କଉଶଲ୍ୟା ଆଦି ଯେତେକ ନାରୀ

କଉଶଲ୍ୟା ଆଦି ଯେତେକ ନାରୀ
ବିଷୟ
ରାଗ ଆନନ୍ଦଭୈରବ

କଉଶଲ୍ୟା ଆଦି ଯେତେକ ନାରୀ । ନ ଚାହାନ୍ତି ତୋର କୋପକୁ ଡ଼ରି ।
ଶ୍ରୀରାମକୁ ଯେବେ ପେଶିବୁ ବନେ । କି ବୋଲିବେ ମୋତେ ସକଳ ଜନେ ।
ଆରେ କୋପନାବର । ଏବେ କୋପ ସଂହର ।
ଘେନ ବିନୟ ମୋର । ଧରୁଅଛି ତୋ କର ।
ରାମକୁ ନ ଦେଖି ଛାଡ଼ିବି ପ୍ରାଣ । ଏ କଥା ମୋହର ସ‌ତ୍ୟ ପ୍ରମାଣ ।
କରିଥିଲି ତୋତେ ଗଳାର ମଣି । କାଳେ ହୋଇଲୁ ତୁ କାଳସର୍ପିଣୀ ।
କି ଦୋଷ କଲେ ତୋତେ ମୋର ରାମ । କିପାଁଇ ତାହାଙ୍କୁ ହୋଇଛୁ ବାମ ।
କାଳେହେଁ ନ ଥିଲା ତୋର ଏ ରୀତି । ଶିଖାଇଲା ତୋତେ କେଉଁ ଯୁବ‌ତୀ ।
ଚାଟୁ କ‌ହୁଁ ହେଲା ରଜନୀ ଶେଷ । ଶଙ୍ଗଶବଦ ଶୁଭିଲା ବିଶେଷ ।
କେବେହେଁ ତା ମାନ ନୋହିଲା ତୋଷ । ବୋଲେ ବିଶି କଲା ରିଷ୍ଟ ଅଶେଷ ।