣ ଗୁଣେ।
ବସନ ହିରଣ୍ୟ-ପ୍ରଭା ଗଞ୍ଜନ, ବଳୀ ଶିରେ ପାଦ ଦେଇ ଗମନ।୪୭।
ବିଜିତ ତେଜରେ ସହସ୍ରକର, ବର୍ଣ୍ଣରେ କୃଷ୍ଣ କରି ଅଙ୍ଗୀକାର।
ବଳ ସଙ୍ଗ ହୋଇଅଛି ସହଜେ, ବୁଦ୍ଧତ୍ଵ ବୁଦ୍ଧିରେ ପୁଣ ଉପୁଜେ।୪୮।
ବିଭ୍ରାଜମାନ ସାୟକରେ ଅତି, ବିଦିତ କରୁଛି ଗନ୍ଧର୍ବଗତି।
ବର୍ତ୍ତମାନ ଭୂତ ଭବିଷ୍ୟ ଘେନି, ବେକ୍ଷଣେ ଅବତାରୀ ଏହି ଚିହ୍ନି।୪୯।
ବପ୍ତା ଭାଗ୍ୟୁ ଦଶରଥ ନୃପତି, ବିଦ୍ୟାଗୁରୁ ହୋଇ ରହୁ ମୋ କୀର୍ତ୍ତି।
ବିବେକୀ ଋଷି ସ୍ନାନବିଧି ସାରି, ବିଜୟା ଜୟା ମନ୍ତ୍ର ଦାନ କରି।୫୦।
ବିଶାଳ କଟକ ସୀମାରେ ସ୍ଥିତ, ବିଚାରୁ ଅସ୍ତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର ଉପଗତ।
ବୀରେଶ୍ଵର ରାମ ପଚାରୁ ସତ, ବଦନ୍ତି ମୁନି ସେ ଦେଶ ଚରିତ।୫୧।
ବାସର ନିଶିଏ ତହିଁରେ ରହି, କହିଲେ ପ୍ରଭାତ ହରଷ ହୋଇ।
ବାନପଦେ ଏ ଛାନ୍ଦ ମନୋହର, ବିରରେ ଉପଇନ୍ଦ୍ର ବୀରବର।୫୨।
</poem>
</center>
| |||