ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଅଷ୍ଟକମ
ଶ୍ରୀମନ୍ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଶ୍ରୀମୁଖୋଦ୍ଗୀର୍ଣ୍ଣ ‘ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥାଷ୍ଟକ’ର ପଦ୍ୟାନୁବାଦ
ସମ୍ପାଦନା(ଶ୍ରୀଳ ଯତିଶେଖର ଭକ୍ତିକୁମୁଦ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କୃତ)
କାଳିନ୍ଦୀ ତଟ ବିପିନେ ଭ୍ରମିଣ ଆନନ୍ଦ ମନେ
ମୁରଲୀର ତାନେ ଗାନ କର ।
ଗୋପନାରୀ ମୁଖପଦ୍ମ ଆସ୍ୱାଦ ସୁଖର ସଦ୍ମ
ମଧୁପାନ କର ମଧୁକର ।।
ଲକ୍ଷ୍ମୀ, ଇନ୍ଦ୍ର, ବ୍ରହ୍ମା, ଶିବ ଗଣନାଥ ଆଦି ଦେବ
ଯେଉଁ ରୂପେ ବନ୍ଦନ୍ତି ପୟର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ରୂପେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୧।।
ବେଣୁଧରି ବାମ କରେ ଶିଖିପୁଚ୍ଛ ଶୋଭେ ଶିରେ
ପୀତବସ୍ତ୍ର କଟିତଟେ ଶୋଭେ ।
କଟାକ୍ଷ ଭଙ୍ଗିମା ସେ ଯେ ନୟନ କୋଣେ ବିରାଜେ
ସହଚରୀଗଣ ମନ ଲୋଭେ ।
ସଦା ବୃନ୍ଦାବନ ଧାମେ ଯେଉଁ ରୂପେ ରହି ତୁମେ
ନିଜ ଲୀଳା କରୁଛ ପ୍ରଚାର ।।
ମହୋଦଧି ତୀରେ ନୀଳ ଶୈଳ କନକ ରୁଚିର
ତହିଁ ମହା ମନ୍ଦିର ତୁମ୍ଭର ।
ସଙ୍ଗେ ନେଇ ଭ୍ରାତାବର ବଳଭଦ୍ର ନାମ ଯାର
ମଧ୍ୟେ ସୁଭଦ୍ରା ସହ ବିହର ।।
ସକଳ ଦେବତା ଗଣେ ପଦସେବା ଅନୁକ୍ଷଣେ
ଅବସର ତୁମେ ଦାନ କର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ରୂପେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୩।।
କୃପାର ସାଗର ଆହେ ଜଳଦ କାନ୍ତି କି ବହେ
ମୁଖପଦ୍ମ ତୁମ ସୁଶୋଭନ ।
ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସରସ୍ୱତୀ ସହ ଭ୍ରମ ତୁମେ ଅହରହ
ଦେବଗଣ ନମନ୍ତି ପୟର ।।
ଶ୍ରୁତିଗଣ ଶିଖା ଯଥା କହେ ତବ ଗୀତ କଥା
ସୁଖେ ତହିଁ ଅଧିଷ୍ଠାନ କର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ସୁଖେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୪।।
ଆହେ କୃପା ପାରାବାର ବନ୍ଧୁ ବିଶ୍ୱ ଜଗତର
ଯେବେ ରଥେ କରି ଆରୋହଣ ।
ଗମନ କରିବା କାଳେ ଭୂଦେବ ଗଣ ସକଳେ
ସ୍ତୁତିରାଶି କରନ୍ତି ବର୍ଷଣ ।।
ଭ୍ରାତା ଭଗ୍ନୀ ସଙ୍ଗେ ଧରି ଶୁଣ ତୁମେ ଦୟା କରି
ତାହା ଶୁଣି ସୁଖେ ଯାତ୍ରା କର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ସୁଖେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୫।।
ପଦ୍ମ ପଳାଶ ଲୋଚନ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ରହ୍ମ ସନାତନ
ପାଦରଖି ଅନନ୍ତର ଶିରେ ।
ରସରେ ଆନନ୍ଦ ଧନୀ ରାଧାରାଣୀ ଶିରୋମଣି
ବାନ୍ଧି ତୁମେ ଆଶ୍ଳେଷ ପାଶରେ।।
ନୀଳ ପରବତେ ରହି ରାଧା ରସେ ଅବଗାହି
ସୁଖ ତୁମେ ଆସ୍ୱାଦନ କର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ସୁଖେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୬।।
ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ରାଜ୍ୟସୁଖ କିମ୍ବା ମାଣିକ୍ୟ ବିଭବ
ସୁଖଭୋଗ ମାୟାର ସଂସାରେ ।
ନ ଚାହେଁ ସୁନ୍ଦରୀ ନାରୀ ବରବଧୂ ସୁଖକରୀ
କାମ୍ୟ ଯାହା ନିଖିଳ ବିଶ୍ୱରେ ।।
ଦେବ ଦେବ ମହାଦେବ କୀର୍ତ୍ତିତ ଚରିତ ତବ
ମହାସୁଖେ ହେଉଛ ବିଭୋର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ସୁଖେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୭।।
ଏହି ଅସାର ସଂସାରେ ହରେ ଯେହୁ ଦ୍ରୁତତରେ
ତୁମେ ପରା ସେହି ସୁରପତି ।
ହରିଣ ପାପ ସକଳ ବିସ୍ତାରେ ଯେ ପୁଣ୍ୟବଳ
ଅଟ ତୁମେ ସେହି ଯଦୁପତି ।।
ଆହେ ଦୀନ ଜନତ୍ରାତା ନିର୍ମଳ ଭକ୍ତିପ୍ରଦାତା
ସୁଖେ ତୁମେ ଭକ୍ତି ଦାନ କର ।
ଆହେ ଜଗତର ନାଥ ସେ ସୁଖେ ରହି ସତତ
ହୁଅ ମୋର ନୟନ ଗୋଚର ।।୮।।