"ପୃଷ୍ଠା:Kathalahari (RN Das, 1927) opt.pdf/୯୮" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

ଟିକେ Removing non book content
No edit summary
ଶିରୋନାମା (noinclude):ଶିରୋନାମା (noinclude):
୧ କ ଧାଡ଼ି: ୧ କ ଧାଡ଼ି:
{{rh||ପାନସୋରୀ କଥା ।|୮୯}}
ପୃଷ୍ଠା ଲେଖା(ଯୋଡିବାକୁ ଥିବା)ପୃଷ୍ଠା ଲେଖା(ଯୋଡିବାକୁ ଥିବା)
୧ କ ଧାଡ଼ି: ୧ କ ଧାଡ଼ି:
ପଚା ତାଳପତ୍ର ଝିଲ୍ଲୀଶଙ୍ଖା କିଣି ଆଣିଲା, ଜ୍ଞାନଦେୟୀ ମାଲୁଣୀକୁ ଡ଼ାକି ଆଣିଲା, ମନପବନ ଡ଼ଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡେ ଆଣିଲା, ମାଲୁଣୀକି କହିଲା ତୁ ଆର ଦେଶ ରଜାଗାଁକୁ ଏ ସବୁ ନେଇକରି ଯିବୁ, ଡ଼ାକିକରି ବିକ୍ରୀ କରିବୁ । ସମସ୍ତେ ଆସିବେ ନେବାକୁ, ତୁ କହିବୁ ଆଗେ ରାଣୀ ଆସି ନେଲେ ମୁଁ ପଛେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେବିଯୋଉଠୁ ରାଣୀ ଆସି ଡଙ୍ଗା ଉପରେ ବସି କିଣିବାକୁ ଧରିବ, ତୁ ରାଣୀକି ନେଇ ଚାଲିଆସିବୁଜ୍ଞାନଦେୟୀ ମାଲୁଣୀ ଯାଇ ସେହିପରି କହିଲା,ସମସ୍ତେ ଆସି ପାନସୋରୀକି ଡାକିଲେ, ଆସ ତେମେ ଆଗ ନେଲେ ସମସ୍ତେ ପଛେ ନେବେ । ପାନସୋରୀ ଗଲା ଶାଶୁ ପାଖକୁ କହିଲା ମୁଁ କିଣିବାକୁ ଯାଉଚି । ଶାଶୁ ଶଶୁରଙ୍କୁ ଆଉ ଜମା ଦିଶୁନାହିଁ ପୁଅକୁ ଝୁରି ୨ପାନସୋରୀ ଯେଉଠୁ କ‌ହିଲା କିଣିବାକୁ ଯିବି, ଶାଶୁ କହିଲା ବଉ ଯା । ପାନ ସୋସ୍ ଯାଇ ଭଙ୍ଗା ଉପରେ ବସିଲକ୍ଷଣି, ମାଲୁଣୀ କହଲ ଯବେ ସତ୍ୟଯୁଗର ମନପବନ ଡଙ୍ଗା ବୋଇବୁ, ତେବେ କୁ ନେଇ ପବନ ବେଗରେ ସ୍କୁଲ ଝିବୁ । ଏବ୍ । କହଲକ୍ଷଣି ଢଙ୍ଗା ସ୍କଲଲ ସେ ଆସି ତାରାବଙ୍ଗ ରାଜ୍ୟରେ ପହଞ୍ଚି ଲ । ଜରାବସ୍ଥ ଯନସ୍କକ ନେଇ ସେ l ଏ ଘରେ ଲୁକେଇ କର ରଖଇଲ । ଭଉଁ ଅରନ୍ଦନ ପ,ନସୋର୍ସ ଦ୍ବାଇ , ଉ ଘର ଓଳା ଇଲ, ପାନ ଭଙ୍ଗାଇଗ, ଘୁତ ବଢ଼ାଇଲ, ଲୁଗା କୁଇଲ, ସବୁ କସ୍‌ଇଇ, ପାନପୋସ୍କକ ସେଅଡ଼ ଘରେ ଗୁଡ଼ ଦେଇ ଆସି ଲି । ରଜା ପୁଅ ସେଦନ ସବୁ ଦେଖୁଲ, ଖୁଣି ଲ ନାହିଁ , ଘୃତ ଖାଇଲ, ଗଳ୍ପ ଦୀହୀର, ଜୀ ସ୍କବଙ୍ଗ୍ ଘୁଲ ହଁ କୁ ସବୁବେଳେ ଝଲେ, ମରେ
dବସୋସ୍ କଥା । ପଷ୍ଟ ଭଲ ଝି ଅଣଙ୍କ କଣ ଅଣିଲ, ଜ୍ଞନଦେୟୁ ମାଲୁଣୀକୁ ଜୀଭ ଅବିଲ, ଗନପବନ ଜଙ୍ଗା ଖଣ୍ଡ ଅଣିଲ, ମାଲୁଣୀ କହଲ ଠୁ ଅର
ଦେଣ ରଜାର୍ଗରୁ ଏ ସବୁ ନେଇ ଯିବ, ଉଈକରି କରନ୍ତୁ । ସମସ୍ତେ ଧସିବେ ନେବ କୁ, ତୁ କିହେବ ସେ ରାଣ ଅସି ନେଲେ ମୁଁ ପଛେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହେବଯୋଉ ରାଣୀ ଅସି ଡଙ୍ଗା ଉପରେ ବସି ଶୁଣିବାକୁ ଧବ, ଭୁ ରାଣ' ନେଇ ଗୃଶ ସିବୁଜ୍ଞା ନଦପ୍ତ ମାର ଣ ଯାଇ ଟେ ଦ୍ୱାର କହଲ,ସମସ୍ତେ ଅସି ପାନପୋସ୍କ ଡ କଲେ, ଅୟ ତେମେ ଅଗ ନେଲେ ସମସ୍ତେ ପଛେ ନେବେ । ପାନପୋସ୍ ଗଇ ଶାଶ୍ମ ପାଖକୁ କହଲ ମୁଁ କରିବାକୁ ଯାଉ । ଶାଶୁ ଶଣ୍ଡରଙ୍କୁ ଆଉ ଜମା ଦଣ୍ଡନା ପୁଅକୁ ୧_Q)ପାନସେସ୍ ବୟଉଠ କଙ୍କ କଶିବାକୁ ସିର, ଶାଶୁ କହସ୍ତ ବଉ ଯା । ପାନ ସୋସ୍ ଯାଇ ଭଙ୍ଗା ଉପରେ ବସିଲକ୍ଷଣି, ମାଲୁଣୀ କହଲ ଯବେ ସତ୍ୟଯୁଗର ମନପବନ ଡଙ୍ଗା ବୋଇବୁ, ତେବେ କୁ ନେଇ ପବନ ବେଗରେ ସ୍କୁଲ ଝିବୁ । ଏବ୍ । କହଲକ୍ଷଣି ଢଙ୍ଗା ସ୍କଲଲ ସେ ଆସି ତାରାବଙ୍ଗ ରାଜ୍ୟରେ ପହଞ୍ଚି ଲ । ଜରାବସ୍ଥ ଯନସ୍କକ ନେଇ ସେ l ଏ ଘରେ ଲୁକେଇ କର ରଖଇଲ । ଭଉଁ ଅରନ୍ଦନ ପ,ନସୋର୍ସ ଦ୍ବାଇ , ଉ ଘର ଓଳା ଇଲ, ପାନ ଭଙ୍ଗାଇଗ, ଘୁତ ବଢ଼ାଇଲ, ଲୁଗା କୁଇଲ, ସବୁ କସ୍‌ଇଇ, ପାନପୋସ୍କକ ସେଅଡ଼ ଘରେ ଗୁଡ଼ ଦେଇ ଆସି ଲି । ରଜା ପୁଅ ସେଦନ ସବୁ ଦେଖୁଲ, ଖୁଣି ଲ ନାହିଁ , ଘୃତ ଖାଇଲ, ଗଳ୍ପ ଦୀହୀର, ଜୀ ସ୍କବଙ୍ଗ୍ ଘୁଲ ହଁ କୁ ସବୁବେଳେ ଝଲେ, ମରେ
ଦେଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଏହା ମନରେ ଯା ମୁଁ ପାନସେ ବନସ୍ତକୁ ଜୀର୍ବ ବେଲ,ହାଣ ପକାଇ ପସି ଜ୍ଞ । ସେ ବନସ୍ତରେ କଣ ହେଲ, ପାନସେ ଶ୍ବର ଯେ ପୋଖସ୍ ହେଇ, ପିଠି ପଥର ଦେଲ, ମୁଣ ମଣ୍ଡପ ହେଲ,ବାର ପୁଲଗଛ ବେଳ୍ପ, ଗୋଡ଼ କଦଳୀଗଳ୍ପ ହେଲ, ଅଧିଦୋଛି ଶ୍ରୀଅ ମାସ ବେଲେ, ଏହୃପଣ ହୋଇଥାଏ । ଗାଈଜଗା ଟିଏ ଏଇ
ଦେଖି ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଏହା ମନରେ ଯା ମୁଁ ପାନସେ ବନସ୍ତକୁ ଜୀର୍ବ ବେଲ,ହାଣ ପକାଇ ପସି ଜ୍ଞ । ସେ ବନସ୍ତରେ କଣ ହେଲ, ପାନସେ ଶ୍ବର ଯେ ପୋଖସ୍ ହେଇ, ପିଠି ପଥର ଦେଲ, ମୁଣ ମଣ୍ଡପ ହେଲ,ବାର ପୁଲଗଛ ବେଳ୍ପ, ଗୋଡ଼ କଦଳୀଗଳ୍ପ ହେଲ, ଅଧିଦୋଛି ଶ୍ରୀଅ ମାସ ବେଲେ, ଏହୃପଣ ହୋଇଥାଏ । ଗାଈଜଗା ଟିଏ ଏଇ