ଭାସି ଯାଉଛି ପୃଥ୍ୱୀ

ଭାସି ଯାଉଛି ପୃଥ୍ୱୀ
ଲେଖକ/କବି: ଭୀମ ଭୋଇ

ଭାସି ଯାଉଛି ପୃଥ୍ୱୀ ।
ଡାକ ମହିମାଙ୍କୁ ରହୁ ଧରତି । ଘୋଷା ।

ସାଧୁ ସୁଜ୍ଞଜନ ଘେନ ମୋ ବଚନ କରୁଅଛି ବିନତି ।
ଯେଉଁ ଦିନଠାରୁ ଉଦେ ହେଲେ ଗୁରୁ
ରବି ତଳେ ଅଛ କେ କେ ଭଗତି ।୧।

ସଂସାର ପୋଡୁଛି ଆକାଶେ ଉଡୁଛି ଯେସନେ ଅଗ୍ନିକାନ୍ତି ।
ଜଳ ବୁନ୍ଦେ ଛିଞ୍ଚ ଦେବାକୁ କେ ଅଛି
ତିନିପୁର ମଧ୍ୟେ ହୋଇ ଶକତି ।୨।

ଯେବଣ ଭଗତ ରଖିବେ ଜଗତ କି ଅବା ଯତି ସତୀ ।
ତିନିପୁର ମହୀ ସମର୍ପିବେ ନେଇ
ଶିରେ ଉଡାଇବେ ଚାମର ଛତି ।୩।

ବେଳୁଁ ବେଳ ମହୀ ଉତପାତ ହୋଇ ପାପ ହେଲାଣି ପୃଥ୍ୱୀ ।
ମଦମାଂସ ଖାଇ ମହାସୁଖ ପାଇ
ନ ଜାଣିଲେ କେହି ଦିବସ ରାତି ।୪।

ଧର୍ମକୁ ସ୍ଥାପନ କର ସର୍ବଜନ ସତ୍ୟଯୁଗେ ଯେ ରୀତି ।
ଏ ପିଣ୍ଡ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଯେ କଲେ ନିର୍ମାଣ
ସେ ଏକା ରଖିବେ ଏ ନବ କ୍ଷିତି ।୫।

ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ରହିଲେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ କହିଲେ ମିଳିବ ବସା ସ୍ଥିତି ।
ପାସୋରିବ ଦୁଃଖ ଲଭିବଇଁ ସୁଖ
ଭଣେ ଭୀମ ହୀନ ପାମର ମତି ।